ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Τίποτα δεν πάει χαμένο λέει ένα τραγούδι…και να που τελικά και οι ευχές των απλών ανθρώπων εισακούονται, έστω και τις τελευταίες μέρες το 2020.
Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ ξεκινάει λίγο μετά την εμφάνιση του κορωνοιού. Τότε που ο κυβερνήτης Κουόμο και ο δήμαρχος Ντε Μπλάζιο έκλεισαν την πόλη με λουκέτο.
Κάθε απόγευμα γύρω στο σούρουπο, ένας στρατός με ποδήλατα και μηχανές τύπου «εντούρο» κατέβαιναν φορτσάτοι την λεωφόρο Μπρόντγουει στο Μανχάταν σαν να ήταν οι Ιππότες της Ασφάλτου. Χωρίς να δίνουν σημασία στα φανάρια, χωρίς να υπολογίζουν τους πεζούς και τα άλλα τροχοφόρα.
Τους ονόμασα οι «Απιαστοι». (Απιαστοι και από τον φακό μου και από την Αστυνομία, ή μήπως όχι;)
Σε οποιαδήποτε άλλη πόλη η Αστυνομία θα φρόντιζε να σταματήσει αυτή την «κάθοδο των Μυρίων».
Εδώ, μάλλον αδιαφορούσε, αφού έτσι κι αλλιώς η λεωφόρος ήταν άδεια. Αδεια, λόγω των μέτρων προστασίας από τον κορωνοιό.
Με το που μπήκε το καλοκαίρι η «περαντζάδα» μεταφέρθηκε χρονικά από το Σούρουπο στα μεσάνυχτα ή και λίγο αργότερα.
Εκεί που προσπαθούσες να σε πιάσει ο ύπνος, ακουγόταν ο θόρυβος από τα μηχανάκια και νόμιζες ότι περνάει το μηχανοκίνητο τμήμα του Στρατού. Και η κάθοδος κρατούσε γύρω στα 10 λεπτά κάθε βράδυ.
«Βρουμ, βρουμ, βρουμ» ο θόρυβος καθώς περνούσαν οι «πειρατές της ασφάλτου» και πατούσαν το γκάζι με προορισμό την φημισμένη «Τάιμς Σκουέρ».
Ήταν, φαίνεται, το σημείο συνάντησης. Και αυτό επαναλαμβανόταν κάθε νύχτα.
Όταν άρχισαν οι διαδηλώσεις για τον άδικο χαμό του Τζορτζ Φλόιντ, οι μηχανόβιοι «κόλλησαν» πίσω από τους κανονικούς διαδηλωτές και είχαν την προστασία και την άμεση συμπαράσταση των αστυνομικών, που στεκόταν απλώς στα φανάρια, όταν άλλαζαν σε κόκκινο για να περάσουν οι «Άπιαστοι».
Τους έβλεπα από το παράθυρο και ήξερα ότι είναι οι ίδιοι κάθε φορά, καθώς οι πιο τολμηροί από αυτούς έκαναν τις περίφημες «σούζες» κατά μήκος της λεωφόρου, αδιαφορώντας πρώτα για την ζωή τους και εν συνεχεία για την ασφάλεια των πεζών.
Κάποια εποχή, λίγο πριν την «Ημέρα των Ευχαριστιών», τους πέτυχα στο δρόμο.
Κατέβαινα με τα πόδια την λεωφόρο και εκείνοι ανέβαιναν δυναμικά όπως πάντα από την λωρίδα της ανόδου. Έβγαλα αμέσως το κινητό και πριν προλάβω να το γυρίσω σε βίντεο, προσπάθησα να τραβήξω μια φωτογραφία.
Μάταιος κόπος. Η πρώτη φωτογραφία δείχνει κάτι φωτεινές κουκίδες. Ήταν αποτυχημένη. Δεν έπιασε ούτε ένα μηχανάκι ή ποδήλατο.
Ξαναπροσπάθησα. Είπαμε ότι ήταν το σούρουπο, και καθώς νύχτωνε πιο νωρίς έπρεπε να ήσουν πολύ κοντά για να πετύχεις κάποιες φιγούρες πάνω σε ποδήλατα.
Δεν ανήκαν σε κάποιον από τους «Άπιαστους» αλλά σε δυο άτυχους ποδηλάτες με «ντελίβερι». Που οι άμοιροι περίμεναν υπομονετικά στο φανάρι.
Από τότε δεν τους ξαναείδα, ούτε τους ξανα-άκουσα. Φαίνεται περνούσαν σε ώρες που εγώ έλειπα από το σπίτι.
Μέχρι που διάβασα στα νέα ότι κάποιοι νεαροί επιτέθηκαν σε ένα όχημα τύπου SUV μάρκας BMW στην Τάιμς Σκουέρ.
