Του Γιώργου Μανταίου
Η Λευκορωσία είναι μία χώρα η οποία μόλις και μετά βίας μπαίνει στις πρώτες 100 του κόσμου, σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Συμπτωματικά, μάλιστα, το πιο πρόσφατο ranking της FIFA τη βρίσκει ακριβώς στη θέση Νο 100. Όσον αφορά, δε, την ομάδα Νέων της πρώην σοβιετικής Δημοκρατίας, που νίκησε χθες 1-0 την εθνική μας στην Αττάλεια, βρίσκεται στο Νο 38 ανάμεσα σε 53 της ευρωπαϊκής κατάταξης.
Στην κλήρωση των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ19, η εθνική μας (Νο23) ήταν στο Β΄ γκρουπ δυναμικότητας και η Λευκορωσία στις τελευταίες θέσεις του Γ΄ γκρουπ. Θεωρητικά, δηλαδή, μας έλαχε μία από τις πιο αδύναμες ομάδες του Γ΄ γκρουπ, ενώ στον όμιλό μας υπάρχουν ακόμα η Τουρκία (13η και προτελευταία στο πρώτο γκρουπ δυναμικότητας) και η Λιθουανία (48η στις 53). Άρα, καλύτερη κλήρωση δεν θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα, που μετά τη χθεσινή ήττα πρέπει οπωσδήποτε να νικήσει τη Λιθουανία στις 18/11 και να πάρει αποτέλεσμα από την οικοδέσποινα Τουρκία στις 21/11 για να ελπίζει σε πρόκριση στην Elite Round. Μπορεί άνετα να τα καταφέρει, παρά τη χθεσινή «αναποδιά».
Αν πρέπει να βρούμε τον υπεύθυνο ενός ντροπιαστικού αποτελέσματος, εναντίον μιας αδύναμης εθνικής ομάδας, χωρίς την παραμικρή παράδοση σε αναπτυξιακό επίπεδο, είναι πολύ εύκολο. Υπεύθυνη 100% είναι η δομική λειτουργία του ελληνικού ποδοσφαίρου, η άρχουσα τάξη που κάθε χρόνο συμβάλλει στην απαξίωση του νέου Έλληνα ποδοσφαιριστή.
ΕΠΟ, Super League και φυσικά προεδροί και παράγοντες των συλλόγων, συνεργάζονται αρμονικά έχοντας μετατρέψει τα ελληνικά πρωταθλήματα σε παγκόσμιους ουραγούς όσον αφορά την αξιοποίηση νεαρών (ή/και) γηγενών ποδοσφαιριστών. Οι μεν διοργανώτριες αρχές δεν θεσπίζουν κανόνες και περιορισμούς που θα ενισχύουν τους νέους και το ελληνικό στοιχείο. Οι δε παράγοντες εκμεταλλεύονται τη θεσμική ανυπαρξία και «φορτώνουν» τους συλλόγους με παίκτες από δεκάδες χώρες του πλανήτη.
Το 1-0 των Λευκορώσων δεν ήταν μαγική εικόνα. Αντίθετα, έχασαν ευκαιρίες και οι δύο ομάδες, ενώ στις καθυστερήσεις ακυρώθηκε γκολ του Χάρη Γεωργιάδη για επιθετικό φάουλ. Άρα είναι ένα ματς που παίχτηκε «στα ίσια» παρότι απέναντι στους δικούς μας ποδοσφαιριστές παρατάχθηκαν αντίπαλοι που ανήκουν σε συλλόγους πολύ μικρότερου βεληνεκούς από τους ελληνικούς και μία εθνική ομάδα η οποία τα τελευταία επτά χρόνια δεν είχε νικήσει ποτέ αντίπαλο από υψηλότερο γκρουπ δυναμικότητας. Οι μοναδικές της νίκες ήταν επί συνόλων όπως η Ανδόρρα και το Σαν Μαρίνο.
Με βάση την κοινή λογική, λοιπόν, το μόνο που μπορεί να έκανε τη διαφορά υπέρ των αντιπάλων μας, είναι οι παραστάσεις και η εμπειρία.
Στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας της Λευκορωσίας το οποίο ολοκληρώνεται σε δύο αγωνιστικές, έχουν χρησιμοποιηθεί 30 ποδοσφαιριστές κάτω των 19 ετών. Αρά από αυτή τη «δεξαμενή» μπόρεσε να αντλήσει τους καλύτερους ο Λευκορώσος ομοσπονδιακός Μιχαϊλ Μαρχέλ, συν άλλους τόσους που αγωνίζονται στη Β΄ κατηγορία. Σημειωτέον ότι αυτοί οι παίκτες είναι γεννηθέντες το 2005 και το 2006 και άρχισαν σταδιακά να συμμετέχουν σε μία διοργάνωση που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2022, όταν δήλαδη ήταν 16 και 17 ετών.
