Πέθανε ο σπουδαίος ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Ένας εξαιρετικά επιδραστικός καλλιτέχνης και δάσκαλος που σημάδεψε με το έργο του τον ελληνικό πολιτισμό των τελευταίων 60 χρόνων.

Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή και ο πρόεδρος τους ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Πριν από λίγο πληροφορηθήκαμε το θλιβερό νέο. Την τραγική απώλεια για τον ελληνικό πολιτισμό, το θέατρό μας και την οικογένεια των καλλιτεχνών: μάθαμε την αποχώρηση από την ζωή του σπουδαίου ηθοποιού, ανθρώπου ,αγωνιστή, συνδικαλιστή, οικογενειάρχη, Γιώργου Μιχαλακόπουλου … Το στίγμα που αφήνει δεν θα ξεχαστεί και τον ευγνωμονούμε για την παρακαταθήκη που μας αφήνει. Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη του σπουδαία Αθηνά και τα παιδιά του», έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1959 ως πρωτοετής σπουδαστής της Σχολής στην επεισοδιακή παράσταση του Καρόλου Κουν, «Όρνιθες» στο Ηρώδειο. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση «Δον Ζουάν» το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στο ρόλο του Σγαναρέλο. 

Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε  μεταξύ άλλων στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρεμαντ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ. Το 1981, οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους. Στο θέατρο είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως: «Έγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα». Ως θεατρικός σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του ‘Αρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.

Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ο Γ.Μιχαλακόπουλος ερμήνευσε με απαράμιλλο χιούμορ το ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες «Οι Φτωχοδιάβολοι», «Ο πολύτεκνος» και «Φεύγω με πίκρα στα ξένα». Ένας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο ποιητής Φανφάρας στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969). Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ένα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν επίσης η ερμηνεία του στην βραβευμένη ταινία «Ο Κύριος με τα Γκρι» του Περικλή Χούρσογλου το 1997.

Διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Θεάτρου. Υπήρξε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων κατά την περίοδο 1974-1986, και Αντιπρόεδρος ΚΕ.Θ.Ε.Α.

Ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Αθηνά Μιχαλακοπούλου και έχει δύο κόρες, την Ιωάννα, που είναι σκηνοθέτιδα, με την οποία συνεργάστηκε σε αρκετές παραστάσεις και την Ελένη, που είναι ζωγράφος.

ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για τον θάνατο του Γ.Μιχαλακόπουλου: «Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη»

«Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Τομέας Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και η Υπεύθυνη ΚΤΕ Πολιτισμού – Βουλευτής Λακωνίας, Νάγια Γρηγοράκου αποχαιρετώντας  τον σπουδαίο Έλληνα ηθοποιό Γιώργο Μιχαλακόπουλο.

Στη σχετική ανακοίνωσή σημειώνεται ότι:«Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και όπως ο ίδιος είχε δηλώσει «το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν. Ο Κουν με έμαθε να κυνηγάω την αλήθεια και όχι την πόζα». 
Από το 1962 μέχρι το 2018 υπηρέτησε σταθερά το θέατρο ενσαρκώνοντας σπουδαίους ρόλους από όλη τη γκάμα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ παράλληλα πρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές με πιο χαρακτηριστική την σατιρική τηλεοπτική σειρά «Εκείνος και εκείνος» μαζί με τον σπουδαίο Βασίλη Διαμαντόπουλο. 

Είχε κερδίσει το Α’ Βραβείο Ανδρικού ρόλου Καρόλου Κουν και το Βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης». Επίσης, είχε διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων (1974-1986) και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.

«Τι είναι ταλέντο ούτε τώρα το ξέρω. Αισθανόμουν όμως καλά και ήξερα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Αφιερώθηκα και προχώρησα». 
Ακούραστος θεατράνθρωπος, ευτυχισμένος οικογενειάρχης, ανοιχτόκαρδος άνθρωπος. Αυτός ήταν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος. 
Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στη γυναίκα του Αθηνά , στα παιδιά και στους οικείους του».

