Μαραθώνιος συγκέντρωσης χρημάτων από τους Ομογενείς προκειμένου να συγκεντρωθεί το ποσό για τη μελέτη της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Αυτισμό
Μία φιλανθρωπική ιδέα, που για πρώτη φορά αποτυπώθηκε στο Χιώτικο Σπίτι των ΗΠΑ, αρχίζει να αποκτά σταδιακά σάρκα και οστά, καλύπτοντας ένα μεγάλο διαχρονικό κενό της πολιτείας που αφορά στα άτομα με αυτισμό.
Με την πολύτιμη βοήθεια των απανταχού Ομογενών, των οποίων το συνέδριο θα διεξαχθεί στη Χίο μέσα στις επόμενες ημέρες, η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Αυτισμό, αρχίζει να γίνεται σταδιακά πραγματικότητα.
Η Τελετή του Αγιασμού, θα πραγματοποιηθεί στις 10 το πρωί της Παρασκευής από τον Μητροπολίτη Χίου Μάρκο και στη συνέχεια θα ακολουθήσει φιλανθρωπική πορεία προς την πλατεία Βουνακίου.
Παράλληλα, στις 11 το πρωί του Σαββάτου, στο πλαίσιο του παγκοσμίου συνεδρίου των Ομογενών στο Ομήρειο θα παρουσιαστεί η προκαταρκτική μελέτη από την Αρχιτέκτονα Άννα Νερατζούλη.
Όπως επεσήμανε, στο πλαίσιο δηλώσεών του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων παιδιών με αυτισμό, Αντώνης Ζερβάκης, «έχουμε εξασφαλίσει μέσα στον στρατηγικό σχεδιασμό 2021-2027, συνολικά 3 εκ. ευρώ για την ένταξη του έργου, ευελπιστώντας ότι του χρόνου τέτοιο καιρό η ένταξη στο ΕΣΠΑ θα αποτελεί πραγματικότητα».
Με αυτά τα χρήματα, εξήγησε ο κ. Ζερβάκης, θα ανεγερθεί η στέγη, θα αγοραστεί όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός και θα αγοραστούν 2 λεωφορεία Α.με.Α..
Ιδιαίτερα συγκινημένος που βρέθηκε στη Χίο εμφανίστηκε ο πρόεδρος των Χιακών Σωματείων ΗΠΑ και Καναδά Δημήτρης Καλαφάτης, μιλώντας με ικανοποίηση για το γεγονός ότι οι ομογενείς ανταποκρίνονται με κάθε τρόπο και μέσο προκειμένου να συγκεντρωθούν οι 114.000 ευρώ που απαιτούνται για τη μελέτη του κτιρίου.
Στην αρχική σύλληψη της ιδέας της πραγματοποίησης ενός εράνου για την Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Αυτισμό, αναφέρθηκε από την πλευρά του ο Πρόεδρος του Chios Society of Cleveland Κώστας Αλμυρούδης, ο οποίος πρωτοστάτησε για το συγκεκριμένο εγχείρημα.
Στη σημαντικότητα της ύπαρξης δομών που θα υποστηρίξουν την καθημερινότητα των ατόμων με Αυτισμό, αναφέρθηκε από την πλευρά του ο Γιώργος Πατεριμός, λέγοντας ότι «όταν ως γονείς μεγαλώσουμε δεν θέλουμε να αφήσουμε τα παιδιά μας σε άσυλα, γι αυτό φροντίζουμε από τώρα για το μέλλον τους. Αυτή η δομή θα είναι το μελλοντικό τους σπίτι».
