ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. (https://www.taxydromos.gr/) Συγκίνηση προκάλεσε στην ομογένεια, αλλά και στην τοπική κοινωνία η είδηση του θανάτου της εξαιρετικά φιλάνθρωπης Josie Beckos Wood, η οποία απεβίωσε την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου στην Αμερική, σε ηλικία 97 ετών. Κόρη της Τζένης Γιαννοπούλου από τον Βόλο και του Θεόδωρου «Ted» Pars από την Αχαΐα, οι οποίοι μετανάστευσαν στην Αμερική και έφυγαν από τη ζωή πλήρεις ημερών, η Γεωργία, όπως ονομαζόταν, ανέπτυξε μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα.
Η Josie, όπως ήταν γνωστή στην Αμερική, πέρασε την πρώιμη ζωή της στο Pawtucket, στο Rhode Island, ενώ πολλές Κυριακές η οικογένειά της επισκεπτόταν τη Βοστώνη συμμετέχοντας σε εκκλησιαστικές λειτουργίες που τελούσε ο «μεγάλος θείος της», όπως αναφέρεται στη βιογραφία της, ο Μακαριστός Ιωακείμ Αλεξόπουλος, πρώτος Ελληνας Ορθόδοξος Επίσκοπος της Βοστώνης την περίοδο 1923 – 1930 και μετέπειτα Μητροπολίτης Δημητριάδος.
Στην ηλικία των 9 ετών η Josie και η οικογένειά της μετακόμισαν στο Αlbany, όπου το 1941 αποφοίτησε από την Ακαδημία των Αγίων Ονομάτων, στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές της στο Mildred Elley Business School.
Το 1948 παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο John Gus Beckos και μαζί εγκαταστάθηκαν στο Stamford, στο Κονέκτικατ, όπου ο Gus εργαζόταν στην εταιρεία Chance Vaught. Οταν η εταιρεία μετέφερε τη λειτουργία της στο Χιούστον, αποφάσισαν να παραμείνουν στα βορειοανατολικά και να συμμετάσχουν στην επιχείρηση των γονιών της στο Albany.
Τα καλοκαίρια, που πέρασαν στην περιοχή Lake George, ενέπνευσαν την Josie και τον Gus, αλλά και τους γονείς της, να επεκτείνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή, ανοίγοντας πρώτα το εστιατόριο Montcalm στην οδό Canada Street, το 1956, για να προσθέσουν δύο ακόμη στη συνέχεια, το Montcalm South, το 1971 και το Dino’s Montcalm, το 1975.
Η Josie και ο Gus μετακόμισαν από το Albany το 1963 για να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι του Glens Falls. Τα ταξίδια σε όλη την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Ασία και τη Χαβάη κατά τους χειμώνες και οι τοπικές γεύσεις κίνησαν την περιέργειά τους για άλλους πολιτισμούς και γαστρονομικές παραδόσεις. Πολλές από τις γεύσεις στο μενού του Montcalm – γνωστές και αγαπητές από πολλούς τακτικούς πελάτες – προέρχονταν από τις εξορμήσεις τους στο εξωτερικό.
Δυναμική επιχειρηματίας
Η Josie συνεργάστηκε στενά με τον Gus και τελικά ο γιος τους Dean, ο οποίος εντάχθηκε στην επιχείρηση το 1973, συνέχισε την οικογενειακή παράδοση, αναδεικνύοντας το Montcalm σε εξαιρετικά δημοφιλή προορισμό. Τον Φεβρουάριο του 2007 ο σύνδεσμος εστιατορίων της Νέας Υόρκης τίμησε την Josie και τον Gus με το βραβείο Lifetime Achievement για τα 50 χρόνια συμβολής τους στη βιομηχανία εστιατορίων.
