ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η συλλογική δράση της ομογένειας έχει την αφετηρία της στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν σε διάφορες πόλεις οι πρωτοπόροι διαισθάνθηκαν την ανάγκη να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να βοηθήσουν την γενέτειρα και να στηρίξουν τον αγώνα για την απελευθέρωση πολλών περιοχών της γενέτειρας.
Περίτρανη απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι από το 1893 μέχρι και σήμερα στη Νέα Υόρκη εορτάζονταν και συνεχίζει να εορτάζεται η επέτειος της ελληνικής επανάστασης.
Δεκάδες σύλλογοι, αδελφότητες, κοινότητες και σχολεία έχουν προ καιρού εορτάσει την πρώτη εκατονταετία, ενώ η κοινότητα της Αγίας Τριάδας στη Νέα Ορλεάνη εφέτος εορτάζει την 154η επέτειο της ιδρύσεώς της.
Σε δύο χρόνια η ΑΗΕΠΑ, η κορυφαία οργάνωση των Ελληνοαμερικανών, καθώς επίσης και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής θα γιορτάσουν την 100ή επέτειο της ιδρύσεώς τους. Πρόκειται για έναν αιώνα προσφοράς στην ομογένεια. Ένα αιώνα οραμάτων και διαρκών αγώνων, επιτυχιών και αστοχιών.
Μελετώντας προσεκτικά την ιστορία των συλλογικών φορέων της ομογένειας διαπιστώνουμε ότι η πορεία τους, ως επί το πλείστων, υπήρξε ανοδική, αλλά και με σκαμπανεβάσματα. Υπήρξαν περίοδοι έντονης δράσης και προσφοράς, καθώς επίσης και περίοδοι αδράνειας και μαρασμού.
Μεμονωμένοι φορείς, κοινότητες και σχολεία δεν άντεξαν στον χρόνο, έσβησαν, ενώ άλλοι κατάφεραν να εξέλθουν από τον λήθαργο γι αυτό και αρκετοί σύλλογοι στην Μητροπολιτική Περιοχή της Νέας Υόρκης έχουν δύο ημερομηνίες, της ιδρύσεως και της επανιδρύσεως.
Η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων τις δύο τουλάχιστον τελευταίες δεκαετίες κατάβαλε αξιόλογες προσπάθειες για την προσέλκυση της νέας γενιάς και μάλιστα έχει παραδώσει τα ηνία στα παιδιά και τα εγγόνια των ιδρυτών και των πρωτεργατών.
Υπάρχουν, μετά λύπης το λέμε, και περιπτώσεις μαρασμού που οφείλονται στην κατάλυση των δημοκρατικών διαδικασιών και στην επικράτηση των μικροσυμφερόντων και άλλων σκοπιμοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των κομματικών.
Προ δύο περίπου δεκαετιών οι παρατάξεις ενός ιστορικού συλλόγου τη Αστόριας οδηγήθηκαν στα αστικά δικαστήρια με συνέπεια τόσο οι ίδιοι όσο και ο Σύλλογος να ξοδέψουν χιλιάδες δολάρια.
Ο Σύλλογος άρχισε να μαραζώνει, αλλά επιτροπή των πρώην προέδρων ανέλαβε τις ευθύνες της υποκίνησε τον διάλογο και με δημοκρατικές διαδικασίες ανέδειξε την νέα ηγεσία η οποία εργάστηκε άοκνα και την ίδια χρονιά κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα.
Εξ άλλου δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά που μας ρωτούν στελέχη και μέλη για τον τρόπο επίλυσης των διαφορών τους συστήνουμε την αποκατάσταση του διαλόγου και την υποκίνηση των δημοκρατικών διαδικασιών για την ανάδειξη μιας νέας ηγεσίας και την περιθωριοποίηση των στελεχών που έθεσαν τον εγωισμό και τα ατομικά συμφέροντα υπεράνω των συμφερόντων του συνόλου.
