Ο ήρωας του Πολέμου στην Κορέα, ο ηγέτης της ομογένειας και ο ακαταμάχητος αγωνιστής του Κυπριακού Τάκης (Δημήτριος) Λούκας (Τakis Lucas) δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας.
Την Παρασκευή, 17η Αυγούστου 2018, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 92 ετών προκαλώντας θλίψη και συγκίνηση όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά και στην ευρύτερη ομογένεια της Νέας Υόρκης.
Η σορός του το απόγευμα της Κυριακής, 19ης Αυγούστου 2018 από τις 4.00 – 8.00 μ.μ. και της Δευτέρας, 20 Αυγούστου 2018, από τις 2.00 – 5.00 μ.μ. και 7.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο Γραφείο Τελετών «Antonopoulos Funeral Home» στη διεύθυνση 38-08 Ditmars Blvd, Astoria, NY. 11105.
H νεκρώσιμη Ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Τρίτης, 21ης Αυγούστου 2018 στις 10.00 π.μ. στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Αστόριας στη διεύθυνση 30-11 30th Drive, Astoria, NY, 11105.
Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο St. Michael’s Cemetery στη διεύθυνση 72-02 Astoria Boulevard East Elmhurst,NY11370.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Ευδοκία το γένος Πιτσιλίδη, τα παιδιά του Γιάννη (Τζον) και Παναγιώτα Λούκα, Ελένη και Νεόφυτο Νεοφύτου, τα εγγόνια Αννα Πέτρο και Δημήτρη, τα αδέλφια Λουκά και Μαίρη Λούκα, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Κύπρο.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1926 στην Αμμόχωστο της Κύπρου. Οι αείμνηστοι γονείς του Ιωάννης και Αγγελική Λούκα έφεραν στον κόσμο τρία παιδιά τον Τάκη, τον Λουκά και την αείμνηστη Μαρούλα και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας, με την υπερηφάνεια για τον πολιτισμό μας και για τα νάματα της πίστεώς μας.
Από μικρός υπηρέτησε ως ιερόπαιδο και όταν μεγάλωσε ως νεωκόρος και ως δάσκαλος του κατηχητικού σχολείου του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Νικολάου της Αμμοχώστου.
Το Σεπτέμβριο του 1947 ήρθε στο High Point της Βόρειας Καρολίνας και άρχισε εργασία στο εστιατόριο του θείου του. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα ήρθε στη Νέα Υόρκη όπου υπήρχαν μεγαλύτερες ευκαιρίες.
Τους πρώτους μήνες εργάστηκε σε ένα μικρό εστιατόριο, όπου γνώρισε έναν τραπεζικό υπάλληλο, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην μετέπειτα επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Υπηρέτησε στον Αμερικανικό Στρατό και συγκαταλέγεται στο μακρύ κατάλογο των ηρώων του Πολέμου της Κορέας. Καθώς εκτελούσε τη βάρδια ως φρουρός ένα αιχμηρό αντικείμενο τον βρήκε στο αριστερό μέρος του στήθους, όπου φύλαγε την εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα ήταν γυρισμένη από την εσωτερική πλευρά και το αντικείμενο δεν μπόρεσε να τη διαπεράσει. Την εικόνα αυτή την έχει δωρίσει στην κόρη του Ελένη με την προϋπόθεση να μην σβήσει ποτέ το καντήλι.
Εργάστηκε σε τράπεζες και κατείχε διευθυντικά αξιώματα μεταξύ των οποίων του διευθυντού του καταστήματος της «Long Island Savings Bank» στην Αστόρια και του αντιπροέδρου της ομογενειακής τράπεζας «Marathon Bank of New York» και προσέφερε μοναδικές υπηρεσίες στους ομογενείς της Αστόριας και σε εκατοντάδες τη δυνατότητα να αποκτήσουν ένα κεραμίδι για τις οικογένειές του.
Το 1954 χόρεψε τον Χορό του Ησαϊα στο ναό των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου στο Μανχάταν με την εκλεκτή της καρδιάς του Ευδοκία το γένος Πιτσιλίδη και μόνο ο Χάρος κατάφερε να τους χωρίσει.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο δύο παιδιά τον Γιάννη (Τζον) και την Ελένη και επένδυσαν όσο ελάχιστοι στην παιδεία των παιδιών τους. Ο Γιάννης είναι αρχιτέκτονας και η Ελένη κοινωνικός λειτουργός.
