ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Μηνύματα ενότητας και αποφασιστικότητας για τη συνέχιση και εντατικοποίηση του αγώνα για τη διασφάλιση των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, καθώς επίσης και τα άλλα εθνικά θέματα εξέπεμψε το 40ό Συνέδριο της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής το οποίο συνήλθε στο Κλίαργουότερ της Φλόριδας, από την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής, 24 Φεβρουαρίου 2019.
Ο επανεκλεγείς πρόεδρος Νικόλαος Γκατζογιάννης, μιλώντας στις «Αναμνήσεις» εξέφρασε την ικανοποίησή του για την επιτυχία του συνεδρίου και το χαρακτήρισε ένα από τα πιο επιτυχημένα της 77ετούς ιστορίας της οργάνωσης, αφ ενός μεν διότι συμμετείχαν αντιπρόσωποι από όλους τους Ηπειρωτικούς Συλλόγους ανά την Αμερική, αφ ετέρου δε διότι στο επίσημο δείπνο παραβρέθηκαν πεντακόσιοι περίπου Ηπειρώτες και άλλοι εκπρόσωποι της ομογένειας.
Παράλληλα εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για το έργο της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου και τις άοκνες προσπάθειες των στελεχών και των μελών του Ηπειρωτικού Συλλόγου Φλόριδας για την άρτια οργάνωση του συνεδρίου και για τη φιλοξενία.
Στο συνέδριο παρέστησαν ο συμπρόεδρος της Επιτροπής Εθνικών Θεμάτων του Κογκρέσου, Γκας Μπιλιράκης, ο χρυσός Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών Πύρρος Δήμας και οι εκπρόσωποι του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου και συγκεκριμένα οι δήμαρχοι Δρόπολης και Φοινικιού, Αχιλλέας Ντέτσικας και Λεωνίδας Χρήστου, αντίστοιχα και η Κωνσταντίνα Βεζιάνη, η οποία ηγείται της Κυβερνητικής Επιτροπής για τις Μειονότητες.
Το συνέδριο συνήλθε σε μια κρίσιμη για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου περίοδο και λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου και των προσπαθειών υφαρπαγής των περιουσιών των Ελλήνων της Χειμάρρας και των άλλων περιοχών και οι σύνεδροι είχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν από πρώτο χέρι για την κατάσταση που επικρατεί στην Αλβανία.
Νέα ηγεσία
Το συνέδριο ανανέωσε διαβοής την εμπιστοσύνη στον πρόεδρο και συνάμα διακεκριμένο συγγραφέα Νίκο Γκατζογιάννη και εξέλεξε τους αξιωματούχους και τους συμβούλους οι οποίοι θα ηγηθούν της οργάνωσης για την ερχόμενη τριετία.
Η νέα ηγεσία απαρτίζεται από καταξιωμένα και πεπειραμένα στελέχη που έχουν γεννηθεί στην Ήπειρο, καθώς επίσης και από νέους σε ηλικία που έχουν γεννηθεί στην Αμερική και οι Ηπειρώτες απέδειξαν ότι λαμβάνουν σοβαρά τη λαϊκή ρήση που λέει ότι «για να στεριώσει το καινούργιο σπίτι χρειάζεται και ένα παλιό σταλίκι…».
Πρόεδρος επανεκλέχτηκε ο Νικόλαος Γκατζογιάννης, (Nicholas Gage), αντιπρόεδρος Τζον Κατσιμπάρης (John Katsimbaris) από το Ντιτρόιτ , γενική γραμματέας η Αλέκα Καλουδέλη (Aleka Kaloudelis), πρόεδρος του Ηπειρωτικού Συλλόγου Ουάσινγκτον γραμματέας πρακτικών η Νίκη Πάλλα (Niki Pallas) από το Φοίνιξ της Αριζόνας, ταμίας η Όλγα Φώτου (Olga Fotos) από το Γούστερ της Μασαχουσέτης.
Μέλη του διοικητικού συμβουλίου εξελέγησαν οι Χαράλαμπος Μέλλος, Κωνσταντίνος Τσιούρης, Άννα Νότη και Εύα Καντλή από τη Νέας Υόρκη, Γιώργος Νάνης από το Γούστερ και Στέιση Κούμπη από το Σικάγο.
Αναπληρωματικά μέλη οι Χρυσούλα Ζηκοπούλου από τη Νέα Υόρκη και ο Μενέλαος Σωτήρης, από τη Βοστώνη.
