Γράφει ο Δρ. Γιώργος Μελικόκης
Ο δάσκαλος Τιμολέων Κόκκινος έφυγε από τη ζωή στις 25 του Φλεβάρη στο πίτι του στην Αστόρια. Η είδηση διαδόθηκε αστραπιαία και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού για να βυθίσει στο πένθος συγγενείς φίλους και γνωστούς. Ο Ντοστογιεφσκι γράφει: « Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς που να συγκριθεί με τον θάνατο αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της».
Θα ήταν παράλειψη για τους ομογενείς να μην αναφερθεί η θλίψη του διδασκαλικού κόσμου κι εμού προσωπικά αν δεν ανέφερα δυο λόγια στη μνήμη του εκλιπόντα. Και το οφείλω περισσότερο γιατί με τον αείμνηστο Τιμολέοντα υπήρξε φιλία και συναδελφοσύνη για πολλές δεκαετίες και αυτά που αφιερώνω στη μνήμη του δεν είναι ακούσματα ή πληροφορίες από ομογενείς ή από άλλους που έζησαν κοντά του, αλλά από πρσωπικές εμπειρίες και βιώματα.
Ο Τιμολέων Κόκκινος είδε το φως της ζωής την αγαπημένη του Νίσυρο και ανδρώθηκε στην ελαφούσα Ρόδο. Εκεί τελείωσε το Δημοτικό, το Γυμνάσιο ως και την Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός τη στρατιωτική του θητεία και μετά την αφυπηρέτησή του διορίστηκε δάσκαλος στα Eπτάνησα.
Η δίψα για μάθηση τον έφερε στην Αμερική με πρόσκληση του αείμνηστου αδελφού του και χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε στο Πανεπιστήμιο COLUMBIA σε παιδαγωγικό τμήμα και μετά από λίγα χρόνια έλαβε ο πτυχίο BA. Ο δρόμος ο παιδαγωγικός ξανοίγεται μπροστά του και το μέλλον του λαμπρό βασισμένο στη γρανιτένια θέληση για επιτυχία και προκοπή.
Πρώτη του εργασία στο Παροικιακό Ημερήσιο Σχολείο αυτό του Αγίου Σπυρίδωνα στην περιοχή WASHINGTON HEIGHTS. Από τα πρώτα του βήματα στο Ελληνικό τμήμα του σχολείου έδειξε το ενδιαφέρον του και το ταλέντο του και κατά κοινή ομολογία σύμφωνα με τον Πλούταρχο ήταν «τοις λόγοις αδιάληπτος ταις εμπειρίες άριστος και τοις τρόποις ανεπιτήδευτος».
Αναγνωρίστηκε από τη διοίκηση του σχολείου και το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας, αλλά το σχολείου του Καθεδρικού στο Manhattan του πρόσφερε εργασία στο Ελληνικό τμήμα και έτσι βρέθηκε να υπηρετήσει εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα και εκεί η προσφορά του ήταν μεγάλη. Η ευρυμάθεια, ο παιδαγωγικός έρωτας και η αφοσίωση στον τομέα του λάμπρυνε ακόμα περισσότερο την προσφορά του γιατί η φαρέτρα του ήταν γεμάτη με γνώση, πείρα και θέληση.
Αν και στο σχολείο αυτό δεν παρέμεινε για πολύ ήταν επόμενο να τον ζητήσουν και άλλα σχολεία. Έτσι ο τότε Διευθυντής του Σχολείου της Κοινότητας του Αγίου Δημητρίου κ.
Δημοσθένης Τριανταφύλλου του πρόσφερε εργασία με καλύτερους όρους, αλλα το μεγάλο τότε και τώρα σχολείο, να διδάξει τη γλώσσα την Ελληνική, την Ορθόδοξη πίστη μας και τον Ελληνικό πολιτισμό.
Από εδώ αρχίζει μια καινούρια εποχή για τον δάσκαλο Τιμολέοντα αλλά και του σχολείου του Αγίου Δημητρίου. Υπήρξε στυλοβάτης και αναμορφωτής των Ελληνικών όπου και συνέγραψε με τη συνεργασία άλλων συναδέλφων και του κ. Δημοσθένη Τριανταύλλου ενγχειρίδιο ελληνικής γλώσσας.
Το σχολείο του Αγίου Δημητρίου έγινε η μόνιμη πια επαγγελματική στέγη και τις επόμενες δεκαετίες πρόσφερε στα Ελληνόπουλα τη γλώσσα την Ελληνική και όχι μόνο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, πέραν του Ημερησίου Ελληνικού τμήματος δίδαξε και στο απογευματινό σχολείο και αργότερα για πολλά χρόνια Διευθυντής, καθώς επίσης και το Σαββατιανό σχολείο του Συλλόγου των Νισυρίων. Η σκέψη του πάντα δοσμένη για την τελειότητα των προγραμμάτων ώστε οι μαθητές να αποκτούν άριστες εμπειρίες και χρήση της γλώσσας της Ελληνικής.
