ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Λαμπρές και πλούσιες σε μηνύματα ήταν οι εκδηλώσεις για την 62η επέτειο της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που έλαβαν χώρα το πρωί της Κυριακής, 2 Οκτωβρίου 2022, στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου στο Φλάσινγκ.
Τις εκδηλώσεις λάμπρυναν με την παρουσία τους ο υπουργός Εσωτερικών της Κύπρου, Νίκος Νουρής, η αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος Νιόβη Παρισινού, οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Κύπρου στον ΟΗΕ, πρέσβεις Μαρία Θεοφίλη και Ανδρέας Χατζηχρυσάνθου, αντίστοιχα, οι γενικοί Πρόξενοι της Ελλάδας και της Κύπρου, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου και Μιχάλης Φυρίλλας, αντίστοιχα και εκπρόσωποι όλων των Κυπριακών Οργανώσεων μεταξύ των οποίων και η πρόεδρος του Κυπροαμερικανικού Επιμελητηρίου Μαρία Πάππας.
Οι ομογενείς παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία και την Δοξολογία προεξάρχοντος του Πρωτοσύγκελου της Αμέσου Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, π. Ηλία Βίλλη και βοηθούμενου υπό του ιερατικού προϊσταμένου της κοινότητας, π. Παύλου Παλαιστίδη.
Τον υπουργό καλωσόρισε ο π. Ηλίας Βίλλης με την εμπνευσμένη ομιλία του στην ελληνική γλώσσα και αμέσως μετά πήρε το λόγο ο κεντρικός ομιλητής Νίκος Νουρής, ο οποίος δέχτηκε και τα δώρα της κοινότητας του Αγίου Νικολάου.
Μετά το πέρας της ομιλίας παρατέθηκε δεξίωση στην Σαραντάκειο Αίθουσα η οποία παρείχε την δυνατότητα στους εκλεκτούς προσκεκλημένους να συνειδητοποιήσουν ότι η ενότητα και η ομοψυχία των Ελλήνων και των Κυπρίων αδελφών τους αποτελεί το κλειδί των επιτυχιών και κρατά αναμμένη την δάδα του αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου και την επανένωση του νησιού.
Προσφώνηση π. Ηλία Βίλλη:
Η προσφώνηση του π. Ηλία Βίλλη προκάλεσε την ευαρέσκεια των ηγετών των κυπριακών οργανώσεων και όλων των πιστών που είχαν κατακλείσει τον Άγιο Νικόλαο.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο:
Είναι μεγάλη η χαρά μου που βρίσκομαι ανάμεσά σας σήμερα, εξ ονόματος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ελπιδοφόρου, του οποίου τις εγκάρδιες ευχές μεταφέρω. Λυπάται διότι δεν κατέστη δυνατή η προσωπική του παρουσία.
Εξοχότατε Κ. Υπουργέ,
Αποτελεί μεγάλη τιμή προσωπική δική μου και όλων των παρισταμένων εδώ που σας καλωσορίζουμε στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Νικολάου στην περιοχή Flushing με την πολυπληθή Ελληνοκυπριακή Κοινότητα. Είναι μεγάλη και η χαρά μας διότι καλωσορίζουμε στο πρόσωπό σας έναν εκπρόσωπο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος αποτελεί γέφυρα μεταξύ της εδώ πατρίδας και της γενέτειρας. Αναγνωρίζουμε ότι ανάμεσά μας υπάρχουν Ελληνοκύπριοι 2ης, και 3ης γενιάς, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι παρά την απόσταση γενεών που χωρίζουν τους Ομογενείς μας από την μητέρα Κύπρο, η αγάπη, η νοσταλγία και το πάθος τους γι’αυτήν παραμένει αμείωτο και δυνατό.
