ΑΘΗΝΑ. (ΑΠΕ – ΜΠΕ) Τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη της Αρχιεπισκοπής Αμερικής προς τον λαό της Μαρώνειας, που ανέδειξε έναν σημαντικό εκκλησιαστικό άντρα, τον αείμνηστο αρχιεπίσκοπο Αμερικής κυρό Μιχαήλ Κωνσταντινίδη, μετέφερε ο διάδοχός του, αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, κατά τη μετονομασία της κεντρικής πλατείας της ιστορικής κωμόπολης, σε πλατεία «αρχιεπισκόπου Αμερικής Μιχαήλ Κωνσταντινίδη».
Κατά τη διάρκεια τελετής, σήμερα το μεσημέρι, παρουσία της υφυπουργού Παιδείας, Ζέτας Μακρή, του γενικού γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού, Γιάννη Χρυσαουλάκη, αλλά και του ανιψιού του αείμνηστου αρχιεπισκόπου Τζον Καλλιμάνη, που ταξίδεψε από την Αμερική, συνοδεύοντας τον κ. Ελπιδοφόρο, η τοπική κοινωνία της Μαρώνειας απέτισε φόρο τιμής στη μνήμης του σεβαστού και ιδιαιτέρα αγαπητού ιεράρχη.
Απευθυνόμενος στους κατοίκους της Μαρώνειας, ο κ. Ελπιδοφόρος είπε πως θα πρέπει να νιώθουν περήφανοι για τον συμπατριώτη τους, που πρόσφερε σημαντικό και πλούσιο πνευματικό και κοινωνικό, τόσο στη Μαρώνεια, όσο αργότερα στην Κόρινθο και στο τέλος στην Αμερική. «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο», τόνισε ο αρχιεπίσκοπος, «πήρε ένα απλό και φτωχό παιδί, όπως ήταν ο Μιχαήλ Κωνσταντινίδης, το σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, του έδωσε υποτροφίες για να συνεχίσει τις σπουδές του και το ανάδειξε. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν απευθύνεται στους άρχοντες, τους πλούσιους και τους ευγενείς. Απευθύνεται στον απλό λαό, από εκεί αντλεί τη δύναμή του. Απευθύνεται στον απλό άνθρωπο που τον στηρίζει και τον αναδεικνύει». Ο αρχιεπίσκοπος επισήμανε ακόμα ότι «ο Μιχαήλ Κωνσταντινίδης σπούδασε και στο Κίεβο, εκεί όπου σήμερα οι σφαίρες των κατά τ’ αλλά ορθοδόξων αδελφών τους σκορπούν το θάνατο στους Ουκρανούς».
Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους μαθητές και τα παιδιά της Μαρώνειας, τόνισε χαρακτηριστικά πως «οι ηγέτες δεν γεννιούνται μέσα στην πορφύρα και τα σαλόνια. Αναδεικνύονται μέσα από τη φτώχεια, τις στερήσεις και τις δυσκολίες. Ανεβαίνουν σκαλί, σκαλί με κόπο και ιδρώτα». Προέτρεψε μάλιστα τους νέους να θέτουν υψηλούς στόχους στη ζωή τους και να προσπαθούν να τους υλοποιήσουν.
«Να μη θαμπωνόμαστε από το πώς ζούμε σήμερα στην Αμερική»
Απευθυνόμενος από το βήμα στους ομογενείς Ελληνοαμερικανούς, που τον συνοδεύουν στο ταξίδι του, ο κ. Ελπιδοφόρος τόνισε: «πρέπει να θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε και να μη θαμπωνόμαστε από το πώς ζούμε σήμερα στην Αμερική. Η Μαρώνεια είναι ο Ελληνισμός, από αυτά τα μέρη ξεκινήσαμε», ενώ πρόσθεσε ότι «δεν είναι πρόβλημα να εκλέγονται αρχιεπίσκοποι από την Ελλάδα και άλλα μέρη του Ελληνισμού, είναι τιμή και ασφάλεια για τον Ελληνισμό της Αμερικής».
Προσφωνώντας τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής, ο Μητροπολίτης Μαρώνειας και Κομοτηνής Παντελεήμων χαρακτήρισε δίκαια και επιβεβλημένη την τιμή στη μνήμη του αρχιεπισκόπου Μιχαήλ Κωνσταντινίδη υπογραμμίζοντας ότι πρόσφερε σημαντικό εθνικό και εκκλησιαστικό έργο και πολύτιμες υπηρεσίες στην πατρίδα τη δύσκολη περίοδο 1919- 1922. Επίσης, ο σεβασμιότατος τόνισε πως ο Μαρωνείτης ιεράρχης θυμόταν πάντα τη γενέτειρά του και τους εδώ συγγενείς του, προσφέροντας πάντα την έμπρακτη βοήθειά του, όπως αποδεικνύεται από την αλληλογραφία που διασώζεται στα αρχεία της Ιεράς Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής.
Νωρίτερα, τον κ. Ελπιδοφόρο υποδέχθηκε και καλωσόρισε θερμά στην ιστορική κωμόπολη ο δήμαρχος Μαρώνειας – Σαπών, Ντίνος Χαριτόπουλος και τον ευχαρίστησε για την ιδιαίτερη τιμή που επεφύλαξε στους Μαρωνείτες.
