ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Στα «Παιδιά της Σαμαρίνας» ήταν αφιερωμένες οι εκδηλώσεις για την 196η επέτειο της Εξόδου του Μεσολογγίου που διοργάνωσε την Κυριακή των Βαΐων ο ιστορικός Σύλλογος Αιτωλοακαρνάνων της Νέας Υόρκης.
Οι εκδηλώσεις έλαβαν χώρα στην Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στον Αστόρια και ξεκίνησαν με την Δοξολογία προεξάρχοντος του καθηγούμενου της Μονής, Επισκόπου Ευκαρπίας, κ. Ιερόθεου και ολοκληρώθηκαν με τα κεράσματα που προσφέρθηκαν στην κοινοτική αίθουσα.
Η προσέλευση των πιστών στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής των Βαΐων θύμισε τις παλιές, καλές προκορωνοϊού εποχές. Στον ναό δεν έπεφτε καρφίτσα ενώ δεκάδες ομογενείς παρακολούθησαν από το πεζοδρόμιο την ακολουθία από τα ηχεία και περίμεναν υπομονετικά για αρκετή ώρα για να λάβουν τα βάγια και τις ευχές του Επισκόπου, κ. Ιερόθεου για Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση.
Παιδιά της Σαμαρίνας
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Νέας Υόρκης, Γιάννης Καλτσάς, ο οποίος ήταν και ο κεντρικός ομιλητής επέλεξε κάτι διαφορετικό για να περιγράψει τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην Έξοδο του Μεσολογγίου και εξέπληξε το ακροατήριο διότι αφιέρωσε την γιορτή στα «Παιδιά της Σαμαρίνας» το πασίγνωστο δημοτικό άσμα το οποίο είναι αφιερωμένο στον καπετάνιο Μίχο Φλώρο
Αναφερόμενος στην ηρωική έξοδο επεσήμανε ότι «τα γεγονότα αυτά έχουν χιλιοειπωθεί από τους ιστορικούς της εποχής και έχουν υμνηθεί όχι μόνο από την ελληνική, αλλά και από την παγκόσμια λογοτεχνία».
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μαζί με τους Μεσολογγίτες και τους μαχητές των γύρω περιοχών ήταν και Κρήτες, Μωραΐτες, Ηπειρώτες, Μακεδόνες, ακόμα και φιλέλληνες του εξωτερικού. Όσοι έχουν επισκεφθεί τον «Κήπο των Ηρώων» στο Μεσολόγγι, ανάμεσα στους αδριάντες και στις πλάκες θα έχουν δει ένα λιτό μνημείο αφιερωμένο στους μαχητές της Σαμαρίνας. Πολλοί ίσως δεν ξέρουν γι αυτούς τους μαχητές πέρα από το γνωστό τραγούδι που μέχρι σήμερα τραγουδιέται και χορεύεται στα πανηγύρια όλης της χώρας και παντού όπου ζουν και διαπρέπουν οι Έλληνες», επεσήμανε ο κ. Καλτσάς.
«Φέτος λοιπόν αφιερώνουμε την σημερινή γιορτή μας στην θύμηση όλων αυτών που πήγαν στο Μεσολόγγι και έπεσαν μαζί με τα αδέλφια μας στην ηρωϊκή έξοδο» συμπλήρωσε.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το μήνυμα του προέδρου της κοινότητας Σαμαρίνας Γρεβενών, κ. Ιωάννη Λιγούρα, ο οποίος μεταξύ άλλων έγραψε: «Αισθάνομαι διπλά υπερήφανος για τους συμπατριώτες μου Σαμαριναίους, οι οποίοι όταν πληροφορήθηκαν την δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκαν οι πολιορκημένοι αδελφοί μας δεν δίστασαν ούτε στιγμή. Εκατόν είκοσι άντρες άρπαξαν τα τουφέκια τους και χωρίς δεύτερη σκέψη άφησαν οικογένειες, βιός, κοπάδια στις ψηλές κορφές της Πίνδου και έφτασαν όσο πιο γρήγορα γινόταν στο μαχόμενο Μεσολόγγι, υπό την αρχηγία του καπετάν Φλώρου για να στηρίξουν τον αγώνα.
Εντάχτηκαν στην αθάνατη φρουρά των Μακεδόνων πολεμώντας στο πλευρό του Βλάχου Σαμαριναίου, στρατηγό Μακρή, Ενενήντα άφησαν την τελευταία τους πνοή πολεμώντας στην ηρωϊκή έξοδο. Ανάμεσά τους οι Μακρής, Μανακάς, Μπούσας, Γιολδάσης, Τζιμάς, Φλώρος και άλλοι. Τριάντα κατάφεραν να γυρίσουν στην Σαμαρίνα μεταφέροντας το μήνυμα του αρχηγού τους Καπετάν Φλώρου, ο οποίος βαριά τραυματισμένος ζήτησε να πουν στην μάνα του ότι δεν σκοτώθηκε, αλλά παντρεύτηκε και πήρε καλή γυναίκα. Το μήνυμα αυτό έγινε το πασίγνωστο σε όλη την Ελάδα τραγούδι «Τα παιδιά της Σαμαρίνας» για το οποίο εμείς οι Σαμαριναίοι υπερηφανευόμαστε ότι αποτελεί τον δεύτερο εθνικό μας ύμνο.
«Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα, παιδιά της Σαμαρίνας, / Σαν πάτε πάνω στα βουνά, ψηλά στη Σαμαρίνα / Τουφέκια να μη ρίξετε, τραγούδια να μην πείτε / Κι αν σας ρωτήσει η μάνα μου και η δόλια η αδερφή μου / Μην πείτε, πείτε πως λαβώθηκα, πως είμαι σκοτωμένος / Να πείτε πως παντρεύτηκα πήρα καλή γυναίκα… Κάνω την πέτρα πεθερά, τη μαύρη γη γυναίκα κι αυτά τα λιανολίθαρα αδέλφια και ξαδέλφια»», καταλήγει το μήνυμα του προέδρου της κοινότητας Σαμαρίνας Γρεβενών.