Δε νοείται Αμερικανο-Κύπριος ο οποίος δεν αγαπά και δεν προσεύχεται για τη Μεγαλόνησο. Τα μάτια της καρδιάς είναι στραμμένα και προσηλωμένα στο πολύπαθο νησί της Κύπρου, πάντοτε, όπως και τα μάτια της ψυχής του Αρχιεπισκόπου μας κ. Ελπιδοφόρου είναι στραμμένα στην απάλυνση του πόνου, στη δικαίωση και ενδυνάμωση του λαού της Κύπρου.
Όλοι προσεύχονται και παρακαλούν, αντάμα και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, για μια δίκαιη λύση στο μείζον ζήτημα της κατοχής. Οι προσπάθειες συνεχίζονται αμείωτες και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου για την δικαίωση του πολύπαθου Ελληνοκυπριακού λαού. Πιστέψτε με όταν σας λέω ότι η ελπίδα για μια ελεύθερη Κύπρο δεν έχει πάψει να υπάρχει ούτε μία στιγμή. Είναι προτεραιότητα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με ηγέτη τον κ. Ελπιδοφόρο, να συντελέσει αποτελεσματικά σε αυτή την κατεύθυνση.
Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι αυτός ο ασίγαστος πόθος των Ομογενών Ελληνοκυπρίων πηγάζει από την μεγάλη πίστη τους στον Τριαδικό Θεό, την Μητέρα Παναγία και τους Αγίους της Ορθοδοξίας μας. Είναι συγκινητικό να βιώνει κανείς την πίστη των Ελληνοκυπρίων αδελφών μας.
Άλλωστε προέρχεσθε από έναν ιερό τόπο από τον οποίον περιεδάβησαν μεγάλοι Απόστολοι και Άγιοι της Εκκλησίας μας. Στο DNA σας κυκλοφορεί η αγιότητα και η ιερότητα της πατρίδας σας και η αγάπη σας για την Εκκλησία και τους ταγούς της, για την οποίαν αγάπη σας ιδιαιτέρως ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπός μας είναι ευγνώμων.
Σας καλωσορίζουμε, λοιπόν, με πολλή αγάπη και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σας. Σας ευχόμαστε καλή διαμονή και σας παρακαλούμε να μεταφέρετε τις καλύτερες ευχές μας στον Εξοχώτατο Πρόεδρο και το Υπουργικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπό μας κ. Ελπιδοφόρο και σύσσωμη την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής για επιτυχή ευόδωση του σημαντικού εθνικού έργου σας.
Ομιλία του κ. Νίκου Νουρή:
Υπάρχουν ξεχωριστές στιγμές στην ιστορία των εθνών, που σηματοδοτούν την πορεία τους στο διάβα του χρόνου. Στιγμές που καθορίζουν τη μοίρα ενός τόπου και ενός λαού, στον παγκόσμιο πολιτικό και ιστορικό χάρτη.
Σαν σήμερα, 62 χρόνια πριν, μια ανεξάρτητη Δημοκρατία γεννήθηκε. Τα μεσάνυχτα της 15ης προς τη 16η Αυγούστου του 1960, η Κύπρος έπαψε να αποτελεί βρετανική αποικία. Η 1η Οκτωβρίου, από το 1960 και μετά, σηματοδοτεί την επέτειο της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου
Πέρασαν ήδη περισσότερες από έξι δεκαετίες που ο κυπριακός λαός, έπειτα από σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες και θυσίες, ενάντια στην αποικιοκρατική δύναμη, κατέκτησε το κυρίαρχο δικαίωμα της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης.
Ένα κράτος μικρό γεωγραφικά, με σύντομη ιστορική πορεία, αλλά με αμέτρητες στιγμές ένδοξης ιστορίας στο διάβα του χρόνου. Στιγμές ανεξαρτησίας… Στιγμές προόδου και πολιτισμού… Στιγμές συγκρούσεων και πολέμου… Στιγμές θυσίας, πόνου και αποχωρισμού. Στιγμές κατοχής, προσφυγιάς, εποικισμού. Στιγμές βαρβαρότητας και λεηλασίας. Στιγμές καθοριστικές που πληγώνουν και στιγματίζουν την ιστορία ενός λαού, αγκαλιάζοντας αδιάκοπα τούτο το μοιρόγραφτο νησί, στον ρου του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Κύριες και κύριοι,
Είναι με ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση που βρίσκομαστε σήμερα εδώ, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, με την Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπο την κα Νιόβη Παρισινού, για να τιμήσουμε την ημέρα της ανεξαρτησίας της Κύπρου μας.
