ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η απόφαση του ομογενή επιχειρηματία από το Μαϊάμι Στέφανου Κασσελάκη να διεκδικήσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και ο τρόπος και ο τόπος απ’ όπου εξήγγειλε την υποψηφιότητά του προκάλεσε το ενδιαφέρον των ομογενών και δη των στελεχών και των μελών των οργανώσεων των Φίλων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Οι «Αναμνήσεις» λαμβάνοντας υπόψη την σπουδαιότητα της ενασχόλησης των ομογενών στα πολιτικά δρώμενα της γενέτειρας αποφάσισε να δώσει την δυνατότητα στους ομογενείς – κυρίως σε μέλη και φίλους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης – αφ ενός μεν για να εκφράσουν τις απόψεις τους και τις σκέψεις τους για το συνέδριο, το μέλλον και τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφ ετέρου δε για να καταγράψουμε την πρόθεση ψήφου των ομογενών.
Ο Σταύρος Μπασέας, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός από το Σικάγο ήταν από τους πρώτους που ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση – πρόκληση των «Αναμνήσεων» και κατέθεσε με παρρησία τις απόψεις τους για τα καίρια ερωτήματα που σχετίζονται και απορρέουν από την εισδοχή στην κούρσα του Στέφανου Κασσελάκη και πιστεύει ότι «η υποψηφιότητα του ομογενή Κασσελάκη φαίνεται να έχει την δυναμική να αλλάξει τα δεδομένα».
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Σταύρου Μπασέα:
Ερώτηση: Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και για το μέλλον του.
Απάντηση: Η μεγάλη ήττα των εκλογών μας έχει βάλει όλους σε περίσκεψη. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο λαός μας τιμώρησε γιατί το 2015 τον κάναμε να ελπίσει και παρόλο που μας αναγνωρίζει ότι προσπαθήσαμε και μείναμε καθαροί δεν μας βγήκε όμως και δεν μας το συγχώρησε.
Του είπαμε ψέματα και ξαναπήγε στην ΝΔ που του έλεγε αλήθεια. Ίσως στο τέλος οι καταπονημένες λαϊκές γειτονιές μετά από πολλά χτυπήματα αρκέστηκαν στα επιδόματα του κ. Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κοινωνία και κυρίως τα λαϊκά στρώματα περνούν περίοδο μεγάλης κατάθλιψης και παραίτησης.
Δεν έχει πια κανείς έλεος προς τους άλλους, δεν φαίνεται να νοιάζει τον κόσμο ότι πνίγηκαν 700 άτομα στην Πύλο και που κάηκαν 20 μετανάστες στον Έβρο. Ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα σε νεκρούς από τον Covid, σε ποσοστό πληθυσμού, και με την μεγαλύτερη καμένη έκταση στην Ευρώπη.
Και αυτά, γιατί η κοινωνία δεν υπερασπίζεται τις δομές της Δημόσιας Υγείας, ούτε δυσανασχετεί που προσλαμβάνονται 1000 ιερείς και πέντε χιλιάδες αστυφύλακες και κανένας πυροσβέστης ή ιατρικό προσωπικό. Μέσα σε τέτοιο κλίμα ποιο είναι το μέλλον ενός αριστερού κόμματος;
Χρειάζεται η κοινωνία ένα κόμμα που θα λέει τι πρέπει να γίνει ή ένα κόμμα που συσπειρώνεται σε αιτήματα που μπορούν να γίνουν. Ένα κόμμα που τα μέλη του έχουν μεν ιδεολογία αλλά οι οργανώσεις του δεν προτάσσουν την ιδεολογία τους και τα πρέπει τους προς τα έξω αλλά ώριμα αιτήματα που κινητοποιούν την κοινωνία.
Και εδώ είναι το μέλλον ενός αριστερού κόμματος που αναφέρεται στο εμείς, στην συμπερίληψη, στις ίσες ευκαιρίες και θα κάνει αγώνα ανόρθωσης του κόσμου.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο λόγος που στην ομογένεια επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή τόσο για το μέλλον, όσο και τους υποψήφιους για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.
Απάντηση: Στην πιο πάνω απάντηση ίσως υπάρχει η εξήγηση για την άκρα σιωπή που επικρατεί στην ομογένεια, όσο και στην Πατρίδα και αυτό όχι μόνο για τον υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερώτηση: Η υποψηφιότητα του ομογενή Στέφανου Κασσελάκη ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι έτοιμο το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να παραδώσει τα ηνία σε έναν ομογενή – πλην όμως άπειρο στέλεχος:
Απάντηση: Είναι αλήθεια ότι η υποψηφιότητα του ομογενή Κασσελάκη φαίνεται να έχει την δυναμική να αλλάξει τα δεδομένα και ευτυχώς δηλαδή. Στην Ιταλία είχαμε παρόμοια πράγματα με την 37χρονη Ιταλοαμερικανίδα που εξελέγει πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος (πρώην ευρωκομμουνιστές) η οποία μοιάζει σχεδόν σε όλα με τον Κασσελάκη (ίσως δεν είναι τόσο πλούσια).
