Οι Ελληνοαμερικανοί βετεράνοι που έγραψαν τη δική τους ιστορία στα πεδία των μαχών

Σε όλη την αμερικανική ιστορία, πολλές χιλιάδες Ελληνοαμερικανοί βετεράνοι υπηρέτησαν το έθνος με υπερηφάνεια και διάκριση. Όλοι τιμούνται κάθε Ημέρα των Βετεράνων, μαζί με όλους τους άλλους που έχουν αφιερώσει χρόνια υπηρεσίας στον αμερικανικό στρατό.

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις ιστορίες τους, όπως παρουσιάστηκαν από το greekreporter.com.

Ο «Ιπτάμενος Έλληνας», ο καπετάνιος Steve Pisanos, ήταν ελληνικής καταγωγής βετεράνος

Ανάμεσά τους ήταν αρκετές αξιόλογες προσωπικότητες, όπως ο Steve Pisanos, ένας βετεράνος του πολέμου της Κορέας και του Βιετνάμ, ο οποίος έλαβε μετά θάνατον το εναρκτήριο «Βραβείο Υπηρεσίας Calamos» πέρυσι στη 10η ετήσια τελετή των βραβείων θάρρους και υπηρεσιών OXI στην Ουάσιγκτον.

Ο John P. Calamos, Sr., Πρόεδρος της Calamos Investments, ο οποίος είναι επίσης βετεράνος στρατιωτικός, απένειμε το βραβείο κατά τη διάρκεια της τελετής.

Γνωστός ως «Ο Ιπτάμενος Έλληνας», ο Πιζάνος, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919, είχε μια εξαιρετική καριέρα, υπηρετώντας και στους τρεις πολέμους. Υπηρέτησε τόσο στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία όσο και στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έγινε το πρώτο άτομο που πολιτογραφήθηκε ως πολίτης των ΗΠΑ ενώ βρισκόταν σε ξένο έδαφος.

Συνέχισε την υπηρεσία του στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και αποσύρθηκε από το στρατό το 1974, αφού είχε κερδίσει συνολικά τριάντα τρία παράσημα και διακρίσεις. Το ” Mettle Behind the Merit” είναι μια ταινία για τη ζωή και την καριέρα του ιπτάμενου άσου, που προβλήθηκε στην τελετή απονομής του Calamos Service Award.

Στους βετεράνους του πολέμου της Κορέας συγκαταλέγεται η φημισμένη «Ελληνική Εκστρατευτική Δύναμη»

Πολλοί Ελληνοαμερικανοί υπηρέτησαν στην Κορέα, μαζί με, κυρίως, μια δύναμη 10.000 Ελλήνων που στάλθηκαν στη χώρα για να υπερασπιστούν την ελευθερία και τη δημοκρατία της κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η πρεσβεία της Κορέας με αφορμή την 69η επέτειο από το ξέσπασμα του Πολέμου, σημειώνεται ότι η Ελλάδα έστειλε το Εκστρατευτικό Σώμα της – το οποίο περιλάμβανε ένα τάγμα ξηράς, μια μοίρα πιλότων και επτά μεταγωγικά αεροσκάφη – στην Κορέα ως μέλος τα Ηνωμένα Έθνη.

Η ανακοίνωση επαναλαμβάνει την ευγνωμοσύνη της χώρας προς το έθνος της Ελλάδας σημειώνοντας «Η ανδρεία και οι ενέργειες των Ελλήνων στρατιωτών στις μάχες που καθόρισαν την πορεία του πολέμου, όπως ο λόφος 381, στο λόφο Nori, και η λίμνη Jangjin, ήταν γνωστές και Σημειώνεται δεόντως: από τους Έλληνες στρατιώτες, 186 πέθαναν στα πεδία των μαχών και 610 τραυματίστηκαν».

Παράσημο Ελληνοαμερικανό βετεράνο του Βιετνάμ, Λοχαγό John P. Calamos, Sr.

Τώρα, Πρόεδρος της Calamos Investments στο Σικάγο, αυτός ο πρώην ιπτάμενος άσος αρχικά εντάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών μέσω του προγράμματος Illinois Tech ROTC, κερδίζοντας την προμήθεια του το 1963. Το 1965, πήγε στην ενεργό υπηρεσία και ξεκίνησε εκπαίδευση πιλότων στο Τέξας. Του ανατέθηκε να πετάξει B-52 ενώ βρισκόταν στο Beale AFB στην Καλιφόρνια ως μέρος του Airborne Alert.

