Ο βραβευμένος με δύο Όσκαρ, ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης και σεναριογράφος Αλεξάντερ Πέιν, παρουσίασε στο 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης την ταινία «Τα παιδιά του χειμώνα» (The Holdovers).
Μετά την πρωινή δημοσιογραφική προβολή, ο ιδιαίτερα αγαπητός στους σινεφίλ δημιουργός μίλησε με τους δημοσιογράφους για τη νέα του ταινία, ένα τρυφερό, αστείο, αλλά και συγκινητικό φιλμ που μας μεταφέρει σε ένα Αμερικανικό κολλέγιο, στις διακοπές των Χριστουγέννων τη δεκαετία του ’70.
Στην ταινία ο σκηνοθέτης συνεργάζεται ξανά με τον αγαπημένο του ελληνικού κοινού Πολ Τζιαμάτι, μετά από 19 χρόνια από την πρώτη τους κινηματογραφική συνάντηση στο “Πλαγίως” (Sideways) το 2004.
O Τζιαμάτι υποδύεται έναν μοναχικό καθηγητή του κολλεγίου, που διδάσκει αρχαιοελληνική ιστορία και πολιτισμό, χρησιμοποιεί συχνά… αρχαία ελληνικά ρητά και δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητός σε κανέναν. Ο ήρωας παραμένει στο campus του κολεγίου, για να προσέξει πέντε οικότροφους σπουδαστές, που θα περάσουν τις γιορτές μακριά από τις οικογένειές τους. Μαζί τους θα βρεθεί και η υπεύθυνη της κουζίνας, μαγείρισσα του κολλεγίου που πενθεί τον γιό της, που άφησε το κολλέγιο για τον στρατό και σκοτώθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε στη συνεργασία τους λέγοντας πως ο ήρωας έχει το όνομα του ηθοποιού, γιατί είχε πει στον σεναριογράφο Ντέιβιντ Χέμινγκσον ότι αυτός θα παίξει τον ρόλο και μετά ενημέρωσε τον Τζιαμάτι ότι ετοιμάζει κάτι για αυτόν. “Ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν καταπληκτικός στον δύσκολο ρόλο του καθηγητή, γιατί προέρχεται από αυτό το περιβάλλον και το γνωρίζει. Είναι εξαιρετικός ηθοποιός και ακόμα και αν δεν βλεπόμαστε, επικοινωνούσαμε όλα αυτά τα χρόνια συχνά με mail και τηλεφωνήματα. Ήξερα ότι θα δουλέψουμε ξανά μαζί και πως θα υποδυθεί υπέροχα τον ήρωα”, τόνισε ο Πέιν.
“Με τους σπουδαστές, τους άλλους πρωταγωνιστές της ιστορίας χρειάστηκε να δουλέψουμε πολύ για να μπουν στον ρόλο, έμεινα αρκετές εβδομάδες μαζί τους όμως το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Είναι ωραίο να δουλεύεις με παλιούς συνεργάτες, αλλά εξίσου όμορφο είναι και το να συνεργάζεσαι με νέους ηθοποιούς” δήλωσε ο δημιουργός κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον νεαρό Ντομινίκ Σεσά (Dominic Sessa) που υποδύεται τον σπουδαστή που μένει μόνος με τον καθηγητή, σημειώνοντας ότι “έχει ένα ιδιόμορφο πρόσωπο, ένα πρόσωπο που σου μένει”.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση σχολίασε πως “ήθελα να κάνω μια ταινία με αταίριαστους ήρωες που βρίσκονται αναγκαστικά μαζί και μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον. Δεν ήθελα να κάνω απλά μια σχολική ταινία και σίγουρα όχι μια χριστουγεννιάτικη ταινία, αν και ίσως θα ήταν μια ασφαλής, πιο εμπορική επιλογή. Ο κόσμος αγαπά τις ταινίες με μαθητές και κολλέγια ίσως γιατί όλοι έχουμε αναμνήσεις από τότε που πηγαίναμε σχολείο. Προσωπικά ήθελα να φτιάξω μια ταινία που να κάνει τους θεατές να νιώθουν όμορφα”.
Ιδιαίτερη σημασία έχει πάντα για αυτόν και η επιλογή του χώρου, όπου θα διαδραματίζεται το φιλμ, έτσι αυτήν τη φορά επέλεξε “το κολλέγιο Μπάρτον στο χιονισμένο τοπίο της Μασαχουσέτης σε μια ταραγμένη εποχή με τον πόλεμο του Βιετνάμ και την περίοδο των Χριστουγέννων, όταν όλοι θα ήθελαν να είναι με την οικογένεια τους” σημείωσε ο ίδιος.
Στο κρύο και το χιόνι της Μασαχουσέτης, απομονωμένοι στο κολλέγιο ο καθηγητής και ο μόνος μαθητής που θα μείνει τελικά εκεί στις διακοπές, μακριά από το ασταθές οικογενειακό του περιβάλλον, θα έρθουν κοντά, διδάσκοντας ο ένας τον άλλον.
Τέλος απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τις ανισότητες και τις ταξικές διαφορές των ηρώων της ταινίας, των πλούσιων μαθητών του κολλεγίου και των εργαζόμενων σε αυτό τόνισε πως “Οι πλούσιοι διαχρονικά βρίσκουν τρόπους να βγουν από τη δύσκολη θέση. Σίγουρα συμβαίνει ακόμα, όπως το να μη δίνουν εξετάσεις ή να περνούν εύκολα τα μαθήματα. Αυτό γινόταν πριν από 50 χρόνια, αυτό συμβαίνει πάντα. Αλλά δεν νομίζω ότι συνιστούν απαραίτητα ένα σχόλιο για το σήμερα. Δεν είναι καν σχόλιο. Είναι η αναγνώριση μιας πάγιας κατάστασης”.
Ερωτηθείς για τις συμβουλές που θα είχε να δώσει σε νέους σκηνοθέτες από την Ελλάδα, ο δημιουργός απάντησε “να γυρίζετε περισσότερες κωμωδίες” κάνοντας, μάλιστα, αναφορά στις κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Ο σκηνοθέτης κατέληξε μιλώντας για τα μελλοντικά του σχέδια και “μια ταινία που θα είναι γυρισμένη στο Παρίσι, στη γαλλική γλώσσα”, ενώ δεν απέκλεισε να κάνει μια ταινία και στην Ελλάδα, εάν βρεθεί μια ιστορία που θα τον συναρπάσει.
Η ταινία έχει ήδη κερδίσει κριτικούς και κοινό όπου προβλήθηκε, έχει ταξιδέψει σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, ενώ στη χώρα μας θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 25 Ιανουαρίου 2024, από την Tanweer.
.){kind=link}