Η Josie προσέφερε γενναιόδωρα το χρόνο της σε αρκετές τοπικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Το 1978 έγινε διαχειρίστρια του νεοσύστατου ιδρύματος Charles R. Wood, που ίδρυσε ο φιλάνθρωπος Charles R. Wood. Το ίδρυμα, που φέρει το όνομα του δεύτερου συζύγου της Charles Beckos – Wood, ιδρύθηκε με στόχο την παροχή βοήθειας σε περιοχές με ειδικές ανάγκες στην περιοχή της λίμνης George και στις γύρω περιοχές, προσφέροντας δωρεές σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, με έμφαση σε προγράμματα για παιδιά, την υγειονομική περίθαλψη και τις τέχνες.
Διαδέχτηκε τον δεύτερο σύζυγό της στη θέση του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου το 2004, διατηρώντας την ίδια θέση μέχρι τον Νοέμβριο του 2013, όταν το διοικητικό συμβούλιο την ψήφισε για τη δεύτερη ομότιμη προεδρία. Από το 2004 το ίδρυμα έχει χορηγήσει εκατομμύρια δολάρια για να ωφελήσει την περιοχή.
Επιπλέον, στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90 η Josie συνεργάστηκε με τον δεύτερο σύζυγό της για την ανάπτυξη δύο ακόμη φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, «The Great Escape» και του «The Double H Ranch», το οποίο βρίσκεται στη λίμνη Luzerne, με συνιδρυτή τον διάσημο ηθοποιό Πολ Νιούμαν.
Η Josie υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο του «Double H Ranch» από το 1993, την πρώτη χρονιά που ανέπτυξε καλοκαιρινά προγράμματα, μέχρι το 2014. Προς τιμήν των πολλών ετών υπηρεσίας της, το συμβούλιο το 2014 την όρισε ως ομότιμη διευθύντρια, το υψηλότερο επίπεδο αναγνώρισης για την προσφορά της.
Καθ ’όλη τη διάρκεια της ζωής της δεν σταμάτησε να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, ενώ όσοι τη γνώριζαν μιλούν με θαυμασμό για την καλοσύνη, το γενναιόδωρο πνεύμα, την ανεξάντλητη ενέργεια, το πάθος για τη ζωή και την αφοσίωση στην οικογένειά της.
Υποστήριξε αρκετά μεγάλα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, ήταν μέλος της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας της Αγίας Σοφίας στο Αλμπανι και μακροχρόνιο μέλος του Glens Falls Country Club και του The Lake George Club, ενώ συγκαταλέγεται μεταξύ των διακεκριμένων μελών της ομογένειας.
Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ
Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ, κατά κόσμον Γεώργιος Αλεξόπουλος, γεννημένος 8 Νοεμβρίου 1873, στην περιοχή Γκούρα Φενεού, ενώ κοιμήθηκε 15 Μαρτίου 1959, υπήρξε Μητροπολίτης Βοστώνης, Μητροπολίτης Φωκίδος και κατόπιν Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού.
Εκλέχθηκε Μητροπολίτης Βοστώνης το 1923 και παρέμεινε μέχρι το 1930. Το 1931 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Φωκίδος και το 1935 Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επέδειξε μεγάλο κοινωνικό έργο, στη διάρκεια των βομβαρδισμών καθώς και κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Μεγάλη υπήρξε και η προσφορά του στην αντιμετώπιση των συνεπειών των σεισμών την περίοδο 1954-1955.
Επίσης είχε πλούσιο συγγραφικό έργο. Για την προσφορά του παρασημοφορήθηκε από τον βασιλέα Παύλο. Παραιτήθηκε το 1957 και πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Το 1997 του απονεμήθηκε από το Γιάντ Βασσέμ ο τίτλος του Δικαίου των Εθνών, για τη συμβολή του στη διάσωση της εβραϊκής κοινότητας του Βόλου.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος έγραψε: «…δεν ήτο μικρόψυχος ο Ιωακείμ, ούτε τυχαίος Ιεράρχης, υπήρξε πρότυπον εκκλησιαστικού ανδρός. Θα ήτο μέγα ευτύχημα εάν προσωπικότητες ως η του Ιωακείμ δεν απετέλουν σπάνιον φαινόμενον εν τη Εκκλησίᾳ».
