ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ. Μεγαλειώδης και με παλμό ήταν η παρέλαση της ομογένειας της Φιλαδέλφειας για την 198η επέτειο της Ελληνικής Επαναστάσεως, η οποία έλαβε χώρα το απόγευμα της Κυριακής, 7ης Απριλίου 2019, στον χώρο μπροστά στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με τη Θεία Λειτουργία και τη Δοξολογία χοροστατούντος του Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης που έλαβε χώρα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου της Φιλαδέλφειας. Στη λειτουργία παρέστη και το Άγημα της Προεδρικής Φρουράς το οποίο παρατάχτηκε μπροστά στο σολέα έχοντας ανάμεσά τους, τα κόλυβα με τη φωτογραφία του Εύζωνα Σπυρίδωνα Θωμά που απεβίωσε πρόωρα πρόσφατα και μια έφηβη ομογενή η οποία κρατούσε τη γαλανόλευκη με τα θλιμμένα μάτια.
Όταν ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης Ευάγγελος έψαλε το «Αιωνία Αυτού η Μνήμη» οι ομογενείς ένωσαν τις φωνές τους και αποτέλεσαν μια τεράστια χορωδία και αμέσως μετά έψαλαν τον ύμνο «Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια».
[su_youtube_advanced url=”https://www.youtube.com/watch?v=f-2KWWdor-U” width= https=”yes”]
Ο Μητροπολίτης Ευάγγελος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο για την αποστολή του Αγήματος των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς και τόνισε ότι η λεβεντιά της Ελλάδας συμβαδίζει με τη λεβεντιά της ομογένειας.
Εκτενή αναφορά έκανε στο συμβολισμό της 25ης Μαρτίου, στους αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία, καθώς επίσης στη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού στην οποία ήταν αφιερωμένη η παρέλαση της ομογένειας της Φιλαδέλφειας.
Τέλος ο κ. Ευάγγελος συνεχάρη την πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφειας Γεωργία Χαλάκου, την πρόεδρο της επιτροπής παρελάσεως Γεωργία Κλέτσου και τα άλλα στελέχη της Ομοσπονδίας.
Αμέσως μετά ο γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Δρ. Κωνσταντίνος Κούτρας, ο οποίος ήταν και ο Μέγας Τελετάρχης της Παρελάσεως της Φιλαδέλφειας εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας, ο οποίος προκάλεσε συγκίνηση. Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Δρα. Κωνσταντίνου Κούτρα:
Για άλλη μια φορά πανηγυρίζουμε για δύο «Χαίρε». Το «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά».
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο, για να τελέσουμε ένα ευλαβικό μνημόσυνο για τους ήρωες του ’21, ενώπιον του συμβόλου της λεβεντιάς, της γενναιότητας και των αγώνων της νεότερης Ελλάδας, των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς.
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να εορτάσουμε την επέτειο της Ελληνικής επανάστασης, της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, του εθνικού ξεσηκωμού ενάντια στην τεσσάρων αιώνων σκλαβιά των Οθωμανών.
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να ξεδιψάσουμε, πίνοντας νερό από την αστείρευτη πηγή του νεότερου εθνικού μας βίου στην Αγία Λαύρα, αντικρύζοντας στον ουρανό την ανταύγεια της Σαλαμίνος, του Μαραθώνος και των Πλαταιών αντάμα με το όραμα της Παναγίας, ακούγοντας τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να ορκίζει τους αγωνιστές με το «Ελευθερία ή θάνατος».
Και το κάνουμε αυτό όχι απλώς για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε όλους εκείνους που πολέμησαν και θυσιάστηκαν, αλλά και για να αναβαπτισθούμε και να αντλήσουμε από το θάρρος, τη δύναμη, το μεγαλείο της ψυχής και του αγώνα τους, από τα αποθέματα του φρονήματος, του ηρωισμού και της θυσίας του Ελληνικού λαού, που μας έχουν αφήσει ως ιερή παρακαταθήκη.
Τη μέρα αυτή που εξαγγέλθηκε στην ανθρωπότητα το μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου, την ίδια μέρα η ελευθερία έκανε τα πρώτα αποφασιστικά βήματα για να επιστρέψει στην πατρίδα μας.
Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός αυτό. Η μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου- μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της χριστιανοσύνης – ταυτίστηκε με την αρχή της επανάστασης γιατί και συμβολική σχέση έχουν, αλλά και γιατί η σπίθα που δημιούργησε την έκρηξη, ήταν η πίστη. Η πίστη στο Θεό και ο πόθος για ελευθερία.
“Μάχου υπέρ Πίστεως καί Πατρίδος” ξεκινά η προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη, τον Φεβρουάριο του 1821, όταν κήρυττε την Επανάσταση από το Ιάσιο της Μολδοβλαχίας, που κατέληξε να πνιγεί στο αίμα, αφού όμως θεμελίωσε στέρεα ηθικά τρόπαια στο Δραγατσάνι με τη θυσία το Ιερού Λόχου, στο Σκουλένι και τη Μονή του Σέκου.
Με βαθιά πίστη, εμποτισμένοι και γαλουχημένοι από το νάμα των αξιών, ιδανικών και αρετών της αρχαίας Ελλάδας και του Χριστιανισμού, οι Έλληνες οπλίστηκαν με ατρόμητο θάρρος, αυτοθυσία και ατσάλινη αποφασιστικότητα και αψηφώντας το μέγεθος τους και την υπεροπλία του κατακτητή, ύψωσαν το λάβαρο της επανάστασης.
Γράφει ο Μακρυγιάννης: «Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριόμαστε μ’ ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Αυτή τη μαγιά την λέω σπίθα. Είναι η σπίθα που καίει αθάνατη μέσα στα σωθικά της Ελλάδας”.
Από τα Καλάβρυτα και τη Μάνη, από το Σούλι και την Μακεδονία, από την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, από τη Χίο και τα Ψαρά ξεσηκώθηκε το υποδουλωμένο γένος και έγιναν κάστρα αντρειοσύνης και σύμβολα αυτοθυσίας και ηρωισμού: το Χάνι της Γραβιάς, η μάχη των Δερβενακίων, η μάχη της Αλαμάνας, η Άλωση της Τριπολιτσάς, η ναυμαχία στο Ναυαρίνο.
Άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι και παιδιά έτρεξαν να δώσουν το δικό τους παρόν, να βοηθήσουν για την επίτευξη του μεγάλου οράματος, της απελευθέρωσης της σκλαβωμένης πατρίδας. Ηρωικές μορφές, που καθεμιά με το προσωπικό της παράδειγμα διδάσκει στους αιώνες το μάθημα της θυσίας για τα ιδανικά, την αυταπάρνηση, πως «κάλλιο ΄ναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή».
Ανδρούτσος, Κολοκοτρώνης, Πλαπούτας, Διάκος, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσσας, Μακρυγιάννης, Μπότσαρης, Νικηταράς, Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, Μιαούλης, Κανάρης και πολλοί άλλοι περισσότερο ή λιγότερο γνωστοί, μα και παντελώς άγνωστοι, αγωνιστές της ελευθερίας.
Ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο ΠτΔ, Καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος στο φετινό μήνυμά του: «Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας για την προαγωγή των συμφερόντων της Πατρίδας. Αυτή η σύμπλευσή μας καθίσταται επιτακτική ιδίως κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία, κατά την οποία προβάλλουν κορυφαίες προκλήσεις, που η έκβασή τους θα καθορίσει μακροπρόθεσμα το μέλλον της Ελλάδας […].
Για να θυμηθούμε όμως και τον Κολοκοτρώνη που βροντοφώναξε: «Σε μας μένει να ισιάξουμε και να στολίσουμε τον τόπο με θεμέλια της πολιτείας, την ομόνοιαν, τη θρησκεία και την φρόνιμον ελευθερίαν».
Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε άξιοι συνεχιστές του ένδοξου παρελθόντος μας. Το θάρρος και η ανδρεία των προγόνων μας ας γίνουν οι οδηγοί που θα κατευθύνουν τις πράξεις μας και ας φροντίζουμε πάντα, όχι μόνο να μην προδώσουμε και να μη μολύνουμε το υπέροχο παρελθόν μας, αλλά να στολίσουμε με νέες δάφνες τη δόξα της Πατρίδας μας και να προσθέσουμε νέες σελίδες στην ιστορία της.
