ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η πρόωρη εκδημία του Μητροπολίτη Καστοριάς, κυρού Σεραφείμ προκάλεσε θλίψη και συγκίνηση στους Καστοριείς της Νέας Υόρκης και κατ΄επέκταση της Αμερικής, λόγω των ισχυρών δεσμών τους με την ιδιαίτερή τους πατρίδα, την Καστοριά και τον σεπτό της ποιμενάρχη.
Ο Μητροπολίτης Καστοριάς Σεραφείμ, όπως έγραψαν οι “Αναμνήσεις” έχασε την μάχη με τον κορωνοϊό την Τρίτη, 29 Δεκεμβρίου 2020 σε ηλικία 61 ετών, ενώ η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε χθες, Τετάρτη.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Δήμος Σιώκης αμέσως μετά την εκδημία του μακαριστού Σεραφείμ ανήρτησε στον λογαριασμό του Συλλόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την θλιβερή είδηση και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του.
Και δεν αρκέστηκε μόνο με αυτό, αλλά απέστειλε συλλυπητήρια επιστολή στην Μητρόπολη Καστοριάς μέσω της οποίας εκφράζει την θλίψη και συνάμα υπενθυμίζει ότι με τις ευλογίες και τις νουθεσίες του σεπτού ιεράρχη ο ιστορικός Σύλλογος της ομογένειας ενέτεινε την φιλανθρωπική του δράση και την προσφορά στην ομογένεια και στην γενέτειρα.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συλλυπητήριας επιστολής του Συλλόγου Καστοριέων «Ομόνοια» προς την Μητρόπολη Καστοριάς:
«Η κοίμηση του Μακαριστού Μητροπολίτη Καστοριάς Κυρού Σεραφείμ προκάλεσε στους απανταχού Καστοριανούς θλίψη και συγκίνηση. Η κοινωνία της Καστοριάς έχασε ένα Ποιμενάρχη με σπουδαίο έργο και σημαντική προσφορά στο συνάνθρωπο μέσα από το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας.
Με την πολυσχιδή δράση και το διαρκές ενδιαφέρον του, θα αποτελεί πάντα ένα παράδειγμα πεφωτισμένου Ιεράρχη, κατέχοντας ιδιαίτερη θέση ως πνευματικός πατέρας στις καρδιές όλων εκείνων που τον γνώρισαν και συμπορεύτηκαν μαζί του.
Ως Σύλλογος τα τελευταία χρόνια συνεργαστήκαμε άριστα προκειμένου από κοινού να δρομολογήσουμε και να ολοκληρώσουμε σημαντικά έργα που υλοποιούσε η Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς.
Εκ μέρους του προέδρου κ. Δήμου Σιώκη, του Δ.Σ του Συλλόγου Καστοριέων «ΟΜΟΝΟΙΑ» Νέας Υόρκης εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην Εκκλησία της Καστοριάς και στους οικείους του για την κοίμηση του Ιεράρχη.
Με συγκίνηση φιλούμε τα χέρια που τόσα χρόνια μας ευλογούσαν».