Κατάλαβα αμέσως ότι ήταν μέρος του αστερισμού των «Άπιαστων» και χωρίς ίχνος ντροπής, κατά βάθος χάρηκα που η εκστρατεία τους, που θα την χαρακτήριζα εκστρατεία απειθαρχίας, πήρε μεγάλη δημοσιότητα.
Άλλο να το λες ότι τους είδες λίγο νωρίτερα και να μην έχεις στοιχεία και αποδείξεις κι άλλο να βλέπεις το βίντεο σε όλα τα κανάλια.
Υπάρχει βίντεο από την επίθεση και μαρτυρία του οδηγού του SUV και η Αστυνομία λέει ότι αναζητεί τους υπόπτους.
Πιστεύω όμως ότι η Αστυνομία τους γνωρίζει. Γιατί πλέον σε όλες τις διασταυρώσεις υπάρχουν κάμερες, που καταγράφουν τις παραβάσεις. Τι θέλω να πω με αυτό;
Ότι το γκρουπ των ποδηλατών και των μηχανόβιων, όταν ενωθούν είναι τόσο μακρύ που είναι αδύνατο να περάσει με φως. Άρα, κάποια στιγμή ή και κάθε μέρα τους καταγράφει η κάμερα, αλλά ποιος ασχολείται τώρα με τροχαίες παραβάσεις, όταν οι δείκτες εγκληματικότητας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα;
Δεν εξετάζω τους λόγους, ούτε αποδίδω ευθύνες. Απλώς το σημειώνω.
Ξέρετε γιατί; Για να δίνουν πρόστιμα στους οδηγούς που παραβιάζουν το κόκκινο.
Άμα είσαι δε ταξιτζής και στέκεσαι στην διάβαση, περιμένοντας την αλλαγή από κόκκινο σε πράσινο, μαύρο φίδι που σε έφαγε. Η Αστυνομία σου δίνει κλήση αν οι μπροστινές ρόδες σου ακουμπούν πάνω στην γραμμή της διάβασης. Τέτοια αυστηρότητα.
Κατά τα άλλα, αν είσαι ποδηλάτης σε αντιμετωπίζουμε με επιείκια. Δηλαδή παρέχουμε ποδηλατο-διάδρομους και δεν σε ενοχλούμε.
Ξέρετε πόσοι εργαζόμενοι κάτοικοι σήμερα και πόσοι εργάτες για «ντελίβερι» διαθέτουν ηλεκτρικά ποδήλατα που αναπτύσσουν ταχύτητες μέχρι και 35 μίλια την ώρα;
Οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας εντός της πόλης υπαγορεύουν στους οδηγούς ανώτατο όριο μέσα στην πόλη τα 25 μίλια.
Αλλά, ας μην ξεφύγω περισσότερο από το θέμα.
Οι «Απείθαρχοι» ή «Απιαστοι», μπήκαν πλέον στο μικροσκόπιο των ΜΜΕ και της Αστυνομίας.
Και άκουσα το πρωί στο «κανάλι 4 NBC» ότι έγινε και μια σύλληψη.
Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Ως τότε ας καταγράψουμε το γεγονός ότι χωρίς βίντεο-κάμερα «τη σήμερον ημέρα» δεν μπορείς να κυκλοφορείς. Εδώ που φτάσαμε χρειάζεσαι το καλύτερο αν όχι το κορυφαίο κινητό για να μπορείς να καταγράψεις την σκηνή που θα παρακολουθήσεις κάποια στιγμή, αν κυκλοφορείς συχνά, στην πόλη.
Αυτό το έχουν καταλάβει οι εταιρείες κατασκευής των τηλεφώνων και κάθε χρόνο, μπορεί και κάθε εξάμηνο, βγάζουν στην αγορά τα νέα μοντέλα.
Η καταγραφή του περιστατικού με κινητό έδωσε το έναυσμα στην Αστυνομία να κάνει έρευνα και να ακολουθήσουν οι συλλήψεις.
Για να μην πώ ότι ακολούθησε και η απαραίτητη κατακραυγή του κόσμου.
Έτσι, φτάσαμε στην τελευταία μέρα του χρόνου, όπου μάλλον έχει αρχίσει το ξήλωμα του κουβαριού του φαινόμενου των «Απιαστων».
Ελπίζω η νέα χρονιά, το 2021, να είναι πιο λαμπερή και πιο θορυβώδης από την απελθούσα (το 2020). Και δεν εννοώ θορυβώδης από τον ήχο των μηχανών, αλλά από τον θόρυβο των κατοίκων της Νέας Υόρκης, που θα επιστρέψουν στα πεζοδρόμια, όπως επέστρεψαν στους παιδότοπους και στα μαγαζιά.
Καλή χρονιά σας εύχομαι, αγαπητοί αναγνώστες!
| Eδώ ο σύνδεσμος για το ρεπορτάζ στο κανάλι 7 ABC7NY: | |