Αυτό, θα είναι φόρος τιμής και το θυμίαμα της ευγνωμοσύνης για τη μεγάλη θυσία των αθανάτων ηρώων.
Τιμή και δόξα σε όσους θυσιάστηκαν στους αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Με αυτές τις λίγες σκέψεις, σας καλώ να παρελάσουμε σήμερα, αισθανόμενοι υπερήφανοι για την καταγωγή μας, αποτίοντας φόρο τιμής στους ήρωές μας αλλά και στους Αμερικανούς Φιλλέλληνες κάθε ηλικίας, φύλου ή επαγγέλματος που έσπευσαν να προσφέρουν βοήθεια τους.
Ήχος από τσαρούχια αφυπνίσει διεθνή κοινότητα για αναγνώριση γενοκτονίας…… και ελεύθερη Κύπρο», κατέληξε.
Η πρόξενος του Παναμά Γεωργία Αθανασοπούλου μετέφερε τους χαιρετισμούς του προέδρου του Παναμά Juan Carlos Varela, και εστίασε την προσοχή της στην ιστορία της ομογένειας του Παναμά και τόνισε ότι ξεκινάει το 1912 με τους Έλληνες που εργάστηκαν στο διάνοιγμα της διώρυγας του Παναμά.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα επιτεύγματα των ομογενών και τόνισε ότι αν και είναι χίλιοι περίπου ομογενείς, εν τούτοις είναι η πιο δυναμική και ισχυρή κοινότητα του Παναμά.
Η παρέλαση
Η παρέλαση κατά κοινή ομολογία ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες των τελευταίων ετών, αφ ενός μεν λόγω της κινητοποίησης όλων των φορέων, αφ ετέρου δε λόγω της ηλιοφάνειας, η οποία ώθησε τους ομογενείς και τους συμπολίτες τους να παρακολουθήσουν την παρέλαση.
Η παρέλαση ξεκίνησε με την παρέλαση του Αγήματος της Προεδρικής Φρουράς και αμέσως μετά του Μητροπολίτη Ευαγγέλου, του μεγάλου τελετάρχη Δρ. Κωνσταντίνου Κούτρα, των επίτιμων τελεταρχών Ιφιγένειας Παυλίδου –Οικονόμου και Κυριάκου Μωσαϊδη, του προέδρου της AHEPA Γιώργου Λούκα, του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου Νίκου Λαρυγγάκη, των πρώην τελεταρχών και μεγάλων ευεργετών της Παρελάσεως Δρ. Σπύρου Σπυρέα και Δρ. Αμαλίας Σπυρέα, της προέδρου και των άλλων ηγετών της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Φιλαδέλφειας και Μείζονος Ντελαγουέρ.
Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε το Άγημα της Προεδρικής Φρουράς το οποίο παρέλασε εν μέσω χειροκτορημάτων από την 17ης Οδό μέχρι και την εξέδρα και στη συνέχεια παρατάχτηκε αριστερά και δεξιά και ανάμεσά τους παρέλασαν με υπερηφάνεια όλα τα τμήματα, οι μαθητές των σχολείων, οι μπάντες και τα άρματα.
Η παρέλαση ήταν αφιερωμένη στην 100ή επέτειο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και ξεκίνησε με την παρέλαση των 100 μαυροφορεμένων γυναικών οι οποίες κρατούσαν μια δέσμη αμάραντου με κιτρινόμαυρες κορδέλες οι οποίες συμβόλιζαν τη σημαία του Πόντου και του πένθους και έληξε με τα χορευτικά των Ποντίων.
Μετά την παρέλαση διοργανώθηκε η καθιερωμένη πολιτιστική εκδήλωση στην κοινοτική αίθουσα του Αγίου Δημητρίου στο Άπερ Ντάρμπι Πενσιλβάνιας, όπου τα χορευτικά των συλλόγων και των κοινοτήτων παρουσίασαν τις παραδοσιακές ενδυμασίες και τους χορούς.
