ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το QView, το επίσημο μηνιαίο περιοδικό του Κολλεγίου του Κουίνς, αναδημοσιεύει ένα σημαντικό ποιητικό έργο του Νίκου Αλεξίου, καθηγητή κοινωνιολογίας, διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Ελληνικής Διασποράς Αμερικής (Hellenic American Project), και πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Αμερικής.
Στο πρόσφατο τεύχος του, για τον μήνα Απρίλη που είναι αφιερωμένος στην Ποίηση, το QView αναδημοσίευσε το ποίημα με τίτλο «Η Ανάδυση της Περσεφόνης», από την πιο πρόσφατη ποιητική συλλογή του κ. Αλεξίου, με τίτλο «Ελευσίς».
Το σημαντικό αυτό έργο, δημιουργήθηκε με αφορμή την ανακήρυξη της Ελευσίνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, για το 2013.
Αυτή η συνεργασία δεν είναι μόνο μια αναδημοσίευση ποίησης, αλλά μια προβολή της πολιτιστικής συνεισφοράς του Κολλεγίου του Κουίνς. Επίσης, το έργο του κ. Αλεξίου αντικατοπτρίζει τη βαθιά σκέψη και την αναζήτηση της αλήθειας και της ομορφιάς μέσα από την ποίηση, και είναι σημαντικό ότι μπορούμε να το μοιραστούμε με την κοινότητά μας.
Ο Νίκος Αλεξίου γεννήθηκε στον Βόλο, το 1959. Σπούδασε Οικονομικά στην Αθήνα και στα μέσα της δεκαετίας του 1980 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία. Διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Queens College του CUNY από το 1990, και έχει λάβει το Βραβείο του Προέδρου για Αριστεία στη Διδασκαλία.
Τα πεδία ενδιαφέροντός του είναι η κοινωνική και πολιτική θεωρία, οι εθνολογικές σπουδές και η έρευνα. Έχει ιδρύσει το πρώτο Αρχείο – Βιβλιοθήκη – Μουσείο για την Ελληνική Διασπορά της Νέας Υόρκης και είναι διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Ελληνικής Διασποράς Αμερικής (HAP) στο Queens College.
Είναι συγγραφέας επτά ποιητικών συλλογών και πολλά από τα ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και αμερικανικά περιοδικά και ανθολογίες. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών στην Ελλάδα, και επί του παρόντος υπηρετεί ως Πρόεδρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων στη Νέα Υόρκη.
Η Ανάδυση Της Περσεφόνης
Ποτέ δεν μάθαμε
Το αλφάβητο της δικαιοσύνης
Αλλά στο κάτω κόσμο
Αυτοί που ξέρουν
Λένε πώς
Για μια και μόνο
Ελάχιστη στιγμή
Όταν η μεγάλη νύχτα
Ραγίζει σαν τζάμι
Αναδύονται μαζί Της
Ανάμεσα στις μυλόπετρες
Και των ανθών το κύμα
Οι πιο σκοτεινοί μύστες
Προσευχόμενοι με δάφνες
Στο φωτεινότερο των άστρων
Της προ-ίστορης αλήθειας
PERSEPHONE RISING
We never learned
The ABC of justice
But in the netherworld
Those in the know
Say that for a single
Infinitesimal moment,
When the great night
Cracks like glass,
Between the millstones
And the tide of blossoms,
The darkest hierophants
Rise with Her
And pray with laurels
To the brightest star Of pre-historic truth
