ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η απόφαση της Δημογεροντίας της κοινότητας της Δερβιτσάνης της Βορείου Ηπείρου να διοργανώσει φιλολογικό μνημόσυνο για τον ευεργέτη της, τον αείμνηστο Μιχάλη Σέρβο, προκάλεσε συγκίνηση στο αναγνωστικό κοινό των «Αναμνήσεων» διότι ήρθε να αποδείξει ότι η Βόρειος Ήπειρος δεν είναι απλά και μόνο η μητέρα των ευεργετών του έθνους μας, αλλά και ο μαρτυρικός τόπος που ξέρει όσο ελάχιστοι να αναγνωρίζει και να τιμά τους ευεργέτες του.
Ο Μιχάλης Σέρβος (Michael Servos), όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» το πρωί της Δευτέρας, 24 Ιανουαρίου 2022, άφησε την τελευταία του πνοή στo Belleair Beach της Φλώριδας σε ηλικία 73 ετών. Πρόκειται για τον ιδρυτή του κοινωφελούς οργανισμού «Ίδρυμα Ελληνισμού Αμερικής» που έχει δωρίσει στην γενέτειρα και στην Βόρειο ‘Ηπειρο και στην ίδια την Αμερική μνημεία και αδριάντες οι οποίοι θα υπενθυμίζουν στον αιώνα τον άπαντα την προσφορά της Ελλάδας και των Ελλήνων στον Δυτικό Πολιτισμό, στις επιστήμες, στις τέχνες και στους αγώνες για ελευθερία.
Η Δερβιτσάνη ευεργετήθηκε από την γενναιοδωρία του Μιχάλη Σέρβου και της κόρης του Εύης (Ευανθίας) Σέρβου Χελιδονά με την δωρεά και εγκατάσταση στην πλατεία του χωριού του αδριάντα της «Δεροπολίτισσας Νύφης»
Η καθηγήτρια του Ελληνικού Τμήματος του Πανεπιστήμιου του Αργυροκάστρου, κ. Κωστάντω Μπαρούτα Ξέρρα τόσο κατά την διάρκεια της ομιλίας της στα αποκαλυπτήρια, όσο και κατά την διάρκεια του φιλολογικού μνημοσύνου αναφέρθηκε στην προσφορά του αειμνήστου και στον συμβολισμό του αδριάντα της «Δεροπολίτισσας Νύφης» προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στο ακροατήριο.
«Κάθε φορά που βλέπουμε τη «Δεροπολίτισσα νύφη» να τη συσχετίζουμε όχι μόνο με αυτά που συμβολίζει η ίδια αλλά και με το όνομα του κ. Σέρβου, την προσφορά του, την ευεργεσία του, την αγάπη του για την πατρίδα και τον ελληνισμό», επεσήμανε με έκδηλη την συγκίνηση η καθηγήτρια.
Η ομιλία
Το πρώτο σκέλος της ομιλίας της εστιάστηκε στην ζωή, στο έργο και στους αγώνες του Μιχάλη Σέρβου, ενώ το δεύτερο αναφέρεται στην σπουδαιότητα των έργων του αειμνήστου στην Βόρειο Ήπειρο.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο του δεύτερου σκέλους της ομιλίας της καθηγήτριας Κωστάντως Μπαρούτα – Ξέρρα:
Σε αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάει ο τόπος μας. Μέσα στο κλίμα αβεβαιότητας και εγκατάλειψης που επικρατεί γύρω μας, εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε μέσα μας δεν είναι απλώς το όνομα και την προσωπικότητα Μιχάλης Σέρβος, αλλά το φαινόμενο Μιχάλης Σέρβος.
Το φαινόμενο ενός ανθρώπου που γεννήθηκε φτωχός, μέσα στον καταυλισμό προσφύγων Βορειοηπειρωτών, αλλά με πλούσιο όραμα, με μεγάλη εργατικότητα, με εξυπνάδα και ικανότητα, τα οποία τον έκαναν έναν επιτυχημένο επιχειρηματία.
Γεννήθηκε φτωχός, με πλούσια όμως συναισθήματα και αγάπη, τα οποία τον έκαναν ξεχωριστό άνθρωπο. Άνθρωπο της προσφοράς, της ευεργεσίας και του πατριωτισμού.