Η τελετή ολοκληρώθηκε με την αποκάλυψη της μαρμάρινης αναμνηστικής πλακάς στην κεντρική πλατεία της Μαρώνειας, που πλέον φέρει το όνομα του αρχιεπίσκοπου Αμερικής Μιχαήλ Κωνσταντινίδη και την τέλεση τρισάγιου στη μνήμη του.
Το πολυσήμαντο έργο του Μαρωνείτη ιεράρχη
Όπως αναφέρει σε άρθρο του ο θεολόγος και ιστορικός Ιωάννης Σιδηράς για τη ζωή και το έργο του Μαρωνείτη ιεράρχη, «ο αοίδιμος αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής κυρός Μιχαήλ, κατά κόσμον Θουκιδίδης Κωνσταντινίδης, εγεννήθη από ευσεβείς γονείς, στην ιστορική ελληνορθόδοξη κοινότητα Μαρωνείας της Δυτικής Θράκης, κατά το έτος 1892 (ή 1889). Φοίτησε στο τότε ημιγυμνάσιο της Ξάνθης και αφού επέτυχε στις γραπτές εξετάσεις εισήχθη το έτος 1906 στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης και απεφοίτησε αριστούχος το 1914. Ο αοίδιμος Οικουμενικός Πατριάρχης Γερμανός ο Ε΄ εκτιμώντας την φιλομάθεια, τις ικανότητες και το ήθος του τού χορήγησε το 1915 υποτροφία του Οικουμενικού Πατριαρχείου για ευρύτερες σπουδές στις θεολογικές ακαδημίες της Πετρουπόλεως και του Κιέβου. Σ’ αυτές εφοίτησε μέχρι το 1919, οπότε λόγω της ρωσικής επαναστάσεως αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Στις 9 Ιουνίου του 1919 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έλαβε το οφφίκιον του αρχιμανδρίτου».
Τον Οκτώβριο του 1920 απεστάλη υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως Πατριαρχικός Έξαρχος στην Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας και Θάσου. Έδρα της Μητροπόλεως ήταν η Κομοτηνή, η οποία τότε ήταν και η πρωτεύουσα της διασυμμαχικής Θράκης. Στην Κομοτηνή ο Μιχαήλ διηύθυνε συγχρόνως και το ημιγυμνάσιο της πόλεως στο οποίο εδίδαξε θρησκευτικά, Ελληνικά και Γαλλικά. Την πατριαρχική εκκλησιαστική επαρχία Μαρωνείας ο Μιχαήλ κατηύθυνε πνευματικώς για τρία ολόκληρα έτη και ως τοποτηρητής. Όταν το 1922 συνέβη η μικρασιατική καταστροφή, ο Μιχαήλ, που τότε ήταν πρόεδρος της επιτροπής αποκαταστάσεως προσφύγων Μ. Ασίας και Ανατολικής Θράκης, απεκατέστησε χιλιάδες πρόσφυγες στο νομό Ροδόπης.
Το 1939 εξελέγη νέος μητροπολίτης Κορίνθου. Η πολύπλευρη και πολυσχιδής ποιμαντορική δράση του τότε Μητροπολίτου Κορίνθου Μιχαήλ εντοπίζεται σε τρεις περιόδους, την προπολεμική, την κατά την διάρκεια της κατοχής και την μεταπολεμική. Κατά τους σκληρούς χρόνους της κατοχής (1940-1944) ο μητροπολίτης Μιχαήλ οργάνωνε πολυάριθμα συσσίτια για χιλιάδες πένητες, ενώ ο ίδιος λειτουργούσε και κήρυττε αδιαλείπτως και παντού προκειμένου να εμψυχώνει και να ενθαρρύνει του πιστούς. Δεν παρέλειπε επίσης να επισκέπτεται συχνότατα τους φυλακισμένους, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έσωσε από βεβαία εκτέλεση τους Έλληνες αντιστασιακούς. Τούτο συνέβη το 1943 όταν έσωσε 100 κατοίκους της Τριπόλεως, τους οποίους είχαν συλλάβει οι Γερμανοί ως ομήρους.
Ύστερα από μια επιτυχή δεκαετή ποιμαντική αρχιερατική διακονία, δράση και προσφορά στην Μητρόπολη Κορίνθου, η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον Οκτώβριο του 1949, τον εξέλεξε αρχιεπίσκοπο Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Ο αρχιεπίσκοπος Μιχαήλ έφθασε στην Νέα Υόρκη στις 15 Δεκεμβρίου του 1949 και αμέσως άρχισε την θαυμαστή, εθνική και εκκλησιαστική του διακονία στη γη της Αμερικής. Η πρώτη μέριμνα του αρχιεπισκόπου Μιχαήλ ήταν η αναδιοργάνωση του γραφείου παιδείας για την βελτίωση της λειτουργίας των ελληνικών σχολείων, αλλά και για την ίδρυση νέων σχολικών μονάδων».
Ο αρχιεπίσκοπος Μιχαήλ Κωνσταντινίδης έφυγε από τη ζωή το 1958 και τάφηκε στην Αμερική.