Εδώ στην Νέα Υόρκη, μια πόλη που ανέκαθεν είχε αποχρώσεις ελληνικές, αφού κατέχει ένα μεγάλο ποσοστό εκπατρισμένων ομοεθνών μας σε αναλογία ανά το παγκόσμιο και που εξακολουθεί να συντηρεί αδιάλειπτα τις πολιτιστικές και συναισθηματικές του σχέσεις με τη χώρα καταγωγής του.
Η άσπιλη, ανιδιοτελής αγάπη που όλοι εσείς τρέφετε για τη χώρα καταγωγής σας, αποτελούν την προμετωπίδα της διατήρησης των άρρηκτων δεσμών, αλλά και τον μοχλό που παρακινεί την πολύτιμη στήριξή σας στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται ο τόπος μας. Διαχρονικά αποτελέσατε τον βασικό πυλώνα της εδραίωσης και ενίσχυσης της συνεργασίας και των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Κύπρου και των χωρών που διαβιείτε, καθιστώντας τους εαυτούς σας σπουδαίους πρεσβευτές των εθνικών μας θέσεων και δικαίων, αλλά και του πολιτισμού και της ιστορίας μας.
Είναι γι’ αυτόν τον λόγο, αγαπητές Ελληνίδες και Έλληνες, που χαίρετε της αμέριστης εκτίμησης και αγάπης, όλων εμάς. Και είναι ακριβώς γι΄αυτό τον ίδιο λόγο, που με μεγάλη χαρά βρισκόμαστε εδώ μαζί σας, στον «προμαχώνα» του απόδημου ελληνισμού, στη Νέα Υόρκη, για να εορτάσουμε τη σημαντικότερη επέτειο για την Κύπρο μας.
Την επέτειο μιας μεγάλης ιστορικής κατάκτησης που σήμανε τον τερματισμό της αποικιοκρατίας και την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η τελευταία πράξη διαδραματίστηκε στις 2 τα ξημερώματα της 16η Αυγούστου του 1960 στη Λευκωσία. Τότε ο τελευταίος Βρετανός κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ, διάβασε την Εναρκτήρια Δήλωση της μ. Βασίλισσας Ελισάβετ της Μεγάλης Βρετανίας, με την οποία ανακοίνωνε την εγκατάλειψη της αγγλικής κυριαρχίας στην Κύπρο, στη βάση των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου και παρέδιδε την εξουσία στον πρώτο Πρόεδρο της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ΄ και στον πρώτο της Αντιπρόεδρο Φαζίλ Κουτσιούκ, οι οποίοι είχαν αναδειχθεί στα ύπατα αξιώματα του κράτους στις πρώτες προεδρικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 13 Δεκεμβρίου 1959. Η υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, τον Φεβρουάριο 1959, είχαν προετοιμάσει το έδαφος για τη νεοσύστατη δημοκρατία.
Λίγο πριν το μεσημέρι της 16ης Αυγούστου στο μέγαρο του Κυβερνείου έγινε η υποστολή της βρετανικής σημαίας και η έπαρση της κυπριακής, η οποία έκτοτε κυματίζει στον κυπριακό ουρανό, ως σύμβολο ειρήνης και ελευθερίας.
Μπορεί η επίσημη ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας να ήταν στις 16 Αυγούστου, σαν ημέρα εορτασμού της κυπριακής ανεξαρτησίας όμως, ορίστηκε η 1η Οκτωβρίου. Μιας ανεξαρτησίας που κατακτήθηκε ως αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών αλλά και του ένδοξου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ του 55-59 που στόχο είχε την απαλλαγή από την αποικιοκρατία των Αγγλων και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Στον λόγο του στην Τελετή Ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εξήρε τη σημαντικότητα της ημέρας λέγοντας μεταξύ άλλων ότι με την ανεξαρτησία της Κύπρου παραχωρείται στον κυπριακό λαό το βασικό δικαίωμα να ορίζει ο ίδιος τις τύχες του.