Μέχρι το 1968, ο Κάλαμος διατάχθηκε στο Βιετνάμ για να υπηρετήσει ως Ελεγκτής Εμπρός Αεροπορίας, που ανατέθηκε στο 20ο TASS στο Ντα Νανγκ. Το Forward Air Control παρέχει καθοδήγηση στα αεροσκάφη Close Air Support, που προορίζονται να διασφαλίσουν ότι η επίθεσή τους θα χτυπήσει στόχους και δεν θα τραυματίσει φιλικά στρατεύματα, όπως αναφέρει το greekreporter.com.

Η μοίρα FAC του Calamos ήταν η πρώτη που πέταξε το Cessna O-2, ένα αεροσκάφος στο οποίο κατέγραψε πάνω από 1.000 ώρες πτήσης – 833 από αυτές τις ώρες σε μάχη.

Στον Captain Calamos απονεμήθηκε το Distinguished Flying Cross από τον Πρόεδρο Nixon για «εξαιρετικό επίτευγμα κατά τη συμμετοχή σε εναέρια πτήση κάτω από σφοδρή εχθρική επίθεση κοντά στο Στρατόπεδο Ειδικών Δυνάμεων Thuong Duc στη Νοτιοανατολική Ασία στις 28 Σεπτεμβρίου 1968».

Η καριέρα του Calamos στην Πολεμική Αεροπορία περιελάμβανε πέντε χρόνια ενεργού υπηρεσίας και δώδεκα χρόνια στις εφεδρείες, πετώντας μαχητικά αεροσκάφη A-37. Αποσύρθηκε με το βαθμό του Ταγματάρχη και αργότερα έγινε θρύλος στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Σήμερα είναι Πρόεδρος και Global CIO της Calamos Investments .

Ο Ευάγγελος Κλώνης

Η απίθανη ιστορία της ζωής του Ευάγγελου Κλώνη μοιάζει με μυθιστόρημα περιπέτειας και ηρωισμού. Είναι η ιστορία ενός Έλληνα του οποίου η φωτογραφία έγινε το απόλυτο σύμβολο του Αμερικανού στρατιώτη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μία από τις πιο διάσημες εικόνες που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου , η ειλικρινής λήψη καταγράφηκε από τον μεγάλο φωτογράφο W. Eugene Smith στο νησί Saipan. Είχε απλώς λεζάντα « Συναγερμός Στρατιώτης, Σαϊπάν».

Η έντονη ασπρόμαυρη εικόνα δείχνει τη δύναμη και την ευκρίνεια ενός ανώνυμου στρατιώτη που σκανάρει τον ορίζοντα με ένα τσιγάρο στα χείλη του, αποτυπώνοντας τη σκληρότητα των μαχόμενων στρατευμάτων της Αμερικής.

Ωστόσο, η φιγούρα που έγινε ανεξίτηλο σύμβολο του αμερικανικού στρατού ήταν στην πραγματικότητα Έλληνας και το όνομά του ήταν Ευάγγελος Κλώνης. Ο άνθρωπος που αργότερα θα χρησίμευε ως η ίδια η ενσάρκωση του γενναίου Αμερικανού GI γεννήθηκε στο νησί της Κεφαλονιάς στις 28 Οκτωβρίου 1916. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας και σύντομα θα ακολουθούσαν άλλα έξι αδέρφια.

Σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε στην Αθήνα με τον μεγαλύτερο αδερφό του, όπου εργάστηκε ως αγωγός λεωφορείων. Μια μέρα που ήταν στον Πειραιά, είδε ναύτες να μεταφέρουν προμήθειες σε ένα πλοίο.

Ήταν μόλις δεκαέξι ετών όταν μπήκε κρυφά σε ένα πλοίο ως λαθρεπιβάτης, με τη βοήθεια του καπετάνιου, που ήταν επίσης από την Κεφαλονιά. Ο Κλώνης βγήκε από το πλοίο στο Λος Άντζελες και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Ο Κλώνης, ο οποίος στη συνέχεια συντόμευσε το όνομά του σε “Angelo”, εγγράφηκε στον στρατό το 1942 και μπήκε στο στρατόπεδο εκκίνησης στο Fort Bliss του Τέξας, σύμφωνα με το greekreporter.com.