Το συνέδριο ενέκρινε τα ψηφίσματα που αφορούν το Βορειοηπειρωτικό, το Κυπριακό, τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το θέμα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Ομιλία προέδρου
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στους συνέδρους η ομιλία του Νίκου Γκατζογιάννη, η οποία αποτελούσε ύμνο στην Ήπειρο ως μητέρα των μεγάλων ευεργετών, των αγωνιστών και των ηρώων και στους Ηπειρώτες της Αμερικής ως συνεχιστές του καπετάν Σπύρου Μήλιου, του Βασίλη Σαχίνη και των εκατοντάδων ηρώων, πεσόντων και μαρτύρων.
Ήταν παράλληλα μια κατάθεση ψυχής για τους αγώνες της οργάνωσης της οποίας ηγείται και του ιδίου προσωπικά για τη διασφάλιση των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του πολύπαθου – μαρτυρικού ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του συγγραφέα – προέδρου Νίκου Γκατζογιάννη.
Το περσινό καλοκαίρι εγκαινίασα ένα μικρό μουσείο στο χωριό μου Λια, στα βουνά της Μοργκάνας στην Ήπειρο, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Εκεί εκτίθεται η δουλειά ενός καλλιτέχνη, του Σωτήρη Σόρογκα, ο οποίος θεωρείται ο πρύτανης των σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων. Τον επέλεξα για το μουσείο, όχι επειδή η γιαγιά του κατάγεται από το χωριό, αλλά εξαιτίας αυτών που ζωγραφίζει. Ως επί το πλείστων, ζωγραφίζει ερείπια πεσμένων τοίχων και εγκαταλελειμμένων σπιτιών. Όμως ανάμεσα σε αυτά τα τραχιά περιβάλλοντα, ζωγραφισμένα συνήθως με κάρβουνο, τοποθετεί ένα όμορφο λουλούδι – μια έντονα κόκκινη παπαρούνα, μια μαργαρίτα με φωτεινό κίτρινο χρώμα – ένα όμορφο πράγμα ανάμεσα στα άσχημα ερείπια.
Επέλεξα τη δουλειά του Σόρογκα επειδή, κατά τη γνώμη μου, αιχμαλωτίζει το απόσταγμα της πατρίδας μας, Ηπείρου, μιας σκληρής και άκαμπτης γης βράχων και ερειπίων, αλλά ταυτόχρονα μιας πανέμορφης και μεγαλειώδους γης.
Τον διάλεξα επίσης επειδή συλλαμβάνει την ουσία ημών των Ηπειρωτών – στωικών ανθρώπων, σκληρών όπως τα ερείπια του Σόρογκα, αλλά παράλληλα δημιουργικών, ικανών για έργα και επιτεύγματα, όπως τα λουλούδια του.
Είναι η ιδανική μεταφορά για μια δημιουργική κίνηση που εμπνέει τους Ηπειρώτες να ευδοκιμήσουν εν μέσω μεγάλων δυσκολιών.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στην Ήπειρο γεννήθηκε η Ελληνική Γλώσσα. Επίσης, η μουσική της Ηπείρου έχει επηρεάσει για αιώνες τη μουσική σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το 2014, το περιοδικό των The New York Times δημοσίευσε ένα επτασέλιδο άρθρο για την ηπειρώτικη μουσική, με τίτλο «Η πιο λαμπερή παραδοσιακή μουσική».
Πέρυσι, ο μεγαλύτερος Αμερικανός εκδότης, Norton, εξέδωσε ένα νέο βιβλίο του μουσικολόγου Christopher King, με τίτλο «Θρήνος από την Ήπειρο», μια εξερεύνηση της μουσικής μας παράδοσης που την περιγράφει ως τόσο παλαιά και τόσο καθοριστική, που «πρέπει να θεωρηθεί κομμάτι αυτού που μας χαρακτηρίζει ως ανθρώπους».
Όμως οι επιτυχίες μας δεν περιορίζονται στον πολιτιστικό μας τομέα. Ενώ κάποιες περιοχές πάλεψαν και ισχυρίστηκαν ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικός τους, το μόνο σίγουρο για αυτόν είναι ότι ήταν κατά το ήμισυ Ηπειρώτης, επειδή η μητέρα του, Ολυμπιάδα ήταν πριγκίπισσα της Ηπείρου.
Επίσης, το μεγαλείο μας δεν σταματά στο μακρινό παρελθόν. Μια ώρα με το αυτοκίνητο, βορειοανατολικά των Ιωαννίνων, βρίσκεται ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Βρυσοχώρι, σκαρφαλωμένο στα βουνά της Πίνδου.
