Συνέντευξη: Οι ανησυχίες, οι αγωνίες και οι προσδοκίες της Αρετής εν όψει των εκλογών

Γράφει η Ευαγγελία Αλιβιζάτου

Eκλογές στην Ελλάδα. Στην πανέμορφη πατρίδα μας. Μια χώρα με πλούσια ιστορία, μια χώρα που τα δεκαοχτώ μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς βρίσκονται στην επικράτειά της. Πλούτος, γεωργία, κτηνοτροφία. Η πατρίδα μας, η πρώτη σε όλα. Η Ελλάδα με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Φιλόσοφοι. Αθλητισμός. Τραγωδία. Δράμα. Θέατρο.

Η χώρα των γλυπτών. Ελληνική επανάσταση, εποχή που έγραψε την δική της ιστορία. Δεν θα αναφερθώ για τις εκλογές ως γνώστρια. Δεν είμαι. Δεν θα γίνω. Δεν το επιθυμώ. Προανέφερα μονάχα την περηφάνια που νιώθω ως Ελληνίδα, τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι Έλληνες.

Για να έρθω στο σήμερα. Στο τώρα. Σκέψεις μπερδεμένες, απόψεις ακραίες ή αδιάφορες. Συμπεριφορές ψυχρές. Άνθρωποι θλιμμένοι, να κάνουν το δικό τους καθήκον. Είναι αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να δουν καινούρια πράγματα στην χώρα τους. Προπάντων μεγαλύτερη οικονομική ευημερία. Είμαστε ένοχοι; Συνένοχοι; Γιατί απογοητευόμαστε; Γιατι μουντζωνόμαστε; Κλασσική ελληνική αστεία χειρονομία αυτοσαρκασμού. 

Συνομιλώ με την Αρετή Π. , μαθήτρια Γ΄ Λυκείου. Ονειρεύεται να γίνει βιολόγος και σε λίγες μέρες γίνεται δεκαοκτώ και θα ψηφίσει για πρώτη φορά… 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έρχονται εκλογές. Τι σκέφτονται οι νέοι σήμερα για τη συμμετοχή σ΄ αυτό το δημοκρατικό θεσμό; Εσύ θα ασκήσεις το δικαίωμα σου αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θέλω να ψηφίσω. Δεν είμαι βέβαιη αν θα είναι ψήφος εμπιστοσύνης ή διαμαρτυρίας. Πιο σωστό είναι πως μέσα από αυτή την διαδικασία, θα δηλώσω τι επιθυμώ για την χώρα μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πιστεύεις πως η πολιτική και οι πολιτικοί, αφουγκράζονται τα προβλήματα των νέων ανθρώπων σαν κι εσένα, που προσπαθούν να χτίζουν τα θεμέλια της ζωής τους μέσω της μόρφωσης; Υπάρχουν οι δυνατότητες για να ανοίξουν οι νέοι τα φτερά τους και να οραματιστούν το μέλλον τους, στην Ελλάδα του σήμερα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω οι νέοι της γενιάς μου έχουν όνειρα και φιλοδοξίες και προσπαθούν. Διαβάζουμε πολύ, εγώ τουλάχιστον, για να πετύχω στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Με ρωτάτε αν θα καταφέρω να γίνω αυτό που ονειρεύομαι. Ξέρω πως, δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό για σπουδές.

Θα ήθελα να σπουδάσω στην Ελλάδα και να μπορώ να κάνω και μεταπτυχιακό στη χώρα μου. Πολλά παιδιά νιώθουν το ίδιο. Έχουμε αυτό το δικαίωμα. Δεν έχουμε όμως όλοι τους πόρους. Θέλω καλύτερη παιδεία και ευκαιρίες για όλους τους μαθητές της πατρίδας μου. Μα πάντοτε κάτι καινούριο αλλάζει τα δεδομένα στο χώρο της Παιδείας, δημιουργώντας ανασφάλεια. Είναι απογοητευτικό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Φαίνεσαι αρκετά συνειδητοποιημένη. Για την Ελλάδα τι ονειρεύεσαι; Τι σε ενοχλεί περισσότερο; Τι θα περίμενες να αλλάξει μετά τις εκλογές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στη χώρα μας, το κράτος που θα έπρεπε να είναι το στήριγμά μας, δεν μας εμπιστεύεται. Μας «αδειάζει». Γι’ αυτό οι νέοι φεύγουν. Δεν έχουν ευκαιρίες που να αξίζει να παλέψουν γι΄ αυτές.