ΚΚΕ: Με μεγάλη θλίψη, σεβασμό και μια βαθιά υπόκλιση αποχαιρετούμε τον μεγάλο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Μιχαλακόπουλο

«Με μεγάλη θλίψη, σεβασμό και μια βαθιά υπόκλιση αποχαιρετούμε τον μεγάλο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Μιχαλακόπουλο» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του.

«Επί 60 χρόνια, μετά την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, προήγαγε με τις εμβληματικές ερμηνείες του, πρώτα απ’ όλα στο θέατρο, όπου πραγματικά δημιουργούσε πάνω στη σκηνή, αλλά και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και κυρίως με την κοινωνική του στάση και το ήθος του, τον σύγχρονο Πολιτισμό μας. Το εκλεπτυσμένο “μπρεχτικό” χιούμορ του Γιώργου Μιχαλακόπουλου που άφηνε μια ελαφριά πικράδα στα χείλη του θεατή, ήταν καρπός βαθιάς φιλοσοφημένης διείσδυσης στην κοινωνική πλευρά των έργων που πρωταγωνιστούσε. Το σύνολο της καλλιτεχνικής πορείας του “Σόλωνα” (Γιώργου Μιχαλακόπουλου) της τηλεοπτικής σειράς «Εκείνος κι εκείνος», όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον “Λουκά” (Βασίλη Διαμαντόπουλο), αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη στη νεότερη γενιά ηθοποιών» προσθέτει η ανακοίνωση του κόμματος.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.

Συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Γιώργου Μιχαλακόπουλου

Πληροφορούμενη τον θάνατο του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
“Η απώλεια του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, που μας άφησε μετά από μια μετεωρική πορεία έξι δεκαετιών στη σκηνή και την οθόνη, αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της Τέχνης. Απόφοιτος της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και μαθητής του Κάρολου Κουν, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος διέγραψε μια μετεωρική διαδρομή, αξιοποιώντας στο έπακρο το πηγαίο χάρισμά του και τα, άμεσα αναγνωρίσιμα, μοναδικά εκφραστικά του μέσα. Η τροχιά του στην Τέχνη ήταν παραδειγματική. Δεν μας χάρισε μόνο ερμηνείες αναφοράς, μας κληροδότησε επίσης ένα υπόδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη, φάρο για τις επόμενες γενιές.

Η φυσικότητα με την οποία ενσάρκωσε δεκάδες ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου συχνά μας παραπλανούσε, καθώς ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος και ένας ακάματος εργάτης του θεάτρου, με προσήλωση και διαρκή πάλη με το κείμενο, αλλά και αφοσίωση στην εξαντλητική επεξεργασία και την τελειοποίηση των σκηνικών του τεχνικών. 

Θεράπευσε κυρίως το θέατρο, αλλά αξέχαστα παραμένουν τα επιλεκτικά περάσματά του από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Ιδίως, η συμμετοχή του τη δεκαετία του 1970, μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και σε κείμενα του Κώστα Μουσρελά και σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη, στη σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» έδωσε στο κοινό μια ανάσα ελπίδας, με τη διαβρωτική έμμεση κριτική της στη Χούντα. Ο ίδιος υπήρξε, άλλωστε, ενεργός πολίτης, που ασχολήθηκε με τα κοινά στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού και δεν απέφυγε ποτέ την αιχμηρή δημόσια παρέμβαση. 

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ευτύχησε, παρά τις αγωνίες, τον πόνο και τις ανασφάλειες που συνοδεύουν την πορεία του ηθοποιού, όπως έλεγε ο ίδιος, να κατακτήσει από νωρίς τον έπαινο των ομοτέχνων του και τον θαυμασμό του κοινού. Παρέμεινε, όμως, μέχρι το τέλος ένας βαθιά φιλοσοφημένος και ευαίσθητος άνθρωπος, με την προσήλωση στην Τέχνη να συμβαδίζει με τη συνείδηση του ανήσυχου πολίτη. 
Στη σύζυγό του Αθηνά, συνοδοιπόρο του στο σανίδι και τη ζωή, τις κόρες τους και τους αμέτρητους φίλους του απευθύνω τα θερμά μου συλλυπητήρια”.