Ο Βασίλειος Κατέχης (Vasilios Katehis) την Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2019 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 82 ετών έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Η σορός του το απόγευμα της Τετάρτης, 16 Ιανουαρίου 2019, από τις 2.00 – 5.00 και 7.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο ομογενειακό γραφείο τελετών «Antonopoulos Funeral Home» στη διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd., Astoria, N. Y., 11105.
Η νεκρώσιμη ακολουθία και ο ενταφιασμός του, βάσει της επιθυμίας του αειμνήστου, θα λάβει χώρα στην ιδιαίτερή του πατρίδα στο Μαθράκι της Κέρκυρας.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Αγαθή, το γένος Αργυρού, τα παιδιά του Αναστασία και Κωνσταντίνο Αργυρό, Αγγελική Κατέχη, Γεράσιμο Κατέχη, τα εγγόνια Χριστίνα και Αγαθή Αργυρού, τα αδέλφια Γεράσιμο και Αγγελική Κατέχη, Χρήστο και Αγγελική Κατέχη, Ιωάννη και Αγγελική Κατέχη, τους κουνιάδους Σπυρίδωνα και Διονυσία Αργυρού, Διονύσιο και Μαγδαληνή Αργυρού, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1936 στο Μαθράκι της Κέρκυρας και ήταν το δεύτερο τέκνο των αειμνήστων Πανταζή και Αναστασίας Κατέχη. Η μητέρα τους απεβίωσε πρόωρα και ο πατέρας του νυμφεύτηκε την Αγγελική με την οποία έφερε στον κόσμο άλλα δύο αγόρια τον Χρήστο και τον Ιωάννη Κατέχη. Ο εκλιπών αγαπούσε την Αγγελική σαν τη δική του μητέρα και για να τιμήσει τη μνήμη της έδωσε το όνομά της στη δεύτερη κόρη του.
Η οικογένεια Κατέχη ήταν συνδεδεμένη με την ξενιτειά, διότι ο πατέρας του και άλλοι συγγενείς ήταν μετανάστες στην Αμερική.
Το 1967 ο Βασίλειος χόρεψε στην Κέρκυρα το Χορό του Ησαϊα με την εκλεκτή της καρδιάς του Αγαθή, το γένος Αργυρού και τήρησαν όσο ελάχιστοι τον όρκο της αιώνιας αγάπης. Μετά από έναν περίπου χρόνο (το 1968) ήρθαν για μια καλύτερη τύχη στη Νέα Υόρκη.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο τρία παιδιά, την Αναστασία, την Αγγελική και το Γεράσιμο και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Τους δίδαξαν την ελληνική γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα και επένδυσαν όσο ελάχιστοι στην παιδεία τους.
Ο Βασίλειος, όπως πολλοί συμπατριώτες του εργάστηκε στα εστιατόρια και με την πάροδο του χρόνου ασχολήθηκε με το επάγγελμα του μικροπωλητή φαγητού (food vendor).
Η αγάπη του για το Μαθράκι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ενασχόλησή του με τα κοινά και με το Σύλλογο Μαθρακιωτών Αμερικής. Τα καλοκαίρια τα περνούσε στο Μαθράκι, διότι ήθελε τα παιδιά και τα εγγόνια του να δεθούν με τα πατρικά χώματα, να διδαχτούν την ελληνική γλώσσα και να εξοικειωθούν με τον πολιτισμό μας.
Ο αείμνηστος ήταν γενναιόδωρος και μεγαλόκαρδος, στοργικός σύζυγος, πατέρας, παππούς, πολυαγαπημένος αδελφός, κουνιάδος και θείος.
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στη σύζυγό του, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα αδέλφια, τους κουνιάδους και τους λοιπούς συγγενείς.