Ενας λόγος, που ετεροχρονισμένα δυστυχώς αποδεικνύεται ανεφάρμοστος στην ιστορία της μεγαλονήσου μας, και που φαντάζει σαν ανεκπλήρωτος πόθος ο οποίος συνάδει με την τραγική μοίρα που έμελλε να ακολουθήσει η Κύπρος και ο λαός της, με την εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Στο φόντο της ανεξαρτησίας υπό κηδεμονία, η επιβολή του δοτού συντάγματος στη βάση των Συμφωνιών Ζυρίχης- Λονδίνου, το οποίο παρόλο που διασφάλιζε τις βασικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών, αποδείχθηκε δυσλειτουργικό. Με διατάξεις που, αντί να αμβλύνουν τις εθνικές διαφορές, συνέβαλαν στη παγίωση και διαιώνιση της ρήξης μεταξύ των δυο κοινοτήτων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, προκαλώντας εσωτερικές προστριβές δίνοντας ταυτόχρονα δικαιώματα για εξωτερικές παρεμβάσεις.
Οι μέν Ελληνοκύπριοι διαχρονικά στόχευαν στην ενδυνάμωση της ενότητας του κράτους, ενώ από την άλλη η τουρκοκυπριακή ηγεσία, με την έντονη παρότρυνση και καθοδήγηση της Τουρκίας, επεδίωκε τον εθνικό διαχωρισμό και τη γεωγραφική διχοτόμηση.
Τα συμφέροντα των τριών εγγυητριών χωρών τοποθετούνταν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με τη ζωτική γεωγραφική θέση της Κύπρου να αποτελεί σημείο αναφοράς και βορά εκμετάλλευσης από την Τουρκία, και δευτερευόντος από την Μεγάλη Βρεττανία. Σταδιακά η ανεξαρτησία και ελευθερία του κράτους μετεξελισσόταν σε καταδίκη και κατάρα.
Μετά τις δικοινοτικές ταραχές που σημειώθηκαν το 1963-64, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία επέβαλαν την αποχώρηση της τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη διοίκηση του κράτους, αλλά και τον εγκλεισμό μεγάλου αριθμού Τουρκοκυπρίων σε θύλακες. Αυτός ο πρώτος διαχωρισμός του λαού μας αποτέλεσε και το πρώτο ψήγμα του νεοσύστατου κράτους που σχοινοβατούσε σε ατραπούς δυσοίωνων εξελίξεων.
Λόγω της έκρυθμης κατάστασης που ακολούθησε τα δραματικά γεγονότα του 1963, οι επόμενες βουλευτικές εκλογές δεν διεξήχθησαν το καλοκαίρι του 1965 αλλά το 1970. Το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 έδωσε στην Τουρκία το πρόσχημα και την αφορμή που από καιρό έψαχνε για να υλοποιήσει τα διχοτομικά της σχέδια και να εισβάλει στις 20 Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο, καταλαμβάνοντας το 37% του κυπριακού εδάφους και εκδιώκοντας βίαια από τα σπίτια και τις περιουσίες του το ένα τρίτο του πληθυσμού της Κύπρου. 200,000 πρόσφυγες στην ίδια μας την πατρίδα.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Η μέρα της ανεξαρτησίας είναι για κάθε λαό μεγάλη μέρα. Ωστόσο, αυτός ο ιστορικός σταθμός και επέτειος δεν πρέπει να αποτελεί ευκαιρία μόνο για πανηγυρισμούς. Για μας, ένα μικρό πολύπαθο νησί, η μέρα αυτή είναι,,και πρέπει να είναι,, κάτι περισσότερο. Πρέπει νάναι μέρα μνήμης για τους παλιούς και μέρα γνώσης για τους νεότερους. Μέρα αποτίμησης, προβληματισμού αλλά και περίσκεψης του χρέους που έχουμε απέναντι στη μοιρασμένη μας πατρίδα.
