ΑΘΗΝΑ. (www.mononews.gr) Η ρετρό πισίνα με τις απρόσμενες συναντήσεις. Η «διαστημική» βεράντα της πόλης, στην οποία, αισθάνεσαι ότι πετάς. Τα ξενύχτια για πρωινό στο Βυζαντινό στην προ-brunch εποχή. Ο Δρομέας που όλο θέλει να αποδράσει, να πάει στην θάλασσα, να τρέξει μακριά, να προπονηθεί, να αλλάξει γειτονιά, να ανοίξει τα φτερά του κι όλο εκεί μένει. Υπάρχει κάπου καλύτερα να πάει; Tο έργο τέχνης που ζητάει (ακόμη) αποκωδικοποίηση από τον Γιάννη Μόραλη τότε και τώρα. Ποιος δεν έχει μία ιστορία τουλάχιστον να μιμηθεί από το «δικό» του Χίλτον στην Αθήνα;
Και τώρα που το Hilton Athens ετοιμάζεται στις 31 του μηνός να κλείσει για να ανοίξει ανανεωμένο το 2024, ως διεθνής προορισμός με 280 δωμάτια και σουίτες, 50 πολυτελείς κατοικίες και δραστηριότητες ψυχαγωγίας, -επένδυση που θα υπερβεί τα 275 εκατομμύρια ευρώ και ενδέχεται να προσεγγίσει τα 300 εκατομμύρια ευρώ-, εμείς δεν έχουμε παρά να κλείσουμε τα μάτια και να δούμε μέσα από ένα νοσταλγικό καλειδοσκόπιο τον Αριστοτέλη και τον Σταμάτη, την Μελίνα και την Montserrat, τον Frankie και την Joan…
Πολιτικοί, επιστήμονες, αρχηγοί κρατών, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, σταρ με ακτινοβολία. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, με το κοστούμι και το πούρο του σε μία ασπρόμαυρη φωτογραφία-ντοκουμέντο με τον Σταμάτη Κόκοτα που έχει προσθέσει ένα γαρύφαλλο στο πέτο. Η Νανά Μούσχουρη με ασπρόμαυρο καφτάνι και κόκκινο κραγιόν στο λόμπι κοιτάει ανέκφραστη τον φακό και θυμάται.
Ο Willem Dafoe, μία ηλιόλουστη μέρα στην Αθήνα, φωτογραφίζεται με τζιν, τι-σερτ και σακάκι για να δηλώσει φίλος της Ελλάδας. Η Μontserrat Caballet, τακτική επισκέπτρια στην χώρα μας, για sold-out εμφανίσεις, συνήθιζε να μένει στο ξενοδοχείο για να είναι κοντά στους φίλους της και στα μέρη που αγαπούσε.
Η Nia Vardalos, με ψάθινο καπέλο, κοκτέιλ και χαμόγελο, δηλώνει με κάθε ευκαιρία πως βιώνει το δικό της Βig, Fat, Greek Story, με αναρτήσεις, στις οποίες, αναφέρεται και στο ξενοδοχείο που διαμένει για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της σε ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο σε εξέλιξη.
Ο Δρομέας τότε και τώρα. Ο Γιάννης Μόραλης στο χθες και το σήμερα. Tι έχει αλλάξει άραγε και τι παραμένει το ίδιο; Τότε ήταν ο Frank Sinatra και οι σύντροφοι της ζωή του, λίγο μετά τις λάιβ εμφανίσεις και τα ανκόρ στο Ηρώδειο, σήμερα είναι μία ανάρτηση στο Ιnstagram του Athens Hilton, με τον Σάκη Τανιμανίδη και την Χριστίνα Μπόμπα (με κοτσιδάκια σαν άλλη Ποκαχόντας) στο Βυζαντινό.
Η ιστορία ενός ξενοδοχείου γράφεται μέσα από ιστορίες ανθρώπων, αναγνωρίσιμων και μη. Ο Γιάννης Στάνκογλου πετάει για την ανάγκες της φωτογράφησης του περιοδικού του ξενοδοχείου το ακουστικό από την σταθερή συσκευή τηλεφώνου, όπως είχε κάνει στο παρελθόν η Naomi Campbell χωρίς σκηνοθετική καθοδήγηση.
