ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο «ράφτης της ομογένειας», όπως είθισται να αποκαλούν τον Νικόλαο Ράπτη οι συγγενείς, οι φίλοι και οι Κατερινιώτες της Νέας Υόρκης δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Την Τετάρτη, 20 Ιανουαρίου 2021 έχασε την πολυετή μάχη με την λευχαιμία έχοντας στο πλευρό του την πολυαγαπημένη σύζυγό του, Άγγελα, τα παιδιά και τα εγγόνια.
Ο θάνατός του έχει προκαλέσει θλίψη και συγκίνηση τόσο στην ομογένεια της Αστόριας, όσο και στον Άγιο Δημήτριο και στην Κατερίνη, όπου μετά την συνταξιοδότησή του περνούσε τις άνοιξες και τα καλοκαίρια.
Οι συγγενείς και οι φίλοι, αύριο, Σάββατο, 23 Ιανουαρίου 2021 και ώρα 10.00 π.μ. τηρώντας τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό θα συγκεντρωθούν στον Ιερό Ναό των Αγίων Αικατερίνης και Γεωργίου, στην διεύθυνση 22-30 33rd St., Astoria, NY 11105, προκειμένου να προσκυνήσουν την σορό του και εν συνεχεία (στις 11.00 π.μ.μ) να παρακολουθήσουν την Νεκρώσιμη Ακολουθία.
Αμέσως μετά θα μεταβούν στο κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στην διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard, East Elmhurst, N.Y. 11370 προκειμένου να του απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισμό.
Ο θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Αγγέλα Ράπτη, τα παιδιά Βούλα (Παρασκευή) και Αναστάσιο Καραγκούνη, Ελένη και Γρηγόρη Μανάρη, τα εγγόνια Αχιλλέα Καραγκούνη, Χρυσούλα Καραγκούνη, Νίκο Μανάρη και Ανδρέα Μανάρη, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Από τους πρόποδες του Ολύμπου στο αμερικανικό όνειρο
Ο Νικόλαος Ράπτης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1938 στους πρόποδες του Ολύμπου και συγκεκριμένα στο ορεινό χωριό Άγιος Δημήτριος νομού Πιερίας. Οι αείμνηστοι γονείς του Γεώργιος και Παρασκευή Ράπτη έφεραν στον κόσμο τέσσερα παιδιά και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Σε ηλικία δώδεκα ετών μετέβη στην Κατερίνη, την πρωτεύουσα του νομού Πιερίας προκειμένου να μάθει τα μυστικά της υψηλής ραπτικής και να ακολουθήσει την οικογενειακή παράδοση.
Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας άνοιξε το δικό του ραφείο και η πελατεία μεγάλωνε. Την περίοδο εκείνη γνώρισε την εκλεκτή της καρδιάς του την Αγγέλα το γένος Μακαρόνα που κατάγονταν από το Μακρυγιαλό Πιερίας, με την οποία Χόρεψε τον Χορό του Ησαΐα και έζησαν αγαπημένοι και μονοιασμένοι για πάνω από πέντε δεκαετίες.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο δύο κορίτσια, την Βούλα (Παρασκευή) και την Ελένη και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Στις 29 Μαρτίου 1969 ήρθαν για μια καλύτερη τύχη στη Αμερική, διότι την εποχή εκείνη η φιλόξενη ετούτη χώρα αναζητούσε καταξιωμένους επαγγελματίες όπως ο Νικόλαος.
Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Φιλαδέλφεια και μετά από έναν περίπου χρόνο μετακόμισαν στην Νέα Υόρκη, στην Μέκκα του Ελληνισμού της Αμερικής.
Ο Νικόλαος άνοιξε το δικό του Ραφείο στο Μανχάταν και ασχολούνταν κυρίως με το ράψιμο ενδυμάτων. Όσο περνούσε ο χρόνος άλλο τόσο μεγάλωνε η επιχείρησή του.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δημιούργησε στο Λονγκ Αϊλαντ Σίτι του Κουίνς μια από τις πιο σύγχρονες για την εποχή εκείνη βιοτεχνίες ενδυμάτων, η οποία παρείχε εργασία σε 40 με 50 εργαζόμενους μεταξύ των οποίων και δεκάδων ομογενών.
Ο αείμνηστος παρείχε την δυνατότητα στα αδέλφια να έρθουν στην Αμερική και να ζήσουν στην κυριολεξία το αμερικανικό όνειρο.
Και δεν αρκέστηκε μόνο με την επιχείρησή του, αλλά ασχολήθηκε έντονα με τα κοινά. Ήταν ιδρυτικό μέλος και ένα από τα καταξιωμένα στελέχη του Συλλόγου Κατερινιωτών Νέας Υόρκης.
Ο Νικόλαος Ράπτης ήταν γενναιόδωρος όσο ελάχιστοι και έχει ευεργετήσει την ομογένεια και τα ευαγή της ιδρύματα.
Οικογένεια
Ο Νικόλαος Ράπτης ήταν ενάρετος και εξαίρετος οικογενειάρχης. Πίστευε όσο ελάχιστοι στο αγαθό της παιδείας και παρείχε την δυνατότητα στην Βούλα και στην Ελένη να αποφοιτήσουν από το Πανεπιστήμιο «St. John’s University» και να έχουν μια αξιοζήλευτη σταδιοδρομία στο Τμήμα Παιδείας του Δήμου της Νέας Υόρκης.
Ο Θεός τον αξίωσε να δει τα κορίτσια του να ανεβαίνουν τα σκαλιά της Εκκλησίας, όχι μόνο για τον Χορό του Ησαΐα, αλλά και για να βαφτίσουν τα παιδιά τους.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες μετά την συνταξιοδότησή του περνούσε την άνοιξη και το καλοκαίρι τον χρόνο στον Άγιο Δημήτριο και στην Κατερίνη όπου υποδέχονταν με χαρά και συγκίνηση τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στην μνήμη του στο Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά (Holy Institution Panagia Soumela, P.O. Box 5232, Astoria, N.Y., 11105), είτε μέσω τραπεζικού λογαριασμού στο CHASE BANK, Αριθμός λογαριασμού: 021000022867999877.
Οι «Αναμήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του στους συγγενείς και φίλους. Αιωνία του η μνήμη.
