«Όποιος σπέρνει με δάκρυ θα θερίσει, με χαρά» – Ο γάμος του Γιάννη Βογδάνη και της Γεωργίας Παναγίδη θα συζητιέται για πολύ καιρό στη Μελβούρνη
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ. (https://neoskosmos.com/) Ο γάμος του Γιάννη Βογδάνη και της Γεωργίας Παναγίδη έγινε στις 23 του Μάη 20021 ύστερα από μια οδύσσεια διαδρομή γεμάτη αγωνία και λαχτάρες. Αναβλήθηκε δυο φορές κι άλλαξε ημερομηνίες. Την πρώτη φορά 7 Ιουνίου και 2019. Και πάλι ξανά 4 Οκτωβρίου 2020 (λόγω της πανδημίας).
Ένας ψαλμός λέει «όποιος σπέρνει με δάκρυ θα θερίσει, με χαρά».Όντος στις 23 του Μάη 2021 ήχησαν τα κλαρίνα, και η ώρα μία το μεσημέρι συνοδεία με τους οργανοπαίχτες, η παρέα του γαμπρού, δίπλα ο κουμπάρος (ο αδελφός) του γαμπρού που καμάρωνε με την γαλανόλευκη σημαία, στα χέρια (κατά το έθιμο που έχουμε στην ακριτική Φλώρινα), και πλήθος προσκεκλημένοι χορεύοντας φθάσαμε στο προαύλιο της στο Thomastown της μεγαλοπρεπέστατης ενοριακής μας εκκλησίας, της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
Παρουσία των γονέων αδελφών και πλήθος εκλεκτών προσκεκλημένων, που μας αγκάλιασαν με τόση αγάπη.
Οι οικείοι ιερείς αιδεσιμότατοι πατήρ Γεώργιος Φράγκος και πατήρ Κυριακός Περιπετσάκης και ο Αιδεσιμότατος πατήρ Λεωνίδας από την Υπαπαντή του Χριστού, ο οποίος συγκίνησε βαθύτατα με τα υπέροχα λόγια που είπε στους νεόνυμφους κι όλους τους παρευρισκόμενους. Αναφερόμενος στην νύφη είπε: Γεωργία μου στέκεσαι στην αριστερή πλευρά του Γιάννη γιατί από εκεί πλάστηκες» εκεί κοντά στην καρδιά του…. σε έπλασε ο Θεός για να σε αγαπάει και να τον αγαπάς, τώρα είστε οι δύο σάρκα μία , μαζί με άλλα που είπε, και τις ωραίες ευχές από τους ευλαβείς ιερείς μας, που αγκάλιασαν τους νεόνυμφους, με χαρά και με πολύ αγάπη.
Τα στέφανα άλλαξε ο κουμπάρος Λάζαρος Βογδάνης (αδελφός του γαμπρού), συνοδευόμενος από την Χριστίνα Παναγίδη (αδελφή της νύφης).
Οι γονείς βαθιά συγκινημένοι όπως όλοι οι γονείς χαίρονται στις χαρές των παιδιών τους. Χαρήκανε που είχε αίσιο και λαμπρό τέλος αυτή η αγωνιώδη αναμονή.
Η μάνα του γαμπρού θα πει: Οι νεόνυμφοι έλαμπαν από χαρά και ευτυχία, που επιτέλους πέτυχαν τον στόχο τους να ενωθούν εν Χριστό με τα δεσμά του γάμου.
«Θα μας κλείσουν πάλι δεν θα μας κλείσουν; Τους είχε γίνει βραχνάς »
Φαίνεται πως άκουσε ο Θεός τις προσευχές όλων και έριξε σε νάρκη την κακιά μάγισσα κορώνα εδώ στην Μελβούρνη για λίγο καιρό.
