ΚΕΡΚΥΡΑ. (ΑΠΕ – ΜΠΕ) Οικοδομικό ιστορικό κομψοτέχνημα, μοναδικού σχεδιασμού εμπνευσμένο από την ενετική κουλτούρα του 17ου αιώνα, αποτελεί μέχρι και σήμερα το μαρμάρινο βενετσιάνικο πηγάδι στην πλατεία Κρεμαστής.
Πρόκειται για μία από τις εννέα δεξαμενές νερού που έχτισαν οι Ενετοί, πέραν αυτών που ήταν μέσα στο φρούριο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη λειψυδρία στην πόλη της Κέρκυρας.
Το ιδιαίτερο με την τεχνική των Ενετών ήταν ότι χρησιμοποιούσαν τις δεξαμενές νερού συλλέγοντας το νερό από την επιφάνεια της γης, κυρίως από τη βροχή και όχι από τα βάθη της.
Έτσι προτιμούσαν να κατασκευάσουν τα πηγάδια σε ανοιχτούς χώρους ή σε πλατείες, προκειμένου να συγκεντρώσουν όσο περισσότερο νερό μπορούσαν.
Η κατασκευή των ενετικών πηγαδιών, που στην Κέρκυρα έφταναν σε χωρητικότητα ακόμη και 3.000 κυβικών μέτρων, ήταν μία πολύ δύσκολη υπόθεση καθώς όπως αναφέρεται στο «Corfu History», αρχικά σκαβόταν μία επιφάνεια ορθογώνια σε βάθος 5-6 μέτρων που γεμιζόταν με διαφορετικά στρώματα άμμου ώστε να λειτουργούν σαν φίλτρα. Η εξωτερική επιφάνεια καλυπτόταν με συμμετρικές πλάκες που είχε εισόδους διέλευσης του νερού, το οποίο αφού «φιλτράρονταν» θα ήταν έτοιμο μετά την ανάδυσή του από τον πυθμένα του πηγαδιού, προς πόση για τον λαό.
Το βενετσιάνικο πηγάδι στην Πλατεία Κρεμαστής, στην καρδιά της παλιάς Πόλης, είναι οκτάγωνο, ενώ η κατασκευή του χρονολογείται από το 1699, με δωρεά του Αντώνη Κοκκίνη, ευεργέτη του κερκυραϊκού λαού, καθώς τότε η κατασκευή ενός τέτοιου πηγαδιού ήταν τόσο δαπανηρή, ώστε μόνο οι αριστοκρατικές οικογένειες θα μπορούσαν να τις αναλάβουν.
Μέχρι και σήμερα είναι ευανάγνωστη η μαρμάρινη επιγραφή του γενναιόδωρου τότε δωρητή.
Την εσωτερική επιφάνεια του βενετσιάνικου πηγαδιού στην πλατεία Κρεμαστής, κοσμεί ένα μαρμάρινο τέμπλο, ενώ οι εξωτερικές του πλευρές είναι ένας μοναδικός ανάγλυφος διάκοσμος που κοσμείται από μαρμάρινα σκαλιστά προσωπεία, λουλούδια, αλλά και σταυρούς.
Μετά το 1831 τα βενετσιάνικα πηγάδια της Κέρκυρας σταματούν σταδιακά τη χρήση τους καθώς δημιουργείται από επί Αγγλοκρατίας του νησιού, το πρώτο υδραγωγείο στον Ποταμό και μετέπειτα στις Μπενίτσες.
Όμως μέχρι και σήμερα το βενετσιάνικο πηγάδι στην Πλατεία Κρεμαστής, αποτελεί σημείο συνάντησης των Κερκυραίων, αλλά και των επισκεπτών του νησιού, ενώ «ξεδιψά» με την ομορφιά του κάθε περαστικό που τον παρασέρνει σε μία άλλη εποχή.