Στη συνέχεια συνέχισε να πολεμά γενναία για τη νέα του χώρα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε πολλά μέτωπα σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας και της Πολωνίας.

Ο Κλώνης αποδείχθηκε ότι ήταν ένας ξεχωριστός πεζοναύτης, έλαβε πολλά μετάλλια για την υπηρεσία του, ακόμη και μια συγχαρητήρια επιστολή από τον ίδιο τον Πρόεδρο Χάρι Σ. Τρούμαν. Αλλά ήταν στο εξώφυλλο ενός βιβλίου που δημοσίευσε η Time-Life με τίτλο «LIFE – 50η επέτειος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου» που έμεινε πραγματικά στην ιστορία, με την εικόνα του να θεωρείται ακόμα ως η ίδια η ενσάρκωση του πεζού στρατιώτη σε εκείνη τη σύγκρουση.

Το 2002, οι ΗΠΑ θυμήθηκαν ξανά αυτόν τον σπουδαίο Αμερικανό μετανάστη, καθώς η εμβληματική φωτογραφία του W. Eugene Smith έγινε γραμματόσημο στη σειρά που ονομάζεται « Masters of American Photography ».

Η ιστορία του Ελληνοαμερικανού βετεράνου Τζακ Τζέικομπς στο Βιετνάμ

Ο Τζακ Τζέικομπς εισήλθε στον στρατό των ΗΠΑ το 1966 ως Ανθυπολοχαγός μέσω του προγράμματος ROTC. Υπηρέτησε ως αρχηγός διμοιρίας στην 82η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, εκτελεστικός αξιωματικός τάγματος πεζικού στην 7η Μεραρχία Πεζικού και διοικούσε το 4ο Τάγμα 10ο Πεζικό στον Παναμά.

Μέλος του διδακτικού προσωπικού της Στρατιωτικής Ακαδημίας των ΗΠΑ, ο Τζέικομπς δίδαξε διεθνείς σχέσεις και συγκριτική πολιτική και ήταν μέλος της σχολής του Εθνικού Κολλεγίου Πολέμου στην Ουάσιγκτον, DC.

Ήταν στο Βιετνάμ δύο φορές, και τις δύο φορές ως σύμβουλος σε βιετναμέζικα τάγματα πεζικού, κερδίζοντας τρία χάλκινα αστέρια, δύο ασημένια αστέρια και το μετάλλιο της τιμής, το υψηλότερο παράσημο μάχης του έθνους.

Ο Jacobs συνταξιοδοτήθηκε ως Συνταγματάρχης το 1987. Ήταν ιδρυτής και Chief Operating Officer της AutoFinance Group Inc, μιας από τις εταιρείες που πρωτοστάτησαν στην τιτλοποίηση χρεωστικών τίτλων. Διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της Bankers Trust, όπου διηύθυνε επιλογές συναλλάγματος σε όλο τον κόσμο και ήταν εταίρος στη δραστηριότητα των θεσμικών αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου.

Ο Τζέικομπς ίδρυσε στη συνέχεια μια παρόμοια επιχείρηση για τη Lehman Brothers και συνταξιοδοτήθηκε ξανά το 1995 για να επιδιώξει επενδύσεις.

Ο Τζέικομπς απονεμήθηκε το Βραβείο Υπηρεσίας Calamos από τον John P. Calamos, Sr στην τελετή του Washington Oxi Day Foundation τον Οκτώβριο του 2022.

Ο Κάλαμος είπε ότι όλοι όσοι πολέμησαν στο Βιετνάμ δεν έγιναν δεκτοί στα σπίτια τους με ζεστασιά και παρελάσεις. «Αντί να τους ευχαριστούμε για την υπηρεσία τους στη χώρα μας, συχνά δέχονταν κριτική από την κοινότητα, τους φίλους και την οικογένειά τους. Τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει τον πόνο αυτών των δύσκολων επιστροφών».

Χαιρετίζοντας τη συμβολή του Τζέικομπς, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εθνικού Μουσείου πρόσθεσε ότι «Στην περίπτωση των βετεράνων του Βιετνάμ [το Βραβείο] σημαίνει αναγνώριση της μεγάλης θυσίας και της γενναιότητας όσων υπηρέτησαν».