Ευλογημένη Κυριακή πρωί, ξημέρωσε ηλιόλουστη αλκυονίδα ημέρα, λες κι ο ήλιος βγήκε λαμπρός να συγχαρεί, κι εκείνος το ερωτευμένο ζευγάρι, που έλαμπε χαμογελαστό από χαρά και αγαλλίαση, και ποιος δεν χαιρόταν, οι γονείς τα αδέλφια οι συγγενείς;
Έγινε χαμός! Η χαρά δεν κρύβετε, ούτε η αγάπη. Όταν σε τριγυρίζουν και σε αγκαλιάζουν τόσο ωραίοι άνθρωποι γύρο σου, και μοιράζονται την χαρά σου, χαίρονται με τα παιδιά σου, με την οικογένειά σου, που έχει γίνει μια αγκαλιά μεγάλη, να αγκαλιάζει ό ένας τον άλλον, τους νεόνυμφους, τους προσκεκλημένους. Η αγάπη και η χαρά όλων ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα, και προπαντός στο πρόσωπο των νεονύμφων.
Μετά την πολυτελέστατη αίθουσα ο γάμος συνέχισε στο σπίτι του γαμπρού μαζί με τους συμπεθέρους μέχρι τα ξημερώματα. Να μας ζήσουν βίο ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους.
Με μεγάλη συγκίνηση και ευγνωμοσύνη στον Θεό λέω, πως δικαίωσε ο Θεός τα παιδιά μου, καθ’ ότι δυο μέρες μετά, ξανά συναγερμός για την πανδημία. Να ευχηθούμε να φύγει γρήγορα αυτό το κακό, και να αξιωθούνε όλα τα ζευγαράκια που εμποδίστηκαν να μη τα βάζουν κάτω, να ελπίζουν στον Θεό, και θα ζήσουν κι εκείνοι το δικό τους όνειρο αμήν
Στους νεόνυμφους με αγάπη
Όποιος ελπίζει στον Θεό, και ταπεινά υπομένει, / Το δάκρυ και οι κόποι του, ποτέ δεν πάν χαμένοι. / Ήρθε η ώρα Γιάννη μου, για να σε καμαρώσω / Δίπλα στην Γεωργία σου, στους δυο ευχές να δώσω.
Θα ευχαριστήσω τον Θεό, την μάνα Παναγία / Που σ’ έφερε νυφούλα μου, γλυκιά μου Γεωργία / Από την πρώτη την στιγμή, μπήκες μες στην καρδιά μας / Και πόσο το χαρήκαμε, που έγινες δικιά μας.
Ο Γιάννης μου σ’ αγάπησε, σε χαίρεται κοντά του / Θα ζήσεις σαν αρχόντισσά, μέσα στην αγκαλιά του / Σε αγαπώ Γεωργία μου, είσαι μια ηρωίδα / Γιατί στον χαρακτήρα σου, τον εαυτό μου είδα.
Πήρες του Γιάννη την καρδιά, είναι τρελός για σένα / Εσύ Γεωργία μου γλυκιά, να του πάτησες τα φρένα / Παλτό ζητάς στον Γιάννη μου, δίνει και παντελόνι / Ας κάνει αυτός τον οδηγό, εσύ κράτα το τιμόνι.
Είχατε πίστη στον Θεό, και ζωντανή ελπίδα / Κι όλοι μαζί θαυμάσαμε, την κάθε σας φροντίδα / Οι δυο σας κουραστήκατε, με τις ετοιμασίες / Κι ήτανε όλα τέλεια, χαλάλι θυσίες /
Χαρείτε την αγάπη σας, γεμάτοι ευτυχία / Γιατί στεφανωθήκατε, για ουράνια βασιλεία / Σε αγαπώ νυφούλα μου, και έχω κάνει τάμα / Να μη με νιώθεις πεθερά, μα δεύτερη σου μάνα.
Ευχόμαστε να ζήσετε , να είναι στεριωμένοι / Ως τα βαθιά γεράματα, τρελά ερωτευμένοι. / Να τον τυλίξεις μάτια μου, στο άσπρο σου φουστάνι / Να τον μεθύσεις στα φιλιά, πολλά παιδιά να κάνει.
Η μαμά Αγγελική Βογδάνη
Ευχαριστούμε από καρδιάς τον Νέο Κόσμο και το προσωπικό του που πάντα υποστηρίζει την παροικία μας, στις χαρές μας και στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας, Αγγελική Βογδάνη EPPING