Ή όταν η τέχνη μιμείται τη ζωή. Η Έλενα Παπαρίζου πανηγυρίζει στο main κτίριο με μία κόκκινη βαλίτσα με ρόδες, ο Mάξιμος Μουμούρης χοροπηδάει ντυμένος casual με παπούτσια πάνω στο διπλό κρεβάτι, την ίδια στιγμή που η Luz Casal φοράει μαύρο, βραδινό μάξι φόρεμα για να δημιουργήσει ένα στιγμιότυπο από editorial μόδας στην εμβληματική πισίνα του «δικού» μας Χίλτον.
Ο Greg Louganis χαμογελά αινιγματικά στον φακό, αγνώριστος σχεδόν, ίσως επειδή έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε πάντα με το μαγιό του, κι όχι κοστουμαρισμένο, όπως και τον Mikhail Barishnikov που ποζάρει με γυαλιά ηλίου και την πλάτη γυρισμένη στην Ακρόπολη. Η Isabella Rosselini, όταν ακόμη ταξίδευε συχνά, και δεν ζούσε αποκλειστικά στην φάρμα που έχει φτιάξει, υπηρετεί με πάθος ένα γαλήνιο πορτρέτο στα μαύρα με γυάλινο βλέμμα, λουσμένο στο ελληνικό φως.
Ο Jean-Paul Belmondo, γοητευτικός και χαμογελαστός, στην χώρα που αγαπούσε, αφηγείται τη δική του ιστορία στον τόπο και στον χρόνο, με φαβορίτες, δερμάτινο τζάκετ και seventies φουλάρι στον λαιμό, και την σύντροφο και συμπρωταγωνίστρια του, με ασορτί μαντήλι. Η Μarina Abramovic με τα μαλλιά της να ανεμίζουν σαν ζωντανό installation έργο τέχνης σε κίνηση γίνεται ένα με το τοπίο, για να αποτελέσει ένα κομμάτι του παζλ στην καταγραφή για τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Αν ψάξουμε όμως λίγο καλύτερα, σε κλικ του παρελθόντος, θα συναντήσουμε και την Yasmin Levy να ξεκουράζει την φωνή της πριν από μία λάιβ εμφάνιση στην Αθήνα, την Σία Κοσιώνη, να διαβάζει The Wall Street Journal με εντυπωσιακό φόρεμα, την Κατερίνα Λέχου σε ρόλο μοντέλου με styling και grooming που φέρνει στο νου κάτι από τη δεκαετία του 30…
Τον Χρήστο Λούλη να μας κλείνει (ή να μας ανοίγει) την πόρτα. Θα προτιμήσουμε μάλλον τον Placido Domingo με το κοστούμι και την γραβάτα του, σαν άνδρα παλιάς κοπής, σε ένα κλασικό πορτρέτο με θέα την Ακρόπολη.
Όπως και τον Harvey Keitel σαν τον ιδανικό συνομιλητή, ηθοποιό του Θόδωρου Αγγελόπουλου, τακτικό επισκέπτη της χώρας μας, για επαγγελματικούς ή προσωπικούς λόγους. Και φυσικά την Joan Collins με κλασικό ταγέρ με κάτι από eighties και «Δυναστεία» σε νέες περιπέτειες made in Greece.
Ραντεβού λοιπόν το 2024 σε ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της πόλης, στα εστιατόρια, στην επέκταση δίπλα στο χώρο της πισίνας, όπως ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός τη δεκαετία του 1960. Στους θεματικούς εμπορικούς χώρους. Στη σύγχρονη λέσχη μελών. Για κοκτέιλ με θέα (και πτήσεις πάνω από) την πόλη.
Να ξαναθυμηθούμε τα εγκαίνια του Hilton Athens τον Απρίλιο του 1963, παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Αριστοτέλη Ωνάση και του Frank Sinatra, με τον εορτασμό να διαρκεί τρεις ημέρες.
Η αρχιτεκτονική ματιά του Εμμανουήλ Βουρέκα, του Προκόπη Βασιλειάδη και του Σπύρου Στάικου θα παραμείνει -ευχόμαστε- ζωντανή. Άλλωστε ο Conrad Hilton το είχε χαρακτηρίσει «το ωραιότερο Ηilton στον κόσμο.»
Η πιο μαγική φωτογραφία; Η Μελίνα Μερκούρη, με μαλλιά πιασμένα σε αυτοσχέδιο σινιόν, και ψυχεδελικό φόρεμα, σε στιλ Emilio Pucci και ροζ μπαλαρίνες, στην πισίνα που είχε τότε πορτοκαλί ομπρέλες…
Ποτέ την Κυριακή; «Τhe land where dreams become reality», γράφει η διαφήμιση για τις Hilton Suites στον Βανκούβερ. Ξυπνήστε με το 2024.