Στην Ισπανία, οι Podemos μετακινήθηκαν σε θέσεις λιγότερο ιδεολογικές, προωθημένες με χωρίς δισταγμούς, με απήχηση όμως στην κοινωνία και κατόρθωσαν να κρατηθεί η αριστερά στην εξουσία.
Το ότι ο Κασσελάκης δεν έχει κομματική πείρα ίσως να μην είναι και τόσο αρνητικό μέσα στην κοινωνία με δεδομένη την μέχρι τώρα παρουσία των έμπειρων στελεχών. Εξ’ άλλου, ο οποιοσδήποτε ομογενής θα ήταν άπειρος ως προς τα καθημερινά ελλαδικά πράγματα όσο έμπειρος και να ήταν σε αυτά που έμαθε στην ζωή του εδώ που από ότι φαίνεται έχουν δυναμική στην Ελλάδα. Ας μην μεμψιμοιρούμε λοιπόν. Καλώς ήρθες λοιπόν Στέφανε και καλή επιτυχία.
Ερώτηση: Ο Στέφανος Κασσελάκης, όπως αποκάλυψε στην συνέντευξή του είναι ομοφυλόφιλος. Μπορεί αυτό να αποτελέσει τροχοπέδη στην υποψηφιότητά του;
Απάντηση: Αυτό μάλλον θα τον βοηθήσει στα νεότερα και ανερχόμενα στρώματα. Είναι αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός ότι ευθέως το αποκάλυψε δηλώνοντας ότι δεν είναι ακτιβιστής για ομοφυλοφιλικά αιτήματα αλλά μόνον όταν εντάσσονται σε ευρύτερα κοινωνικά αιτήματα. Σίγουρα δεν θα τον βοηθήσει στα συντηρητικά στρώματα, αλλά εδώ έχει γενικότερο πρόβλημα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ερώτηση: Ο Κασσελάκης επανεκκίνησε το θέμα διαχωρισμού κράτους – εκκλησίας. Τι πιστεύετε;
Απάντηση: Ο Κασσελάκης θεωρεί αυτονόητο αυτό που έμαθε εδώ στην Αμερική που το κράτος είναι χωριστά από την θρησκεία. Προσοχή, στην Αμερική δεν διώκεται η εκκλησία από το κράτος ούτε προωθείται η αθεΐα.
Ο Κασσελάκης λέει πως το σφιχταγκάλιασμα κράτους και εκκλησίας βλάπτει και τους δύο. Στην Ελλάδα είναι πάρα πολλοί, από όλους τους πολιτικούς χώρους αλλά και μέσα στην Εκκλησία, που λένε τα ίδια. Είναι δηλαδή αίτημα με απήχηση στην κοινωνία και σίγουρα πλειοψηφικό στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο.
Λοιπόν καλά έκανε και το έθεσε και ίσως έχει περισσότερο απήχηση στην κοινωνία να το λέει αυτός που δηλώνει χριστιανός από ότι οι παλιές καραβάνες της αριστεράς που δηλώνουν άθεοι.
Ερώτηση: Παρακολουθούμε την ελεύθερη πτώση, την αβεβαιότητα, τις επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις και το αδιέξοδο των καπιταλιστικών χωρών. Ποιός/α από τους υποψηφίους για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη σας προτείνει εναλλακτική λύση στο αδιέξοδο;
Απάντηση: Όλοι (ες) οι υποψήφιοι και καθένας ξεχωριστά προτείνουν ώριμες εναλλακτικές λύσεις για το αδιέξοδο που βρίσκεται ο κόσμος σήμερα. Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να κάνει γκέλ στην κοινωνία.
Ο υπαρκτός καπιταλισμός δεν είναι υπερασπίσιμος, όπως και ο υπαρκτος σοσιαλισμος δεν ήταν, παρόλο που εμείς οι αριστεροί ξοδέψαμε χρόνο και ενέργεια να προσπαθήσουμε να πείσουμε την κοινωνία ότι εμείς ευαγγελιζόμαστε την καθαρή σοσιαλιστική ιδεολογία.
Δεν πείσαμε όπως δεν πείθουν σήμερα οι ευαγγελιστές του καπιταλισμού. Η ηγεμονία της ΤΙΝΑ (δεν υπάρχει εναλλακτική λύση) δεν στηρίζεται στην λάμψη του καπιταλισμού (που δεν έχει καμμιά ιδεολογική ηγεμονία) όσο στην ανικανότητα της αριστεράς να ανοίξει δρόμους.
Η γης οδηγείται στην καταστροφή και αυτό φοβίζει τους νέους και είναι διατεθειμένοι να δοκιμάσουν καινοφανή και καινοτόμα πράγματα. Δεν είναι όμως διατεθειμένοι να υπερασπιστούν ιδεολογίες, αλλά ώριμα αιτήματα και προγράμματα. Εγώ θα υποστηρίξω τον καινούργιο ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ που θα εργαστεί για ένα τέτοιο κόμμα.
