NEA YOΡΚΗ. Η είδηση του θανάτου του πολυαγαπημένου ερμηνευτή Γιάννη Πουλόπουλου, με γύρισε πίσω πολλές δεκαετίες, όταν μικρό παιδί, πήγαινα με την οικογένεια μου διακοπές στο Λιτόχωρο της Πιερίας όπου για πρώτη φορά άκουσα από το ραδιόφωνο την μεγάλη επιτυχία «Πάμε για ύπνο Κατερίνα».
Ήταν εκεί που άκουγα και ξανά άκουγα τα τραγούδια του Πουλόπουλου και σύνδεσα αυτήν την αθώα περίοδο της ζωής μου με την φωνή του μεγάλου τραγουδιστή.
Η κάθε ερμηνεία στα τραγούδια του φέρνει μέχρι σήμερα στο μυαλό μας γλυκιές αναμνήσεις.
Όταν αργότερα, αφού τελείωσα το Λύκειο ήρθα στην Αμερική, είχα μια ακόμα επαφή με τον Γιάννη Πουλόπουλο. Όχι απευθείας με τον ίδιο. Δεν θα ήταν δυνατό κάτι τέτοιο.
Με την μέλλουσα σύζυγο του την Μπέττυ, που γνώρισα από έναν σπουδαίο φίλο και δάσκαλο στις μουσικές μου αναζητήσεις.
Ο «δάσκαλος», για να τον αναφέρω χωρίς το όνομα του, ερχόταν τακτικά στην Αμερική και την πρώτη φορά που τον συνάντησα, έμεινε στο σπίτι της ξάδερφης του, που δεν ήταν άλλη από την Μπέττυ.
Ένα κορίτσι που αγαπούσε την Ελλάδα και που τελικά διάλεξε να φύγει από την οικογενειακή εστία για να παντρευτεί, τον μεγάλο ερμηνευτή.
Η ιστορία μοιάζει λίγο με παραμύθι. Μια νέα κοπέλα συναντάει τον άρχοντα του Νέου Κύματος και τον ερωτεύεται. Ακολουθεί το όνειρο της και φεύγει για την Ελλάδα για να σταθεί στο πλευρό του αγαπημένου της και να περάσει μαζί του τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής της.
Η Μπεττυ έμενε τότε στο Μπέισαιντ με την οικογένεια της. Ηταν η δεύτερη σύζυγος του Πουλόπουλου.
Με τον Γιάννη απέκτησαν μια κόρη, την Αλεξάνδρα ή Αντα και σίγουρα η αγάπη τους ήταν ένα από τα πιο όμορφα «λαβ στόρι» που είχα ακούσει μέχρι τότε.
Δεν την ξαναείδα, ούτε και ρώτησα ποτέ τον δάσκαλο, τι κάνει η Μπέττυ.
Κι εκείνοι, δεν απασχολούσαν συχνά τα λαϊκά έντυπα, όποτε αν έγραφαν κάτι για αυτούς, πολύ δύσκολα θα το διαβάζαμε εδώ, την εποχή πριν από το Ίντερνετ.
Ωστόσο πάντα όταν άκουγα ένα τραγούδι του Πουλόπουλου θυμόμουν και την Μπέττυ. Ηταν «το γεινονάκι μας».
Το κορίτσι της Ομογένειας, που το κέρδισε με την φωνή του και την καρδιά του, ο μοναδικός τροβαδούρος. Η αν προτιμάτε για εμάς, εδώ στην Αμερική, το κορίτσι που έκλεψε την καρδιά του Γιάννη Πουλόπουλου.
Την πληροφορία ότι η σύζυγος του Πουλόπουλου είχε σχέση με την Ομογένεια πολλοί λίγοι την γνωρίζουν κι ακόμα λιγότεροι την αναφέρουν στα κείμενα για το πλούσιο ρεπερτόριο και τις ερμηνευτικές ιδιότητες, του Γιάννη Πουλόπουλου.
Για αυτό και σκέφτηκα να την γράψω, θέλοντας ταυτόχρονα να εκφράσω στην ίδια και την κόρη τους, τα συλλυπητήρια μου για την απώλεια του συζύγου και πατέρα.
Ας είναι ελαφρό το χώμα που θα τον σκεπάσει.