Δεν αρκέστηκε στο να απολαμβάνει τα υλικά αγαθά που κατάφερε να αποκτήσει στη ζωή του. Τον έτρωγε συνεχώς το σαράκι της πατρίδας. Ήθελε να διαδώσει στα πέρατα της γης, όπως και έκανε τον Ελληνισμό. Ήθελε να βοηθήσει τους Έλληνες της Αμερικής να μην χάσουν την επαφή τους με την πατρίδα και τον Ελληνικό πολιτισμό.
Η ιδιαίτερή του/μας πατρίδα είχε πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην ψυχή και το είναι του Μιχάλη Σέρβου. Αγωνιούσε για την τύχη της και το μέλλον της. Γι αυτό και έκανε ότι μπορούσε, με τον τρόπο του, για την ιδιαίτερή του πατρίδα.
Ο κ. Σέρβος συνέδεσε το όνομά του με τη Δερβιτσάνη με τη δωρεά του αγάλματος της «Δεροπολίτισσας νύφης» που τοποθετήθηκε στην πλατεία του χωριού και είναι πλέον το σύμβολο της Δερβιτσάνης και όλης της Δρόπολης.
Την ημέρα της τοποθέτησης του αγάλματος στην ομιλία μου ανέφερα τα παρακάτω, τα οποία αξίζει να τα ξαναπούμε ώστε κάθε φορά που βλέπουμε τη «Δεροπολίτισσα νύφη» να τη συσχετίζουμε όχι μόνο με αυτά που συμβολίζει η ίδια αλλά και με το όνομα του κ. Σέρβου, την προσφορά του, την ευεργεσία του, την αγάπη του για την πατρίδα και τον ελληνισμό.
…«Μεταξύ πολλών συζητήσεων για το περιεχόμενο του έργου τέχνης επιλέχτηκε η γυναίκα, ως σύμβολο της γονιμότητας και της συνέχειας της ζωής. Επιλέχτηκε η Δεροπολίτισσα ντυμένη με την παραδοσιακή φορεσιά. Κουβαλάει πάνω της τον πολιτισμό μας, την εθνική μας ταυτότητα, τις παραδόσεις, τα ήθη και έθιμα του τόπου μας, τη νοικοκυροσύνη και την εργατικότητα των Δροπολιτών, αλλά ταυτόχρονα και τους αγώνες μας, τις θυσίες, τα βάσανα, την ξενιτιά, τις φυλακές κ.ά.
Το έργο αυτό συμβολίζει την Αρχαία Δωριέα που εξακολουθεί να ζει στα πάτρια εδάφη ανατρέφοντας σειρές γενεών. Οι ρίζες της χάνονται στο διάβα των αιώνων, έχει γράψει όμως τη δική της ιστορία, έχει φτιάξει το δικό της πολιτισμό, έχει δημιουργήσει τις δικές της ελληνορθόδοξες αξίες και ιδανικά πάνω σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Συμβολίζει όλες εμάς τις μανάδες και γυναίκες του σήμερα, που αγωνιζόμαστε στα πάτρια εδάφη, που φτιάξαμε και μεγαλώσαμε τις οικογένειές μας εδώ, που επιμένουμε ακόμα, που δεν χάνουμε την ελπίδα, που κρατάμε ακόμα αναμμένα τα καντήλια των ηρώων μας, που εξακολουθούμε να διηγούμαστε στα παιδιά μας τους ίδιους θρύλους και παραμύθια που ακούσαμε από τις γιαγιάδες μας, που προσπαθούμε να κρατήσουμε τα ιερά της φυλής μας, να κρατήσουμε όρθιους τους ναούς μας, που κρατάμε ακόμα ανοιχτές τις πόρτες των εκκλησιών μας και των σπιτιών μας.»
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως η απώλεια του Μ. Σέρβου είναι μεγάλη για την πατρίδα μας. Σίγουρα θα είμαστε φτωχότεροι χωρίς αυτόν. Η ζωή του και οι αξίες που πρέσβευε θα πρέπει να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας. Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, ο τόπος μας έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους της αγάπης και της προσφοράς.
Αξέχαστος! Αιωνία του η μνήμη. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του!
Διαβάστε επίσης: https://www.anamniseis.net/apeviose-o-mihalis-servos-epihirimatias-philanthropos-agonistis-kai-evergetis-tis-voriou-ipeirou/
https://www.anamniseis.net/mnimi-mihali-servou-spoudaiou-ellina-tis-amerikis/