Όμορφος και επαινετικός ο αγώνας των
Χιακών Οργανώσεων Αμερικής και Καναδά
για την δημιουργία στέγης για τα αυτιστικά παιδιά της Χίου, όμως διαμαρτύρομαι με όλα όσα βλέπω και εξηγούμαι , το κτήριο αυτό θα μπεί σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ ποσού τριών
εκατομμυρίων ευρώ , αλλά για να επιτευχθεί
αυτό θα πρέπει να υποβληθεί μελέτη , η οποία μελέτη για να γίνει από τους ειδικούς
ένα ποσό της τάξεως των 140 χιλιάδων ευρώ , το οποίο δεν ξέρω ειλικρινά για πιο
λόγο προθυμοποιήθηκε η Χιακή Ομογένεια
της Αμερικής να καλύψει, χωρίς καν να
υπάρχει κάποια αμετάκλητη εγγύηση ότι
τελικά το πρόγραμμα ΕΣΠΑ θα αναλάβει και
θα περατώσει το έργο, εκείνο δε που φοβάμαι είναι μήπως κάπου στα μισά του
δρόμου για τους γνωστούς σε όλους λόγους
το κονδύλι τελειώσει και το έργο μείνει
μισοτελειωμένο , οπότε οι Αρμόδιοι θα
απευθυνθούν στον Αράπη …. το ποιός είναι ο
Ατάπης είναι ένα άλλο θέμα ´που θα
πρέπει να συζητηθεί.
Πριν ακόμη ξεκινήσει η διαδικασία , έγινε
ήδη λόγος για πλάκες με ονόματα που θα
τοποθετηθούν κατά την θεμελίωση του έργου, πριν το βόδι το σχοινί που λέγει η
λαϊκή παροιμία.
Οι περισσότεροι των ΗΧΣΑ δεν έχουν ιδέα
πως τεκμηριώνεται το ποσό των 140 χιλ .
ευρώ για μια απλή μελέτη για ένα κοινοφελές έργο, ένα το κρατούμενο και δεύτερον γιατί το κράτος δεν προθυμοποιήθηκε να καλύψει το κόστος της
μελέτης; , η ακόμη και η Ένωση Χίων εφοπλιστών που με τα σημερινά δεδομένα
μια επιταγή 140 χιλιάδων ευρώ είναι σταγόνα στον ωκεανό . Η προσφορά της
Ομογένειας είναι πολυσχιδής και πολυδιάστατη και από τις οργανώσεις και από μεμονωμένα άτομα , παντού όπου και
αν κοιτάξεις σε κάθε γωνιά του νησιού θα
το διαπιστώσεις και αυτό είναι το τεκμήριο
της άπλετης αγάπης του Απόδημου Χιώτη
προς τον γεννέθλιο τόπο, χωρίς αντίκρυσμα.
Ο προηγούμενος Δήμαρχος μετά από μια
συζήτηση που έγινε στο χιώτικο σπίτι στην
Νέα Υόρκη που ήταν παρών , έφτιαξε μια
κουτσή ….πλατειούλα αφιερωμένη στον Απόδημο Χιώτη, λέγω κουτσή γιατί έγινε με το ζόρι και ούτε ο χώρος και γενικά η
όλη υποδομή ανταποκρίνεται στο μέγεθος
της προσφοράς των Άοδήμων.
Η μεγαλύτερη μάχη που πρέπει να
δίνουμε καθημερινά οι ανά τον κόσμο
απόδημοι Χιώτες είναι η διατήρηση και
διαιώνιση της ταυτότητάς μας που πρέπει
να συνεχιστεί στις καινούργιες γενιές,
με επενδυτικά προγράμματα στην Ελληνική
γλώσσα ( ταυτότητά μου είναι η γλώσσα μου) την παράδοση την κουλτούρα και την Οτθόδοξη πίστη . Αντί για συνέδρια που
πλέον γίνονται με τα βίας ( κρίμα το όνομα
Παγκόσμιο συνέδριο , να δούμε πόσοι και από πόσες χώρες συμμετέχουν) να χρηματοδοτούμε εκδρομές νέων που θα επισκέπτονται την Χίο μας, είναι πιο οργανωμένοι και κυρίως μονιασμένοι και πολύ καλύτεροι στούς σχεδιασμούς και θα
αξιοποιούν το αντικείμενο για το οποίο
χρηματοδοτούνται.
Ήδη ο Κοραής Νέας Υόρκης στηριζόμενος
στις σωστές υποδομές των προηγουμένων,
και προχώρησε σε σωστές επιλογές που
αναπτερώνουν την ελπίδα και της συνέχειας
και της προσφοράς.
Εμείς οι παλαιοί παραδώσαμε την σκυτάλη
σε καλούς αθλητές …. και με την εμπειρία
μας θα θα βοηθούμε τους νέους δρομείς .