Από αυτό το χωριό κατάγονταν δύο αδέλφια, τα παιδιά των οποίων έφτασαν στις Η.Π.Α. και προσέφεραν σε αυτές δύο διάσημες προσωπικότητες, τον Michael Doukakis, τον πρώτο Ελληνο-Αμερικανό υποψήφιο για Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και τον John Cassavetes, τον μεγάλο ηθοποιό και σκηνοθέτη που ίδρυσε τον Ανεξάρτητο Σινεμά.
Όμως δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για παραδείγματα Ηπειρωτών που κατάφεραν να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλί της επιτυχίας. Έχουμε εδώ απόψε μαζί μας, τον άνθρωπο που θεωρείται ο μεγαλύτερος αρσιβαρίστας όλων των εποχών, που κατέκτησε τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια και ένα χάλκινο, ο Πύρρος Δήμας, άξιο τέκνο της Χειμάρρας της Βορείου Ηπείρου.
Όμως, ενώ εμείς οι Ηπειρώτες μπορούμε να υπερηφανευόμαστε για την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και τα επιτεύγματά μας, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η πατρίδα μας είναι διαιρεμένη και οι μισοί συμπατριώτες μας ζουν στην αιχμαλωσία.
Γι’ αυτό το λόγο, εμείς στην Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής έχουμε βάλει ως πρωταρχική μας αποστολή να τους βοηθήσουμε και να τους προστατέψουμε.
Διά μέσου άσκησης πίεσης στην Washington, της επιρροής μας στους διεθνείς οργανισμούς, των απ’ ευθείας συζητήσεων με τους Αλβανούς ηγέτες και της διαρκούς μας πίεσης στις αλβανικές αρχές, έχουμε βελτιώσει σημαντικά τη ζωή της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Σταματήσαμε το κλίμα φόβου που οι αρχές δημιούργησαν εναντίον τους, αυξήσαμε τις οικονομικές και πολιτικές ευκαιρίες γι’ αυτούς και επεκτείναμε τα δικαιώματά τους να διατηρήσουν την πίστη τους, τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμά τους.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι έχουμε καθιερώσει την αρχή σύμφωνα με την οποία η αμερικανική πολιτική προς την Αλβανία καθορίζεται από τον τρόπο που αυτή συμπεριφέρεται στην Ελληνική Μειονότητα στη χώρα.
Ό,τι λέμε και κάνουμε ‘‘μετράει’’ στην Αλβανία και αυτός είναι ο λόγος που έχουμε μία τόσο ισχυρή επιρροή στη χώρα και οι ηγέτες της είναι πρόθυμοι να διαπραγματευτούν μαζί μας, ώστε να βελτιώσουν τη συμπεριφορά προς τους ανθρώπους μας εκεί.
Εξαιτίας των σκληρών προσπαθειών μας για τους ανθρώπους μας στη Βόρειο Ήπειρο, εγώ, προσωπικά, θεωρούμαι ‘‘κόκκινο πανί’’ στην Αλβανία. Κάποια περίοδο που χαρακτηρίστηκα ως ανεπιθύμητος, ήμουν ο μοναδικός Αμερικανός που δεν μου επιτρεπόταν να εισέλθω στη χώρα.
Και ακόμη σήμερα, όταν πηγαίνω στην Αλβανία, κάθε μεγάλη εφημερίδα της χώρας δημοσιεύει πρωτοσέλιδα άρθρα αναζητώντας το λόγο που βρίσκομαι εκεί. Επί πλέον, παρά τη φήμη μου, κάθε Αλβανός Πρωθυπουργός, ακόμη και αυτός που με χαρακτήρισε ανεπιθύμητο, ο Σάλι Μπερίσα, έχει συναντηθεί μαζί μου για να διαπραγματευθεί καλύτερες συνθήκες για την Ελληνική Μειονότητα.
Το έκαναν επειδή έχουν δει πόσο σκληρά παλεύουμε για τους ανθρώπους μας.
Φυσικά πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα διότι η εχθρότητα προς την Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Όμως εμείς στην Πανηπειρωτική Ομοσπονδία είμαστε καλά προετοιμασμένοι για μια μακρά εκστρατεία.
Ακόμη και αν κάποιοι από εμάς φτάνουν στο τέλος της θητείας μας, νεότερα και δυνατότερα μέλη είναι έτοιμα να αναλάβουν και να στρατολογήσουν άλλους νεότερους από αυτούς.
Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για όσο καιρό χρειαστεί, ώστε οι άνθρωποί μας να αισθανθούν ασφαλείς και ελεύθεροι.
Ζήτω η Ήπειρος! Ζήτω οι Ηπειρώτες της Αμερικής! Ζήτω οι Ηπειρώτες των πέντε Ηπείρων!