Πέρα από τα εκπαιδευτικά του καθήκοντα αποφάσισε να δημιουργήσει οικογένεια. Έτσι νυμφεύθηκε μια συμπατριώτισσά του, τη Στάσα, που όχι μόνο τον τίμησε αλλά εγινε και μητέρα δύο παιδιών της Ελένης του και της Καλλιόπης του όπως συνηθιζε να λέει.
Και οι δυο ανάστησαν τις δυο κόρες μέσα σε ένα Ελληνοχριστιανικό περιβάλλον με όλες τις αρετές του Ελληνικού πολιτισμού και σήμερα με δικες τους οικογένειες συνεχίζουν την παράδοση και με τις αρχές που γαλουχύθηκαν αυτές. Δεν έζησε όμως να χαρεί εγγόνια. Πριν 21 χρόνια άφησε τον μάταιο τούτον κόσμο που μέχρι σήμερα η έλλειψη μητέρας και συζύγου είναι καταφανής.
Στον εργασιακό τομέα ο κ. Κόκκινος ανέβαινε τα σκαλοπάτια της επιτυχίας και το όνομά του συνδέθηκε με την υποδειγματική διδασκαλία των Ελληνικών και η αναγνώριση όχι μόνο από τη Διεύθυνση του Σχολείου, τους γονείς και το Διοικητικό Συμβούλιο, αλλά το όνομά του ξεπέρασε τα όρια της Αστόριας.
Τα χρόνια περνούν και ο Τιμολέων ανεβαίνει πιο ψηλά και το όνομά του συζητείται ανοιχτά στην Ομογένεια. Οι γιορτές και εκδηλώσεις του σχολείου πάντα με επιτυχία και πάντα πρόθυμος να προσφέρει για το καλό του σχολείου και της Κοινότητας.
Πρωτοπόρος στην ίδρυση του Συλλόγου Ελλήνων εκπαιδευτικών «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ» και πάντα αξιοματούχος, Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών και Πολιτιστικών Συλλόγων Αμερικής. Μέλος της εξεταστικής επιτροπής για τη γλώσσα «Ελληνομάθεια», μέλος της επιτροπής για την αξιολόγηση των υπαρχόντων βιβλίων για την εκμάθηση της γλώσσας αλλά και σε κάθε ενέργεια για τη καλυτέρευση των ελληνικών προγραμμάτων στα σχολεία μας.
Τιμήθηκε από όλους τους φορείς της Κοινότητας του Αγίου Δημητρίου για το έργο του και την προσφορά του καθώς επίσης και από την εφημερίδα «Εθνικος Κήρυξ» και άλλους οργανισμούς.
Μεγάλη η συμβολή και η προσφορά του πέρα από τα σχολεία και τα προγράμματα. Υπηρέτησε τον Σύλλογο Νισυρίων, την Ομοσπονδία Δωδεκανησίων και τον οργανισμό Ιδιοκτητών Ακινήτων στην Αστόρια.
Μια ζωή γεμάτη δράση στα σχολεία και στην Ομογένεια γενικά. Έμεινε όλη του τη ζωή αγνός και αγαπητός σε όποιο μετερίζι κι αν βρισκόταν. Χαρά του μεγάλη τα παιδιά του και τα εγγόνια του.
Το θέμα Τιμολέοντας δεν έχει τελειωμό γι΄αυτό δανείζομαι μερικές φράσεις να κλείσω.
Εμπιστεύτηκε ανθρώπους και έκανε φίλους, αγάπησε και έκανε οικογένεια σαν δάσκαλος δίδαξε χιλιάδες παιδιά μαζί κα τα δικά του τις ανθρώπινες αξίες μα πάνω απ’ όλα τη γλώσσα την Ελληνική, την Ορθόδοξη Πίστη μας και τον αθάνατο Ελληνικό Πολιτισμό.
Αυτός ήταν ο Τιμολέων, Κόκκινος και δίκαια ονομάζεται ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Αγαπητέ μου φίλε αναπαύσου στις γειτονιές των Αγγέλων με τη αγαπημένη σου Στάσα που τόσο σου έλλειψε για 21 χρόνια.
- Ο Δρ. Γιώργος Μελικόκης, είναι παιδαγωγός, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Παιδείας Αρχιεπισκοπής και συνάμα αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Συλλόγων Αμερικής.
