O Ξενοφώντας Φουγιαξής την Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018, άφησε την τελευταία του πνοή βυθίζοντας σε πένθος την οικογένειά του, τους συγγενείς και τους φίλους.
Η σορός του το απόγευμα της Τρίτης 19ης Ιουνίου 2018, από τις 2.00 – 5.00 και 7.00 -9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο Γραφείο Τελετών «Antonopoulos Funeral Home» στη διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd, Astoria, N.Y., 11105.
Η Νεκρώσιμη Ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Τετάρτης, 20ης Ιουνίου 2018 και ώρα 9.30 π.μ. στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου, στη διεύθυνση 30-11 30th Drive, Astoria, NY 11102.
Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στη διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard, East Elmhurst, NY1137.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Παρασκευή-Σταματία Φουγιαξή, τα παιδιά Τσαμπίκα και Ριχάρδος Γκοντζάλες, Χαριτωμένη και Θεόδωρο Αρτόγλου, Γεώργιο και Ελένη Φουγιαξή, τα εγγόνια Κρυστάλλα Γκονζάλες, Ρικάρντο – Ξενοφών Γκονζάλες, Παναγιώτη Αρτόγλου, Ξενοφώντα Φουγιαξή και Βασίλειο Φουγιαξή, τα αδέλφια, Καλλιόπη και Νικόλαο Φαμπρίτση, Αννα Αυγούλα και Γεώργιο Φουγιαξή, τους κουνιάδους και τους λοιπούς συγγενείς εδώ και στην Ελλάδα.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1940 στα Νικιά Νισύρου. Οι αείμνηστοι γονείς του, Γεώργιος και Χαριτωμένη Φουγιαξή, έφεραν στον κόσμο επτά παιδιά και συγκεκριμένα τους Κώστα, Ξενοφώντα, Μιχάλη, Γεώργιο, Ειρήνη, Καλλιόπη και Αννα και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Ο πατέρας τους πνίγηκε στην θάλασσα οκτώ μέρες μετά την γέννηση του τελευταίου τέκνου και γι αυτό το ονόμασαν Γιώργο Φουγιαξή.
Ο αείμνηστος ήρθε στην Αμερική το 1962 και αρχικά εργάστηκε στο Ξενοδοχείο «St. Regis» στο Μανχάταν.
Το 1965 επέστρεψε στην γενέτειρα και στις 21 Νοεμβρίου 1965 παντρεύτηκε με την εκλεκτή της καρδιάς του την Παρασκευή – Σταματική το γένος Μουστάκα από την Κοσκινού της Ρόδου.
Μετά από πέντε περίπου μήνες επέστρεψαν στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκαν στην Αστόρια.
Ο Ξενοφών επέλεξε το επάγγελμα του μικροπωλητή φαγητού και η σύζυγός του εργάστηκε στις γούνες.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο τρία παιδιά την Τσαμπίκα (1967) την Χαριτωμένη (1968) και τον Γιώργο (1970) και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Ο εκλιπών αγαπούσε τη Νίσυρο και τη Ρόδο την γενέτειρα της συζύγου του και αξιώθηκε να εμφυσήσει αυτή την αγάπη και στα παιδιά και στα εγγόνια του.
Ηταν μέλος του Συλλόγου Νισυρίων του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και ένα διάστημα είχε διατελέσει και ταμίας του.
