Θλίψη και συγκίνηση για τον πρόωρο θάνατο του γενναιόδωρου Eστιάτορα της Αστόριας

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο ευπατρίδης, ο γενναιόδωρος και χαρισματικός εστιάτορας της Αστόριας Κώστας (Κωνσταντίνος) Σεργιάδης τα ξημερώματα του Σαββάτου, 25 Απριλίου 2020 άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο του Λονγκ Αϊλαντ, όπου νοσηλευόταν λόγω του κορωνοϊου.

Τα παιδιά του, λίγο μετά την εκδημία του πολυαγαπημένου πατέρα τους έγραψαν στις «Αναμνήσεις»:  «Ο πατέρας μας, όπως γνωρίζουν πολλοί, ήταν καλός άνθρωπος με μεγάλη καρδιά.  Ήταν στοργικό πατέρας όσο ελάχιστοι και έκανε το παν για την οικογένειά του.  Ήταν πάντα εκεί για μας τόσο στις εύκολες και ευχάριστες μέρες, όσο και στις δυσάρεστες στιγμές και μας έδειχνε πάντα το σωστό από το λάθος.  Ήταν στοργικός με όλη τη σημασία της λέξεως πατέρας και παππούς. Ήταν το πρότυπό μας. Ήταν ο ήρωάς μας. Ήταν ο δάσκαλός μας και ο καλύτερός μας φίλος». 

Η αδελφή του, τα παιδιά του και η σύντροφός του Μαρία Ιορδανίδη οι οποίοι την τελευταία εβδομάδα καλούσαν τους συγγενείς και τους φίλους να προσευχηθούν υπέρ της ταχείας ανάρρωσης του Κώστα το πρωί του Σαββάτου ανάρτησαν τη θλιβερή είδηση για την εκδημία του πολυαγαπημένου τους Κώστα και από την μοιραία εκείνη στιγμή μέχρι και ετούτη την ώρα τα συλλυπητήρια μηνύματα διαδέχονται το ένα το άλλο.

Πολλά από αυτά προέρχονται από την Ελλάδα και την Κύπρο, διότι ο Κώστας είχε δώσει τη δυνατότητα σε εκατοντάδες Έλληνες και Κύπριους που έρχονταν από την γενέτειρα να βρουν δουλειά και να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και να συνεχίσουν τις σπουδές του.

Αν και τα μηνύματά τους διαφέρουν ως το περιεχόμενο, εν τούτοις έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και υμνούν τα χαρίσματα, την γενναιοδωρία και αγάπη του εκλιπόντα για τον συνάνθρωπο και κυρίως για τους έχοντες ανάγκη.

Ο Κώστας Σεργιάδης για τρεις περίπου δεκαετίες ήταν συνιδιοκτήτης του εμβληματικού εστιατορίου «Mike’s Diner» το οποίο βρίσκεται στον τελευταίο σταθμό του σιδηροδρόμου στο Ντίτμαρς και το οποίο αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί πέραν της συνεστίασης και έναν χώρο συνάντησης των ομογενών από τις διάφορες περιοχές της Αμερικής που επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη.

Ο Κώστας γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1955 στην Αθήνα. Οι γονείς του Σταύρος και Ελένη έφεραν στον κόσμο δύο παιδιά τον Κωνσταντίνο και την Πελαγία (Πίτσα) και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.

Το 1971 ήρθε στη Νέα Υόρκη και όπως όλοι οι συμπατριώτες του ασχολήθηκε με τα εστιατόρια αρχικά ως εργαζόμενος και μετά από μερικά χρόνια με την σκληρή δουλειά κατάφερε να αγοράσει το πρώτο εστιατόριο στο Μπρονξ. Το 1988 συνεταιρίστηκε με τον γαμπρό του Κώστα Παυλάκο και αγόρασαν το εστιατόριο «Mike’s Diner», το οποίο το ανακαίνισαν και σε σύντομο χρονικό διάστημα να το κατέστησαν προορισμό για τους ομογενείς και τους άλλους κατοίκους της Αστόριας.

Το «Mike’s Diner» παρείχε και συνεχίζει να παρέχει εργασία σε εκατοντάδες ομογενείς να βρουν μια σίγουρη θέση εργασίας και στους φοιτητές που έρχονταν από την Ελλάδα και την Κύπρο να εργαστούν και να σπουδάζουν.

Ο Κώστας Σεργιάδης, διακρινόταν για το φιλότιμο και την φιλαλληλία και μαζί με τους συνέταιρούς του, τον Κώστα Παυλάκο τα πρώτα χρόνια και με τον Γιάννη Καμίτση, τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν καταστήσει το εστιατόριο χορηγό των ευαγών ιδρυμάτων, των συλλόγων και των κοινοτήτων. Μεταξύ αυτών και οι Παιδικές Ομάδες «Ελευθέρια Παγκυπρίου».

Ο αείμνηστος, όπως επεσήμανε ο κουνιάδος του, διακρινόταν για την αγάπη για την οικογένεια, τους συγγενείς τους φίλους και την ομογένεια. Ήταν χαρισματικός και ήξερε όσο ελάχιστοι να κλέβει τις καρδιές των ανθρώπων και να τιμά με σπάνιο τρόπο την φιλία.

Λάτρευε και απολάμβανε κάθε στιγμής της ζωής του. Η μεγαλύτερη όμως λατρεία ήταν τα παιδιά και τα εγγόνια του για τα οποία έκανε το παν και ήταν πάντα έτοιμος να θυσιάσει και την ζωή του.

Ο Κώστας ήταν ένα μεγάλο παιδί με όλη τη σημασία της λέξεως, γιατί αγαπούσε, λάτρευε και τιμούσε συγγενείς, φίλους και γνωστούς με την παιδική αθωότητα.

«Ήταν ένα μεγάλο παιδί με την μεγάλη ανοιχτή καρδιά», δήλωσε στις «Αναμνήσεις» η χαροκαμένη μονάκριβη αδελφή του.

Ο Κώστας Σεργιάδης λάτρευε το ποδόσφαιρο και μάλιστα τα πρώτα χρόνια έπαιξε στην ιστορική ομάδα του Γκρικ Αμέρικαν. Το μεγαλύτερο και το γνωστό σε όλους χόμπι ήταν τα ιστορικά και τα σπορ αυτοκίνητα. 

Ο πρόωρος και άδικος θάνατός του καταλυπεί τα παιδιά του Σταύρο και Τζενίν Στεργιάδη, Άλεξ Σεργιάδη, Έλενα και Σάββα Μουσουλίδη, Σοφία Σεργιάδη, Μαρία Σεργιάδη, τα εγγόνια Νικόλαο Σεργιάδη, Κωνσταντίνο και Ανδρέα Μουσουλίδη, την πρώην σύζυγό του Χαρίκλεια Φίλιψ, την σύντροφό του Μαρία Ιορδανίδη, τα αδέλφια Πελαγία (Πίτσα) και Κώστα Παυλάκο, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.

Οι Αναμνήσεις εκφράζουν τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια στην οικογένειά του.  

Αιωνία του η μνήμη.