ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο ευπατρίδης, ο παλαίμαχος, ο αφοσιωμένος ιεροψάλτης και νεωκόρος της κοινότητας του Αγίου Νεκταρίου στο Ρόζλιντέιλ της Μασαχουσέτης, Μάρκος Νικολάου Μπράτσης (Markos Nikolaos Bratsis) την Παρασκευή, 20 Μαρτίου 2020, άφησε την τελευταία του πνοή έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη το Σάββατο 21 Μαρτίου 2020 σε στενό οικογενειακό κύκλο λόγω των απαγορευτικών μέτρων που ελήφθησαν στην πολιτεία της Μασαχουσέτης και κατ’ επεκταση της Αμερικής για την προστασία του κοινού από την πανδημία του κορωνοϊού.
Ο θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Παναγιώτα το γένος Γκιζά, τα παιδιά Χρυσίδω (Crisidio), Αρετή (Areti) και Richard Nolette, Βασίλειο (Vasilios) και Laura Μπράτση, τα εγγόνια Adam και Arya, τα αδέλφια Βαγγέλη Μπράτση και Χάιδω το γένος Δίβρη, Γιώργο Μπράτση και Παρθένα το γένος Σαββίδη, Ιωάννη Μπράτση και Ελπινίκη Μπράτση, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ, στην Ελλάδα και στη Βόρειο Ήπειρο.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε το 1938 στο χωριό Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, το χωριό όπου υπάρχει το μεγαλύτερο κοιμητήριο των Ελλήνων φαντάρων. Οι αείμνηστοι γονείς του Νικόλαος και Αρετή το γένος Κωτσαρέλη έφεραν στον κόσμο πέντε παιδιά, τον Μάρκο, τον Βαγγέλη, τον Γιώργο, τον Ιωάννη και την Ελπινίκη και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Ο πατέρας ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και υπηρετούσε στην Κέρκυρα, ενώ η Αρετή με τα τρία ανήλικα την εποχή εκείνη παιδιά διέμενε στο χωριό.
Όταν το κομμουνιστικό καθεστώς έκλεισε τα σύνορα με την Ελλάδα η Αρετή διαισθάνθηκε τον κίνδυνο να μην δει ποτέ τον σύζυγό της.
Τον Οκτώβριο του 1945 αποφάσισε να πάρει τα παιδιά της και να φύγουν για την Ελλάδα με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να συναντηθούν με τον Νικόλαο. Μόλις σουρούπωσε ξεκίνησαν το μεγάλο ταξίδι μέσα στο σκοτάδι και στα χωράφια. Μόλις πέρασαν τα σύνορα τους εντόπισαν οι Έλληνες συνοριοφύλακες, οι οποίοι τους προσέφεραν φαγητό και τους περιποιήθηκαν μέχρι να έρθει ο Νικόλαος από την Κέρκυρα.
Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα, όπου απέκτησε και δύο άλλα παιδιά, τον Ιωάννη και την Ελπινίκη.
Το 1956 ο Νικόλαος Μπράτσης με τη σύζυγό του και τα πέντε ανήλικα παιδιά ήρθε για μια καλύτερη τύχη στην Αμερική. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στο Γουότερτάουν της Μασαχουσέτης και μετά από λίγους μήνες μετακόμισαν στη Βοστώνη σε απόσταση αναπνοής από τον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Ο Νικόλαος ασχολήθηκε με τα εστιατόρια, ενώ η Αρετή με την ανατροφή των παιδιών της.
Η γνώση της Ιταλικής γλώσσας του έδωσε το προνόμιο να περάσει σε χρόνο ρεκόρ από πιατάς σε σερβιτόρος και να κάνει μια αξιοζήλευτη καριέρα στα καλύτερα ξενοδοχεία της Βοστώνης και να δώσει τη δυνατότητα στην οικογένειά του να ζήσει το αμερικανικό όνειρο.
Ο Μάρκος διακρινόταν για το σπάνιο του χαρακτήρα και την φιλοπατρία του, υπηρέτησε στον Αμερικανικό Στρατό και αφυπηρέτησε με τιμές. Μετά τον στρατό ασχολήθηκε με τη μαγειρική, αλλά τον κέρδισε η ψαλτική και η βυζαντινή μουσική.
Στα αναλόγια του ναού του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή έμαθε την ψαλτική τέχνη και για πέντε δεκαετίες υπηρέτησε με πάθος την κοινότητα του Αγίου Νεκταρίου στο Ρόζλιντέιλ της Μασαχουσέτης, τόσο ως ιεροψάλτης όσο και ως νεωκόρος.
Ο Μάρκος Μπράτσης ήταν νυμφευμένος με την Παναγιώτα το γένος Γκίζα που κατάγονταν από την Πεδινή Ιωαννίνων και έφεραν στον κόσμο τρία παιδιά, την Χρυσίδω, την Αρετή και τον Βασίλειο και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Ο Μάρκος και η Παναγιώτα πίστευαν στην παιδεία των παιδιών τους και τους παρείχαν τη δυνατότητα να αποφοιτήσουν από τα καλύτερα πανεπιστήμια και να διαπρέψουν.
Ο Βασίλειος ακολούθησε τα αχνάρια του πατέρα του και την περίοδο του Πολέμου στο Ιρακ υπηρέτησε δύο θητείες εκεί.
Ο Μάρκος και τα αδέλφια του δεν ξέχασαν ποτέ τον τόπο που γεννήθηκαν και συμμετείχαν ενεργά στους αγώνες της ομογένειας για την διασφάλιση των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
Την περίοδο του κομμουνιστικού καθεστώτος έστελναν εμβάσματα στους συγγενείς τους στη Βόρειο Ήπειρο, ενώ μετά την άρση της εμπολέμου κατάστασης μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας ήταν από τους πρώτους που επισκέφθηκαν την ιδιαίτερή τους πατρίδα τους Βουλιαράτες και απότισαν φόρο τιμής και εναπόθεσαν λουλούδια στους τάφους των Ελλήνων φαντάρων που αναπαύονται εκεί για οκτώ δεκαετίες.
Ο αείμνηστος διακρινόταν για το σπάνιο του χαρακτήρα, για την ειλικρίνεια και την εντιμότητα, για την ακλόνητη πίστη στον Θεό, για την αγάπη για την οικογένεια και την ομογένεια, καθώς επίσης και για την φιλαλληλία και τη φιλανθρωπία του.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στη μνήμη του στην κοινότητα του Αγίου Νεκταρίου, Saint Nectarios Greek Orthodox Church, στη διεύθυνση 39 Belgrade Ave, Roslindale, MA 02131