Στην Ελλάδα, ο Τάσος Θέος κοίταξε τη «δεξαμενή» των διαθέσιμων ποδοσφαιριστών με εμπειρία Super League 1 και ξέρετε πόσους γεννηθέντες από το 2005 και μετά εντόπισε; Τον εξής… έναν: τον Στέφανο Τζίμα με 105 λεπτά συμμετοχής στο πρωτάθλημα και άλλα 18 λεπτά στην Ευρώπη. Ολόκληρο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας και από τους περίπου 300 ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει στις πρώτες 11 αγωνιστικές, μόνο ένας είναι κάτω των 19 ετών! Πουθενά στην Ευρώπη, πουθενά στον πλανήτη, δεν γίνεται αυτό!
Μετά άρχισε να ψάχνει στη Super League 2 και πόσους ανακάλυψε; Μόλις 13!
Από τους συνολικά 14 με εμπειρία από επαγγελματικό επίπεδο, λοιπόν, στην εθνική κλήθηκαν οι 12. Οι υπόλοιποι στο ρόστερ είναι ο τερματοφύλακας της Βέρντερ Βρέμης U19, Σπύρος Αγγελίδης, ο μπακ της Σαμπντόρια Primavera, Χάρης Γεωργιάδης και έξι που έχουν παραστάσεις μόνο από το ελληνικό πρωτάθλημα Super League Κ19.
Ο εκλέκτορας της Λευκορωσίας είχε να επιλέξει από ένα σύνολο 60 ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται σε επαγγελματική λίγκα. Από τους 20 του ρόστερ, οι δέκα είναι παίκτες Α΄ κατηγορίας. Ο σέντερ φορ της ομάδας, ο Μαρτίνοφ, είναι ο αντίστοιχος «Τζίμας» όμως εκείνος έχει συνολικά 2.000 λεπτά συμμετοχής, 24 ματς με 6 γκολ με την FK Μινσκ. Πέντε αγωνίζονται στη Β΄ κατηγορία και έχουν σημαντικό ρόλο, όπως για παράδειγμα ο μέσος Μιαλκόφσκι (2006) που έχει πάρει 15 ματς με την πρωτοπόρο Άρσεναλ Τζέρζινσκ, ενώ τρεις ανήκουν στην πρωταθλήτρια Κ19 Ντιναμο Μινσκ και έχουν αγωνιστεί στο Youth League.
Από τους δικούς μας, ακόμα κι αυτοί που μετέχουν στο πρωτάθλημα Super League 2, έχουν απειροελάχιστες παραστάσεις, κυρίως ως αναπληρωματικοί. Πέντε ματς ο Κοσίδης και τρία ο Κοντορουχάς με την ΑΕΚ Β΄, πέντε ο Κωστούλας, ένα ο Μουζακίτης και ένα ο Παπακανέλλος με τον Ολυμπιακό Β΄, τέσσερα ο Γκούμας και τρία ο Κωττάς με τον ΠΑΟΚ Β΄, τέσσερα ο Καλοσκάμης με τον Παναθηναϊκό Β΄. Συνολικά, δηλαδή, 26 αγώνες στο πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας, όσες έχει μόνος του ο χαφ Σοτνίκοφ με την άσημη Σαχτέρ Πέτρικοφ στην Β΄ Λευκορωσίας!
Συμπέρασμα: Η εθνική μας ομάδα νέων, αποτελούμενη από παιδιά που παίζουν κυρίως εναντίον συνομιλήκων τους ή αναζητούν απεγνωσμένα χρόνο συμμετοχής, αντιμετώπισε τη Λευκορωσία, την οποία στελεχώνουν έφηβοι που αγωνίζονται συστηματικά εναντίον ανδρών σε επίπεδο Α΄ και Β΄ κατηγορίας. Αυτή τη φορά η αναμφισβήτητη ποιοτική υπεροχή των Ελλήνων ποδοσφαιριστών έναντι των αντιπάλων τους, δεν έπαιξε τόσο μεγάλο ρόλο, όσο η διαφορά στις παραστάσεις.
Η Ελλάδα υπέστη μία ήττα η οποία είναι ντροπιαστική με βάση το «ειδικό βάρος» του αντιπάλου. Δεν θα πρέπει να χρεωθεί στα παιδιά και τον προπονητή τους. Αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι όλοι εκείνοι που έχουν απαξιώσει και περιθωριοποιήσει τους νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές, προς όφελος ξένων αμφιβόλου αξίας, αλλά και Ελλήνων που δεν έχουν πλέον κάτι να προσφέρουν. Καλύπτουν, όμως, τη μετριότητά τους πίσω από την παραπλανητική επίκληση της «εμπειρίας», σε μια χώρα που ένας παίκτης 21 και 22 ετών θεωρείται ακόμα «ταλέντο».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ΅.
