ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο αγαπητός “Υποδηματοποιός της Αστόριας”, όπως τον αποκαλούσαν οι συγγενείς, οι φίλοι και οι Κυπριακές Οργανώσεις Γεώργιος Σ. Γεωργίου (Geοrge S. Georgiou) το πρωί της Δευτέρας, 27 Απριλίου 2020, ηττήθηκε από το Αλτσχάιμερ.
Η είδηση για τον θάνατο του καλού πατριώτη, του γενναιόδωρου γονέα όσο ελάχιστοι, του υποστηρικτή του αγώνα για το Κυπριακό και του εξαίρετου οικογενειάρχη, την οποία ανάρτησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα παιδιά και τα εγγόνια του συγκίνησε φίλους και γνωστούς. Όσοι είχαν την τύχη και το προνόμιο να τον γνωρίσουν και να τον αποκαλούν φίλο έσκυψαν ευλαβικά το γόνυ και τα μηνύματά τους μιλούν από μόνα τους για την θλίψη και τη συγκίνηση που αισθάνονται.
Η Νεκρώσιμη Ακολουθία λόγω των περιοριστικών μέτρων για τις συναθροίσεις θα λάβει χώρα σε στενό οικογενειακό κύκλο την ερχόμενη Τρίτη, 5 Μαΐου 2020 και ώρα 10.00 π.μ. στον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν. Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο κοιμητήριο «St. Michael’s Cemetery» στη διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard, East Elmhurst, N.Y., 11370.
Η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι μόλις αρθούν τα περιοριστικά μέτρα και επαναλειτουργήσουν οι Εκκλησίες θα τελέσουν μνημόσυνο, το οποίο, αν δεν αλλάξουν τα δεδομένα, θα συμπέσει με το 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ της αναπαύσεως της ψυχής του.
Ο θάνατός του, καταλυπεί την σύζυγό του Σταυρούλα το γένος Αντωνίου, τα παιδιά του, Νιόβη και Γεώργιο Φιλίππου, Σάββη (Γαλάτεια) και Αντώνιο Άσπρου, Αντώνη και Άγκαθα Γεωργίου, τα εγγόνια Στέφανη και Γεώργιο Γιαλλιά, Νατάσα και Αίμιλη Φιλίππου, Πάρη, Αγάπιο και Σταύρο Άσπρου, τον Γεώργιο, τον Θανάση και τον Σταύρο Γεωργίου, τα δισέγγονα Ανδρέα και Γιώργο Γιαλλιά, τα αδέλφια του Λούλα, Νεοκλή, Νίκο, Γιάννη, Ηράκλη, Πέτρο, Ανδρούλα, Δέσπω και τις οικογένειές των, τους κουνιάδους Μιχάλη, Αναστασία, Αμαλία, Ιωάννα και οικογένειές τους, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς εδώ, στο Λονδίνο,στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Από την Επισκοπή της Πάφου στο Αμερικανικό Όνειρο
Ο Γεώργιος Σ. Γεωργίου γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1938 στην Επισκοπή της Πάφου και ήταν ο πρώτος από τα εννέα τέκνα των αειμνήστων Σάββα και Γαλάτεια. Οι γονείς του ήταν εξαιρετικοί γεωργοί και αμπελουργοί και γαλούχησαν τα παιδιά τους με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Ήταν εργασιομανής και από μικρός έμαθε το επάγγελμα του υποδηματοποιού, διότι ο πάνσοφος λαός έλεγε «μάθε τέχνη για να ζήσεις και έμπορας για να πλουτίσεις».
Το 1960 χόρεψε τον Χορό του Ησαϊα με την Σταυρούλα το γένος Αντωνίου που κατάγονταν από το Βουνί της Λεμεσού με την οποία έζησαν μονιασμένοι και αγαπημένοι για έξι δεκαετίες. Το ζεύγος έφερε στον κόσμο τρία παιδιά την Νιόβη, την Σάββη (Γαλάτεια) και τον Αντώνη και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Το 1979 και πέντε περίπου χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο η οικογένεια Γεωργίου δέχτηκε την πρόσκληση των αδελφών της Σταυρούλας, Ιωάννας και Κώστα Ροσβόγλου και στις 3 Αυγούστου 1979 ήρθαν για μια καλύτερη τύχη στην Αμερική. Εγκαταστάθηκαν στην Αστόρια, διότι ήθελαν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε ελληνικό περιβάλλον.
