Συνεχίζουμε με τις Καρπαθιακές Προσωπογραφίες στην Αμερική.
Γιώργος Μανωλιός (1929-2000)
Χωρίς λύρες, λαούτα και βιολιά αλλά με το λυπητερό κλάμα της καμπάνας της Παναγίας της Πλαγιάς, πήγε όλο το χωριό να «υποδεχθεί» τον Γιώργο Μανωλιό. Σηκώθηκε η Λάστος για να τον χαιρετήσει, φάρδυνε το γεφύρι της Βωλάδας για να περάσει στο χωριό του για τελευταία φορά και άνοιξε η γη της Καρπάθου την αγκαλιά της για να αναπαυθεί ο Γιώργος ο Μανωλιός μέσα στα αγιασμένα της χώματα, δίπλα στον τάφο της γυναίκας του.
Ο Γιώργος ο Μανωλιός γεννήθηκε το 1929 και μεγάλωσε στην Βωλάδα και σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Αμερική το 1946. Σπούδασε μηχανικός στο Polytechnic Institute of Pittsburgh και για αρκετά χρόνια εργάστηκε σε διάφορες τεχνικές εταιρείες.
Αργότερα επιδόθηκε σε επιχειρήσεις τεχνικών έργων και εστιατορίων με μεγάλη επιτυχία. Αυτός συνέλαβε την ιδέα, και μαζί με άλλους Καρπάθιους και ομογενείς ίδρυσαν την συνεταιριστική εταιρεία ιδιοκτητών εστιατορίων Pan Gregorian που ένωσε την αγοραστική δύναμη εκατοντάδων ομογενειακών επιχειρήσεων για αγορά προϊόντων και υπηρεσιών.
Ο Γιώργος Μανωλιός, άνθρωπος κοινωνικός, προοδευτικός και θερμός πατριώτης αναμείχθηκε από νεαρός στα συλλογικά και στα ομογενειακά τα οποία υπηρέτησε με αγάπη και ενθουσιασμό επί μισό αιώνα. Υπηρέτησε στους «Αγίους Αναργύρους» σε διάφορα αξιώματα και ως πρόεδρος και στην ΚΕΠΑ αξιωματούχος στο Ύπατο Συμβούλιο.
Από ενωρίς προσχώρησε στις τάξεις της Καρπαθιακής Ομοσπονδίας και τέσσερεις διετίες εξελέγη πρόεδρος, και ως πρόεδρος πέθανε το 2000. Από την αρχή, ασπάστηκε την ιδέα του Παγκαρπαθιακού Ιδρύματος, υπήρξε ιδρυτικό μέλος, υπηρέτησε στο ΔΣ και συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες δολάρια για το «Καρπάθικο Σπίτι».
Πολύτιμη υπήρξε η παρουσία του Γιώργου Μανωλιού μέσα στην Δωδεκανησιακή οικογένεια. Υποστήριξε την επανίδρυση του Εθνικού Δωδεκανησιακού Συμβουλίου το οποίο υπηρέτησε για αρκετά χρόνια ως ταμίας.
Ο Γιώργος Μανωλιός ήταν ο πρόεδρος της Καρπαθιακής επιτροπής επανεκλογής του δημάρχου Hartford, George Athanson κι όταν ο Μιχάλης Δουκάκης έθεσε υποψηφιότητα για το προεδρικό αξίωμα της Αμερικής, ο Γιώργος Μανωλιός υπήρξε από τους πρώτους ομογενείς που τον υποστήριξαν και ήταν ο πρόεδρος της ομογενειακής επιτροπής του New Jersey που συγκέντρωσε πάνω από $1.000.000 για την προεκλογική του εκστρατεία.
Αρκετά χρόνια αργότερα πήγα στο Hofstra University για να παρακολουθήσω διάλεξη που έδωσε ο Μιχάλης Δουκάκης, και όταν τελείωσε η διάλεξη τον πλησίασα και του ανέφερα ότι υπήρξα μέλος της επιτροπής του New Jersey. Με εντυπωσίασε, που όταν του ανέφερα το όνομα του Γιώργου Μανωλιού, όχι μόνο το θυμόταν αλλά είχε να πει τα καλλίτερα λόγια για τον αείμνηστο.
Karpathian Personalities in America
By Manolis Cassotis
We continue with the Karpathian Personalities in America. George Manolios (1929-2000)
Without lyres, lutes and violins, but with the sad sound of the bell of Panagia Plagia, the whole village went to “welcome” George Manolios. Lastos (the tallest mountain of Karpathos) rose to greet him, Volada’s bridge widen for him to get into his village for the last time, and the earth of Karpathos opened its arms for George Manolios to rest in its hallowed soil, next to the grave of his wife.
George Manolios was born in 1929 and raised in Volada and immigrated to America at a young age in 1946. He studied engineering at the Polytechnic Institute of Pittsburgh and for several years worked for various technical companies.
Later he indulged in engineering projects and restaurants with great success. He conceived the idea, and together with other Karpathians and Greek American founded the Pangregorian Restaurant Owners Cooperative, which pooled the purchasing power of hundreds of Greek Americans restaurant businesses to purchase products and services.
George Manolios, sociable, progressive and warm patriot, got involved from a young age in the Karpathian societies and Greek American social activities, which he served with love and enthusiasm for half a century. He served the “Saints Anargyri” society in various positions and as president and in KEPA at the Supreme Council.
Early he joined the ranks of the Karpathian Federation and was elected president four times for two years terms, and as president he died in 2000. From the beginning, he embraced the idea of the Pan-Karpathian Foundation, was a founding member, served on the Board of Directors and raised tens of thousands of dollars for the “Karpathian House”.
The presence of George Manolios in the Dodecanese community was valuable. He supported the re-establishment of the National Dodecanese Council, of which he served as treasurer for several years.
George Manolios was the chairman of the Karpathian committee for the re-election of the mayor of Hartford, George Athanson, and when Michalis Dukakis ran for president of America, George Manolios was one of the first Greek Americans to support him and he was the chairman of the Greek American committee of New Jersey, which raised over $1,000,000 for the election campaign.
Several years later I went to Hofstra University to attend a lecture given by Michalis Dukakis, and when the lecture was over, I approached him and mentioned that I had been a member of the New Jersey committee. I was impressed that when I mentioned George Manolios’ name, he not only remembered him but also had the best words to say about the deceased.
