Συνεχίζουμε με τις Καρπαθιακές Προσωπογραφίες στην Αμερική.
Αλέκος Γεωργιάδης (1898-1979)
Ο Αλέκος Γεωργιάδης γεννήθηκε στο Όθος το 1898 και έφτασε στην Αμερική το 1916. Αντί να στρέψει το ενδιαφέρον του στα ανθρακωρυχεία ή σε άλλες χειρωνακτικές εργασίες, όπως οι περισσότεροι Καρπάθιοι μετανάστες, προτίμησε τα γράμματα. Ήταν από τους πρώτους Καρπάθιους της Αμερικής που φοίτησε σε ανώτερο πνευματικό ίδρυμα. Εγκαταστάθηκε στο Pittsburgh και σπούδασε στο Carnegie Institute of Technology.
Το 1928, ο Αλέκος Γεωργιάδης μαζί με άλλους Καρπάθιους ίδρυσαν την ΚΕΠΑ, την οποία υπηρέτησε ανελλιπώς για 50 χρόνια, σε διάφορα αξιώματα και ως Ύπατος πρόεδρος. Κατά το διάστημα της πολυετούς υπηρεσίας του, έδειξε προοδευτικό πνεύμα με νέες ιδέες, που πήγαζαν από την πολύχρονη πείρα του και την διαυγή σκέψη του. Υπήρξε ο εμπνευστής και εμψυχωτής της ίδρυσης του Ιδρύματος Υποτροφιών της ΚΕΠΑ.
Στον Έβρο
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Τουρκία εφοδίαζε τη Γερμανία με μεγάλες ποσότητες βωξίτη, αντιμονίου και χαλκού. Όσο προχωρούσε ο πόλεμος, ο αριθμός των χωρών από τις οποίες η Γερμανία προμηθευόταν αυτά τα μεταλλεύματα μειωνόταν. Το 1943 η Τουρκία κάλυπτε το 50% των αναγκών της Γερμανίας σε βωξίτη. Οι Σύμμαχοι προσπάθησαν, με διπλωματικά μέσα και πιέσεις, να πείσουν την Τουρκία να σταματήσει να προμηθεύει τη Γερμανία με ενισχυτικά του πολέμου μεταλλεύματα, αλλά δεν το κατόρθωσαν, και έτσι αποφάσισαν να εφαρμόσουν πιο δραστικά μέσα.
Αυτή την εποχή η Ελληνική Θράκη βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή, εκτός από την περιοχή κατά μήκος του ποταμού Έβρου που βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή. Επίσης στην Θράκη υπήρχαν περισσότεροι από 1000 Έλληνες αντάρτες που για πολιτικούς λόγους αντιμάχονταν μεταξύ τους.
Με μυστικό τρόπο η αμερικανική υπηρεσία OSS (Office of Strategic Services) έστειλε στον Πειραιά τον ανθυπολοχαγό Αλέκο Γεωργιάδη. Στο καφενείο του Νικολέτου συνάντησε τον σύνδεσμο που τον περίμενε. Μέσω των ανταρτικών ομάδων και με τις διασυνδέσεις που διέθεταν οι Σύμμαχοι, ο Γεωργιάδης έφτασε στην περιοχή του Έβρου όπου δημιούργησε καλές σχέσεις με τους αντάρτες και τους έπεισε να ξεχάσουν τις μεταξύ διαφορές και να συνεργάζονται για το κοινό εθνικό καλό.
Οι Σύμμαχοι, μη μπορώντας να πείσουν την Τουρκία να αλλάξει πολιτική, αποφάσισαν να ανατινάξουν ένα από τα γεφύρια πάνω από τα οποία περνούσε η σιδηροδρομική γραμμή που μετέφεραν τα μεταλλεύματα. Γι αυτόν το σκοπό η OSS έστειλε στην Θράκη τον Ελληνοαμερικανό το λοχαγό James G.L. Kellis, με τους ραδιοτηλεγραφητές Spyridon Kapponie και Michael Angelos, που συνάντησε τον Γεωργιάδη και κατέστρωσαν τα σχέδια τους.
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε την ανατίναξη του γεφυριού της Αλεξανδρούπολης που περνά πάνω από τον Έβρο και ενώνει την Τουρκία με την Ελλάδα. Αλλά, για να μη επιδεινωθούν οι σχέσεις των Συμμάχων με την Τουρκία, αυτή η επιλογή απορρίφθηκε, και αντ’ αυτού επιλέγει το γεφύρι Svilengrad που βρίσκεται στην Βουλγαρία. Μετά την ανατίναξη του γεφυριού, και με την βοήθεια των ανταρτών, ο Γεωργιάδης συνέχισε να υπηρετεί στην OSS μέχρι το τέλος του πολέμου.
Επανερχόμενος στην Αμερική συνέχισε την συλλογική του δράση και με την συμμετοχή του σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς βοήθησε την Ελλάδα να επουλώσει τις πληγές που της άφησε ο πόλεμος. Ο Αλέκος Γεωργιάδης πέθανε τον Οκτώβριο του 1979.
Karpathian Personalities in America
By Manolis Cassotis
We continue with the Karpathian Personalities in America. Alex Georgiadis (1898-1979)
Alex Georgiadis was born in Othos in 1898 and arrived in America in 1916. Instead of turning his interest to coal mining or other manual work, like most Karpathian immigrants, he preferred letters. He was one of the first Karpathians in America to study at a higher educational institution. He settled in Pittsburgh and studied at the Carnegie Institute of Technology.
In 1928, Alex Georgiadis together with other Karpathians founded KEPA, which he served continuously for 50 years in various positions and as Supreme President. During his many years of service, he showed a progressive spirit with new ideas, which came from his many years of experience and his clear thinking. He was the initiator and animator of the establishment of the KEPA Scholarship Foundation.
In Evros
During WWII, Turkey supplied Germany with large quantities of bauxite, antimony and copper. As the war progressed, the number of countries from which Germany obtained these ores dwindled. In 1943, Turkey supplied 50% of Germany’s bauxite needs. The Allies tried, by diplomatic means and pressure, to force Turkey to stop supplying Germany with war-enhancing ores but failed and they decided to apply more drastic means.
At this time Greek Thrace was under Bulgarian occupation, except for the area along the Evros River which was under German occupation. Also, in Thrace were more than 1000 Greek rebels who were fighting among themselves for political reasons.
In a secret way, the American OSS (Office of Strategic Services) sent to Piraeus second lieutenant Alex Georgiadis. In Nicoletou’s cafe he met the link that was waiting for him. Through the rebel underground and with the connections that the Allies had, Georgiadis reached the Evros region where he established good relations with the rebels and convinced them to forget their differences and work together for the common national good.
The Allies, unable to persuade Turkey to change its policy, decided to blow up one of the bridges over which the railway carrying the ores passed. For this purpose, the OSS sent to Thrace the Greek American Captain James G.L. Kellis, with radio telegraph operators Spyridon Kapponie and Michael Angelos, who met Georgiadis and laid out their plans.
The original plan called for blowing up the Alexandroupolis bridge that crosses over the Evros and connects Turkey with Greece. But, in order not to worsen the relations of the Allies with Turkey, this option was rejected, and instead they chose the Svilengrad bridge located in Bulgaria. After the bridge was blown up, and with the help of the rebels, Georgiadis continued to serve in the OSS until the end of the war.
Returning to America, Georgiadis continued his society activity and with his participation in charitable organizations helped Greece to heal the wounds left by the war. Alex Georgiadis died in October 1979.
