Ο ομογενής επιχειρηματίας, αθλητής, ευπατρίδης και ευεργέτης των αστέγων, των φτωχών και των πονεμένων Παναγιώτης (Πάνος) Κωσταλάς, δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών στις Καρυές Λακωνίας έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Οι Καρυάτες, οι συγγενείς και οι φίλοι από τα γειτονικά χωριά, καθώς επίσης και από την Αθήνα το μεσημέρι της Τρίτης, 12 Φεβρουαρίου 2019, συγκεντρώθηκαν στον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής στις Καρυές και παρακολούθησαν με θλίψη και συγκίνηση τη νεκρώσιμη ακολουθία, καθώς επίσης και τους συγκινητικούς επικήδειους λόγους του ιερέα και των παιδιών του.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Λίτσα Φλώρη, το γιο του Στράτο (Ευστράτιο) Κωσταλά και την αρραβωνιαστικιά του Irina Avetisova, την κόρη του Παρασκευή (Vivia), το γαμπρό του Γεώργιο Mαγγίρα, την μόλις έξι μηνών εγγονούλα του Floris May Magiras, την πεθερά του Γεωργία Φλώρη, τα αδέλφια του Γιάννη και Δημήτρη Κωσταλά, τα ανίψια, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς εδώ και στην Ελλάδα.
Ο Παναγιώτης γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1934 στις Καρυές. Οι αείμνηστοι γονείς του Ευστράτιος και Παρασκευή Κωσταλά, έφεραν στον κόσμο πέντε αγόρια, το Γιώργο, τον Τέλη, τον Παναγιώτη, τo Γιάννη και το Δήμο και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
Το 1951 ήρθε για μια καλύτερη τύχη στην Αμερική και αρχικά εγκαταστάθηκε στο Henderson, North Carolina, όπου διέμενε η πολυαγαπημένη του θεία, Πηνελόπη. Μετά από έξι μήνες αντιλήφθηκε ότι η Νέα Υόρκη προσέφερε μεγαλύτερες ευκαιρίες για την εκπλήρωση του αμερικανικού ονείρου και μετακόμισε στο Μπρονξ.
Η επταμελής οικογένεια ενοικίασε ένα διαμέρισμα στο Μπρονξ και με τη σκληρή εργασία κατάφερε να αποκτήσει τα δικά της εστιατόρια και να επενδύσει στην αγορά ακινήτων.
Ο Παναγιώτης όπως και τα άλλα αδέλφια του ήταν εργασιομανής. Ήταν η κινητήρια δύναμη και ο οραματιστής όλων των επιτευγμάτων της οικογένειας Κωσταλά που τα πρώτα χρόνια αξιώθηκε να «κατακτήσει» το Μπρόνξ και μετέπειτα το Μανχάταν.
Τα εστιατόρια «Munchtime USA», «Socrates Pizza», «Huckleberry Finn Donut Shop», «Arachova Coffee Shop», «Essex I», «Essex II», «Essex III», «Vivia’s Deli», «Steve’s Pizza», «The Essex World» και «Bridge Deli» των αδελφών Κωσταλά παρείχαν τη δυνατότητα σε πολλούς Ελληνες μετανάστες να βρουν ένα ασφαλές περιβάλλον για να εργαστούν. Παράλληλα λειτουργούσαν και ως σχολεία διότι παρείχαν τη δυνατότητα στους Έλληνες να μάθουν τα μυστικά του επαγγέλματος και με την πάροδο του χρόνου να αποκτήσουν τα δικά τους εστιατόρια.
Τα εστιατόρια και τα σπίτια της οικογένειας Κωσταλά είχαν ανοικτές τις πόρτες τους για τους Έλληνες που έρχονταν για περαιτέρω νοσηλεία στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center και άλλα αντικαρκινικά νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, καθώς επίσης και για τους φοιτητές.
Ο αείμνηστος ήταν άριστος αθλητής και προσέφερε τα μέγιστα στον ποδοσφαιρικό σύλλογο Greek American Soccer Club και έχει βραβευτεί για την προσφορά του.
Οικογένεια
Ο Παναγιώτης γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον τη σημασία της λαϊκής ρήσης «παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι και μπαλωμένο. Το 1972 επέστρεψε στη γενέτειρα για να παντρευτεί την Λίτσα Φλώρη, που όχι μόνο καταγόταν από το ίδιο χωριό, αλλά οι οικογένειές τους και κυρίως οι πατεράδες τους ήταν φίλοι, διότι τους συνέδεε η αγάπη για το κυνήγι.
Ο γάμος τους έγινε στον Άγιο Λουκά στα Πατήσια και ο Παναγιώτης και η Λίτσα τήρησαν όσο ελάχιστοι τον όρκο της αιώνιας αγάπης.
Οι νεόνυμφοι επέστρεψαν στο Μανχάταν όπου απέκτησαν τα δύο τους παιδιά, τον Ευστράτιο (Στράτο) και την Παρασκευή (Vivia) και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Τους δίδαξαν την ελληνική γλώσσα και τα δύο τους τέκνα ομιλούν άπταιστα την ελληνική γλώσσα. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αγάπη του Παναγιώτη και της Λίτσας για τη γενέτειρα. Αν και ο Παναγιώτης λόγω της ενασχόλησής του με τα εστιατόρια δεν είχε την πολυτέλεια να περάσει όλα του τα καλοκαίρια στην Ελλάδα, εν τούτοις η σύζυγος και τα παιδιά του περνούσαν σχεδόν όλο το καλοκαίρι στη γενέθλια γη.
Ο Παναγιώτης αν και δεν είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει διότι ήρθε στην Αμερική σε ηλικία δέκα έξι περίπου ετών εντούτοις διακρινόταν για τη φιλομάθειά του. Ωστόσο μερίμνησε για τα δύο μικρότερα αδέλφια του, το Γιάννη και το Δήμο να σπουδάσουν, διότι είχε βαθιά πίστη στην παιδεία και συχνά έλεγε «άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο.
Ο αείμνηστος ήταν ιδιαίτερα υπερήφανος διότι παρείχε τη δυνατότητα στα παιδιά του, τον Στράτο και την Παρασκευή να σπουδάσουν στα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Γαλλίας.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στη μνήμη του για την ίδρυση Μουσείου αφιερωμένου στις Καρυές νομού Λακωνίας αποστέλλοντας τον οβολό τους στον λογαριασμό με την επωνυμία «Σύνδεσμος των Απανταχού Καρυατών» που έχουν ανοίξει στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας (National Bank of Greece IBAN: GR5601106620000066200228709 SWIFT (BIC) ITHNGRAA, GREECE).