Ο εκλιπών ήταν ευπατρίδης και αγωνίστηκε όλη του τη ζωή για την απελευθέρωση της Αμμοχώστου και των άλλων κατεχομένων περιοχών της Κύπρου. Και δεν αρκέστηκε μόνο με τη συμμετοχή του στον αγώνα για το Κυπριακό, αλλά ασχολήθηκε όσο ελάχιστοι με τα κοινά.
Υπηρέτησε με πάθος και αφοσίωση τη μεγαλώνυμη κοινότητα του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Δημητρίου Αστόριας για έξι περίπου δεκαετίες με την ιδιότητα του μέλους και τους στελέχους.
Η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας των παραδόσεων, των ηθών και των εθίμων βρέθηκε στο επίκεντρο της πολυδιάστατης κοινωνικής του προσφοράς. Είχε διατελέσει πολλά χρόνια πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του Απογευματινού Σχολείου του Αγίου Δημητρίου Αστόριας και ήταν ομοϊδεάτης και συναγωνιστής του αειμνήστου διευθυντή και δασκάλου Κώστα Παρθένη.
Ο αείμνηστος ήταν για πολλά έτη πρόεδρος του πάλαι ποτέ Κυπριακού Συλλόγου «Ζήνων» και επί δικής του προεδρίας γράφτηκαν οι πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του.
Η κοινότητα του Αγίου Δημητρίου Αστόριας στις 19 Μαρτίου 2017 κατά τη διάρκεια του Σαρακοστιανού Γεύματος που παρέθεσε στο Πολιτιστικό Κέντρο «Πέτρος Γ. Πατρίδης» βράβευσε το ζεύγος Τάκη και Ευδοκία Λούκα για την κοινωνική τους προσφορά και για την πολυσχιδή τους δράση.
—————————————————————————————–
Τakis Lucas
01/19/1926 – 08/17/2018
US Veteran, Trailblazer, and Philanthropist
Takis Lucas of Astoria New York passed away on Friday, surrounded by his loving family, at the age of 92. He is survived by his wife of 64 years Evdokia, nee Pitsilidis, his children John and Panagiota Lucas, Eleni and Neophytos Neophytou, grandchildren Anna, Petros and Demetrios, brother Loukas and his wife Mary, nephews and nieces in the United States and in Cyprus. He was predeceased by his parents Ioannis and Angelike Lucas, sister Maroula and brother-in-law Antonios Gregoriou.
Takis was born on January 19, 1926 in the city of Famagusta, a territory of Northern Cyprus which is occupied by the Turks. He served as an altar boy, as a sexton, and as a teacher for the Sunday School at the Cathedral Church of Saint Nicholas in Famagusta.
On September of 1947 he decided to follow his dreams, and came to the United States. Upon arriving in the US, he settled in High Point, North Carolina and several months later he moved to New York. It was during the same timeframe that the law “Selective Service System” was implemented. After a few months of training, Takis joined the US ARMY and served in the Korean War.
While on active service in Korea, he was hit by flying shrapnel in the chest. The area that the shrapnel landed on was where he had the icon of the Virgin Mary. The icon caught the shrapnel and protected his life.
Upon returning home from the war, he gave the icon to his daughter Eleni and asked that she maintains an active candle in front of the guardian icon.
Throughout his life, Takis worked in the banking sector and became a branch manager of the «Long Island Savings Bank» and a Vice-President of the “Marathon Bank of New York”.
In 1954 Takis married Evdokia, nee Pitsilidis and together they invested in their children’s future. John become an architect and Eleni became a social worker.
Takis devoted his entire life to liberating his native city and other occupied territories of Northern Cyprus. He served in the community of Saint Demetrios of Astoria for six decades as a member, as a leader, and as a president on the school board for the Afternoon School.
In 2017 Saint Demetrios of Astoria honored Takis and Evdokia Lucas for their life-long service in the community. Takis also served as the President of the Cypriot Association “Zenon”.
May his memory be eternal.
 Λούκας (Τakis Lucas) δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας.){kind=link}