Ονειρεύομαι μια χώρα καθαρή. Μακάρι να είχαμε λιγότερα καυσαέρια και λιγότερα αυτοκίνητα, ίσως και καθόλου τρένα, αφού δεν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε.

Ονειρεύομαι νοσοκομεία με δωρεάν υγεία, πολλά δωμάτια και κρεβάτια, πολλούς ιατρούς και προσωπικό, χωρίς να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές και χωρίς να διαβάζω αγγελίες για προσωρινή διαμονή ιατρών στα νησιά.

Δεν θέλω πόλεμο για την πατρίδα μου. Έχει υποχρέωση το κράτος να μας προστατεύσει.

Ονειρεύομαι μια χώρα χωρίς οικονομικά προβλήματα, που ο κόσμος δεν θα πεινάει γιατι θα του φτάνουν τα χρήματα και θα μπορεί να χτίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά του. Με νέους που θα μπορούν με τη δουλειά τους να κάνουν παιδιά και οικογένεια.

Ονειρεύομαι πιο ουσιαστική Παιδεία, με περισσότερα και πιο άρτια σχολεία. Δεν μου αρέσει που οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί ενημερώνονται τρεις μέρες πριν, σε ποιο μέρος θα πάνε να διδάξουν. Έρχονται αγχωμένοι στα σχολεία, πολλές φορές μένοντας σε ξενοδοχεία, αναζητώντας στέγη. Είναι άδικο για αυτούς. Εχουν σπουδάσει, δεν είναι επαίτες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είθισται πριν τις εκλογές, τα κόμματα να παρουσιάζουν τις πολιτικές τους θέσεις και δεσμεύονται για εφαρμογή διαφόρων πολιτικών προγραμμάτων, με στόχο να κερδίσουν την ψήφο των πολιτών, έναντι των αντιπάλων τους. Αν η φωνή σου μπορούσε να φτάσει σε όλους τους πολιτικούς, τι θα ήθελες να τους ζητήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα ήθελα οι πολιτικοί να μην δίνουν υποσχέσεις, μόνο να εργάζονται σκληρά για το καλό όλου του κόσμου. Να μην μιλάνε ξύλινα και να μη φοράνε ρούχα με γκρι, μαύρα ή μπλε σακάκια και πουκάμισα με σκληρά κολάρα, γιατί τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Γενικά έχει χαθεί η εμπιστοσύνη απέναντί τους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η ίδια η Αρετή προσωπικά, τι εύχεται να αλλάξει, μέσα από την προσδοκία που γεννά μια διαδικασία όπως οι εκλογές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σίγουρα δεν περιμένω ως δια μαγείας να γίνω πλούσια ( γελάει ). Περιμένω όμως να σκεφτούν οι μεγαλύτεροι. Αυτοί έκαναν τα περισσότερα και χειρότερα λάθη και ερχόμαστε εμείς να προσπαθήσουμε. Αυτοί έχουν υποχρέωση να ψηφίσουν και να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος. Το δικό μας λάθος ενδεχομένως θα το σκεφτούμε πιο ώριμοι. Δεν είμαι σίγουρη για την ψήφο μου. Έχω δικαιώματα και υποχρεώσεις, αλλά εσείς οι μεγάλοι τα έχετε κάνει όλα πιο δύσκολα.

Η Αρετή μίλησε. Οι εκλογές δεν είναι αρένα. Ούτε πεδίο μάχης καρεκλοκένταυρων. _

Σημείωση: Για την συνέντευξη δόθηκε η απαραίτητη γονική συναίνεση.