ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Συγκινητική και μεστή σε μηνύματα ήταν η ομιλία του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ. Θεόδωρου προς τους μαθητές και στους δασκάλους του Ημερήσιου Σχολείου «Βασίλειος Σπυρόπουλος» της κοινότητας του Αγίου Νικολάου στο Φλάσινγκ, η οποία έλαβε χώρα το πρωί της Παρασκευής, 7 Οκτωβρίου 2022.
Οι μαθητές και οι δάσκαλοι περίμεναν υπομονετικά την άφιξη του Πατριάρχη και της αντιπροσωπείας συνοδευόμενων υπό του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρου, του Επισκόπου Ναζιανζού, κ. Αθηναγόρα, του πρωτοσύγκελου, π. Νεκτάριου Παπαζαφειρόπουλου και άλλων ιερών της Αρχιεπισκοπής.
Δύο μαθητές προσέφεραν ανθοδέσμες και τον καλωσόρισαν η πρόεδρος του Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Συμβουλίου Αθηνά Κρομμύδα, η συντονίστρια του Γραφείου Παιδείας στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Δρ. Ειρήνη Γράψια, ο διευθυντής του Γραφείου Παιδείας, Δρ. Αναστάσιος Κουλαρμάνης, ο ευεργέτης της κοινότητας και της παιδείας Στέφανος Τσερπέλης, η διευθύντρια του «Βασίλειος Σπυρόπουλος» Μαίρη Τζάλλα, ο πρόεδρος της κοινότητας Παναγιώτης Βαλασιάδης, ο πρώην πρόεδρος Νικόλαος Καρακώστας, η πρόεδρος της Φιλοπτώχου Ειρήνη Χοτζόγλου και άλλα στελέχη της κοινότητας.
Τον Πατριάρχη καλωσόρισε ο εφημέριος της κοινότητας, π. Αριστείδης Γαρίνης, ο οποίος εξέπληξε το ακροατήριο με την προσφώνησή του και στις δύο γλώσσες.
Ομιλία του π. Αριστείδη Γαρίνη:
Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, Πάπα και Πατριάρχα Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Κύριε Θεόδωρε,
Με τις ευλογίες του Αρχιεπικόπου Αμερικής, Κυρίου Ελπιδοφόρου, και εκ μέρους του Ιερατικώς Προϊσταμένου της κοινότητός μας, του Πατρός Παύλου Παλαιστίδη, και όλης της κοινότητος του Αγίου Νικολάου, θα ήθελα να εκφράσω βαθειά ευγνωμοσύνη προς τον Πανάγαθο Θεό για την ιστορική σας επίσκεψη στην ενορία μας.
Μακαριώτατε, ο Άγιος Νικόλαος εδώ στο Φλάσιγκ είναι μια δραστήρια κοινότητα η οποία αγωνίζεται, κυριολεκτικά μέρα και νύχτα, να μεταφέρει την πίστη και τα ελληνορθόδοξα ήθη και έθιμα στα παιδιά της, κάτι το οποίο είναι πολύ δύσκολο να γίνει σήμερα. Όμως, με την βοήθεια του Θεού και την καλή συνεργασία μεταξύ των ιερέων, του κοινοτικού συμβουλίου, των διευθυντών των σχολείων μας και των μαθητών μας, και γενικά όλων των οργανώσεων της κοινότητός μας, επιτελούμε μια σύγχρονη αποστολή στους νέους, αλλά και στους μεγάλους, διδάσκοντας τον Χριστό με αγάπη, δημιουργικότητα και ενθουσιασμό.
Δεν σας το κρύβω, ότι πολλές φορές οι διάφορες συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας δημιουργούν εμπόδια για να πετύχουμε τον στόχο μας και αυτό κάποτε μας απογοητεύει. Όμως, η παρουσία σας σήμερα μας δίνει μεγάλη δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε το έργο μας. Βλέπουμε με θαυμασμό και έμπνευση την ιερά αποστολή της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας και αυτό δίνει σε όλους εμάς ελπίδα για το μέλλον, ακολουθώντας το θεάρεστο παράδειγμα σας…..
Θα ήθελα αυτή την στιγμή, Μακαριώτατε, να παρακαλέσω τον πρόεδρο της κοινότητός μας, τον Κύριο Παναγιώτη Βαλασιάδη για να σας παρουσιάσει ένα συμβολικό δώρο αγάπης εκ μέρους όλης της κοινότητος του Αγίου Νικολάου. Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψη σας και ζητούμε τις πατριαρχικές σας ευλογίες και ευχές», κατέληξε ο π. Αριστείδης.
Ο κ. Βαλασιάδης καλωσόρισε τον Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο, ευχήθηκε επιτυχίες στο ταξίδι του στις ΗΠΑ και του προσέφερε τα δώρα της αγάπης όλων των φορέων της κοινότητας.
Ερωτηθείς για το συνολικό ποσό των δωρεών ο κ. Βαλασιάδης αρνήθηκε να εισέλθει σε λεπτομέρειες. Πλην όμως τόνισε ότι ήταν μια «αξιόλογη δωρεά» για την συνέχιση του ιεραποστολικού και εκπαιδευτικού έργου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής.
Οι μαθητές έκλεψαν την καρδιά του Πατριάρχη καθώς αποτέλεσαν μια τεράστια χορωδία η οποία συν τοις άλλοις έψαλλε και το τροπάριο του Αγίου Νικολάου με περίσσια χάρη.
Η ομιλία του Πατριάρχη ήταν σύντομη, περιεκτική και άγγιξε τις καρδιές των μαθητών αφ ενός μεν διότι αναφέρθηκε στα 2.000 περίπου σχολεία του Πατριαρχείου, αφ ετέρου δε διότι τόνισε ότι το περιβάλλον που αντίκρυσε έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την Σχολή Σαχέτι στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Μαδαγασκάρη και στην Ρουάντα, όπου κανένας από τους μαθητές δεν φορούσε παπούτσια, με την οποία αναφορά ήρθε να υπενθυμίσει στα παιδιά πόσο τυχερά είναι που σπουδάζουν σε ένα προηγμένο σχολείο δίπλα στον Άγιο Νικόλαο.