Ο Γιώργος Πόπας

Ο Γιώργος Πόπας γεννήθηκε το 1931 και μεγάλωσε στην Πάτρα, όπου η αφοσίωση της ζωής του στην τιμητική εξυπηρέτηση των γύρω του ξεκίνησε από νεαρή ηλικία.

Ως παιδί στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ελλάδα, υποστήριξε την αντίσταση του έθνους στην κυριαρχία του Άξονα τυπώνοντας και μοιράζοντας αντίσταση φυλλάδια, ζωγραφίζοντας αντιναζιστικά συνθήματα και διοχετεύοντας προμήθειες και πληροφορίες στους λόφους στους αντάρτες μαχητές. Τραυματίστηκε σε μια επέμβαση και βασιζόταν σε έναν τοπικό κρεοπώλη για φροντίδα όταν δεν υπήρχαν γιατροί.

Το 1946, μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα και σε ηλικία 15 ετών, ο Πόπας ταξίδεψε μόνος στη Νέα Υόρκη, όπου βρήκε δουλειά σε ένα τοπικό ελληνικό δείπνο. Τελικά συνδέθηκε με την οικογένεια στο Upper Darby, Pa., όπου τελείωσε το γυμνάσιο και έψαξε να παρακολουθήσει την Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού.

Ως πολιτογραφημένος Αμερικανός πολίτης, ο Πόπας επιστρατεύτηκε στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας. Λόγω της ευρωπαϊκής καταγωγής του, όντας μητρικός ελληνόφωνος με πολλές άλλες γλωσσικές δεξιότητες, επιλέχθηκε για να διεξάγει επιχειρήσεις αντικατασκοπείας κατά της Σοβιετικής Ένωσης που αναμειγνύονται μεταξύ των εκτοπισμένων στη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με την ολοκλήρωση της περιοδείας του, ο Πόπας επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και χρησιμοποίησε τον λογαριασμό του GI για να αποκτήσει πτυχίο μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν.

Η ιστορία του Νικ Ξιάρχου

Εκπρόσωπος της Συνέλευσης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, ο Στίβεν Ξιάρχος, του οποίου οι ρίζες είναι στην πόλη της Μάνης στην Πελοπόννησο, μίλησε στο Greek Reporter πριν από αρκετά χρόνια για τον πρόωρο θάνατο του γιου του Νικολάου, ο οποίος σκοτώθηκε σε δράση στο Αφγανιστάν το 2009.

Ο Νικ, που περιγράφεται από την οικογένειά του ως ένας ευγενικός γίγαντας με αγνή καρδιά, πέθανε στις 23 Ιουλίου 2009, μαζί με άλλους δύο στρατιώτες.

Μια βόμβα χτύπησε το τανκ που μετέφερε τον Νικ και τους συναδέλφους του Αμερικανούς πεζοναύτες κοντά στην πόλη Γκασμίρ, στο Αφγανιστάν.

Όπως το έθεσε ο περήφανος πατέρας του, «Ο Νικ είναι ο ήρωάς μου. πρέπει να τους θυμόμαστε και να πούμε την ιστορία τους».

«Οι δυνάμεις του Αφγανιστάν πολέμησαν γενναία για πολλά χρόνια και υπέστησαν χιλιάδες και χιλιάδες απώλειες.

«Ο γιος μου Νικόλαος θα ήταν περήφανος που οι Αμερικανοί προσφέρθηκαν εθελοντικά να αντεπιτεθούν μετά την Επίθεση στην Αμερική στις 9/11/2001 και έδωσαν στον λαό του Αφγανιστάν – ειδικά στις γυναίκες και τα παιδιά – μια γεύση ελευθερίας για 20 χρόνια», δήλωσε ο Ξιάρχος.

«Ο γιος μου και πολλοί άλλοι δούλεψαν σκληρά για την ελευθερία στο Αφγανιστάν. Θυσιάστηκαν, πολέμησαν και στην περίπτωση πολλών πέθαναν — όλα στο όνομα της επέκτασης του θεόδοτου δώρου της ελευθερίας σε άλλους.

«Έκαναν τη δουλειά τους περήφανα και γενναία, για την αγάπη για την πατρίδα και την αποστολή τους και ο ένας για τον άλλον. Είναι ήρωες, ο καθένας. Απάντησαν στο κάλεσμα του έθνους τους, στάθηκαν στο ανάστημά τους και είπαν: «ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ, ΣΤΕΙΛΕ ΜΕ».

Πηγή: https://www.makthes.gr/