Ο Γεώργιος τα πρώτα χρόνια εργάστηκε στο υποδηματοποιείο του (αειμνήστου) Μηνά Πολυχρονάκη στο Μανχάταν και το 1985 άνοιξε το δικό του υποδηματοποιείο στην Αστόρια. Πρόκειται για το «George’s Shoes Repair» στην συμβολή της 35ης Οδού και της 30ής Λεωφόρου της Αστόριας, το οποίο για δύο περίπου δεκαετίες αποτελούσε προορισμό όχι μόνο για τους πελάτες, αλλά και για τους άλλους ομογενείς που κατέβαιναν στην Αστόρια και προσπαθούσαν να εμπνευστούν από την σοφία του, το φιλότιμο και την γενναιοδωρία του.
Η σύζυγός του, Σταυρούλα, εργάστηκε τα πρώτα χρόνια σε βιοτεχνία ενδυμάτων, ενώ μετά τον γάμο των παιδιών τους ασχολήθηκε με την ανατροφή των εγγονιών τους. Ο Θεός τους αξίωσε να δουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους να αποφοιτούν από τα κολέγια, να ανεβαίνουν τα σκαλιά της Εκκλησίας για τον Χορό του Ησαϊα, για τις βαπτίσεις και τα μυστήρια των εγγονιών και δισέγγονών τους.
Ο πρόεδρος του Παγκυπρίου Συνδέσμου Αμερικής και της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασε τη θλίψη του για τον θάνατο του Γιώργου Γεωργίου και μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο Γιώργος ήταν υπόδειγμα επαγγελματία, συζύγου, πατέρα και παππού. Ήταν πρότυπο πατριώτη και αγωνιστή για το Κυπριακό και μαζί με την Σταυρούλα γαλούχησαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους με την αγάπη για την ομογένεια και την Κύπρο».
«Τα δίδαξαν όχι μόνο να μην ξεχνούν αλλά να αγωνίζονται για την ελευθερία της Κύπρου. Περίτρανη απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι η Νιόβη Φιλίππου και η Σάββη Άσπρου προσφέρουν αδιαλείπτως τις υπηρεσίες τους στον αγώνα και στον Παγκύπριο. Αμφότερες στελέχωσαν το Θεατρικό Τμήμα του Παγκυπρίου. Η Νιόβη Φιλίππου για δύο και πλέον δεκαετίες προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες της στο Γυναικείο Τμήμα του Παγκυπρίου. Αιωνία του η μνήμη», κατέληξε ο κ. Κρίστοφερ.
Αν η καλοσύνη είχε πρόσωπο, θα μπορούσαμε να την φανταστούμε μ’ εκείνο του πατέρα μας είπε η κόρη του Νιόβη. Ξέρεις ότι υπάρχει γύρω σου, ακόμη κι αν δεν την βλέπεις. Εκτός των πράξεών του, σημαντικά για μας ήταν και τα λόγια του. Ένα όμορφο σχόλιο και ο τρόπος που μίλαγε έδειχναν την ευγένεια και το μεγαλείο της ψυχής του. Χαιρόταν να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους με μια απλή λέξη ή μια μικρή πράξη. Του αρκούσε να βλέπει τη χαρά να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μας, ακόμη κι αν για μας αυτή η χαρά του είχε στοιχίσει κόπο και χρόνο. Ηταν ο καλύτερος πατέρας! Χωρίς να μιλάει πολύ, μόνο με το βλέμμα, με το χαμόγελο και την λάμψη που έρχεται από την καρδιά, μας συμβούλευε με κατανόηση και μας βοηθούσε. Ήταν γενναιόδωρος στα αισθήματα και στις πράξεις του.
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην σύζυγό του, στα παιδιά, στα εγγόνια και στα δισέγγονά του, στα αδέλφια, στους κουνιάδους και στους λοιπούς συγγενείς. Αιωνία του η μνήμη.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην Νιόβη και στον Γιώργο Φιλίππου και στην ευρύτερη οικογένειά του.
Καλό παράδεισο. Καλο του ταξιδι. Αιωνία του η μνήμη .