Το δικό σας ενδιαφέρον, αλλά και οι ανησυχίες σας για τον τόπο μας, όσον αφορά στις εξελίξεις στο Κυπριακό ζήτημα, είναι γνωστές. Προς τούτο, θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε με κάθε τρόπο ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για να διαφυλάξουμε το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού στη γη των προγόνων μας. Θα συνεχίζουμε να εργαζόμαστε ακούραστα και με αποφασιστικότητα, ώστε να εξέλθουμε από το σημερινό αδιέξοδο, για την εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του εθνικού μας προβλήματος, όπως αυτή ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με τις αρχές και αξίες της ΕΕ. Μιας λύσης που θα επανενώνει πραγματικά τον τόπο και την κοινωνία και θα δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές για το μέλλον.
Μίας λύσης που θα εξασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα και την πλήρη κυριαρχία της πατρίδος μας, θα σέβεται στο ακέραιο το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και θα διαλαμβάνει τον τερματισμό των αναχρονιστικών Συνθηκών εγγυήσεων και παρουσία κατοχικών στρατευμάτων.
Στόχος μας, κύριες και κύριοι, είναι μέσα από μία επίμονη αλλά γόνιμη διαπραγματευτική διαδικασία να καταστήσουμε την πατρίδα μας ένα πραγματικά κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος. Ένα κράτος ειρήνης, ευημερίας και ασφάλειας, που θα κατοχυρώνει πάνω από όλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνόλου του λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, μέσα σε συνθήκες αλληλοσεβασμού, ειρηνικής συνύπαρξης και συνδημιουργίας.
Η Κυβέρνησή μας, δια του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, έχει καταστήσει ξεκάθαρη την αποφασιστικότητα και την πολιτική βούληση για επανέναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Απαραίτητη προϋπόθεση η ανάγκη δημιουργίας ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος που θα υποβοηθά τις όποιες προσπάθειες, μακριά από εντάσεις ή απειλές.
Δυστυχώς η απαράδεκτη στάση της Τουρκίας αλλά και των εγκάθετων της στο ψευδοκράτος, οι έκνομες ενέργειές τους στο Αιγαίο, τα Βαρώσια, αλλά και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ενέργειες που στρέφονται εναντίον της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας και συντηρούν μια νωθρή στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.
Οι τακτικισμοί, οι λεονταρισμοί και ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας που εμμένει σε μια επιθετική ρητορική, επιλέγοντας να δυναμιτίζει τις σχέσεις μεταξύ των δυο πλευρών, με την συνεχή αλαζονική αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αξιώνοντας προκλητικά λύση δύο κρατών, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Και είναι ακριβώς γι΄αυτό τον λόγο, που χαιρετίζουμε την τελευταία ηχηρή απόφαση της Αμερικανικής Κυβέρνησης να άρει επιτέλους μια χρόνια αδικία και διάκριση έναντι της ΚΔ, με την πλήρη αναστολή του εμπάργκο για την προμήθεια Αμερικανικών οπλικών συστημάτων. Αυτή η απόφαση αποτελεί δικαίωση για την σταθερότητα των θέσεων της Κυβέρνησης του Προέδρου Αναστασιάδη, η οποία ξεκάθαρα απέδειξε με τις πολιτικές της, ότι η Κύπρος ανήκει στη Δύση και δεν αμφιταλαντεύεται όσον αφορά τους πολιτικούς μας συμμάχους.
Την ίδια ώρα όμως στέλνει και ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην αλάζονα και προκλητική Τουρκία, η οποία μετά την προσπάθεια εποικισμού του κατεχόμενου τμήματος της πατρίδας μας, τώρα επιδίδεται σε έναν οιονεί «εποικισμό» των ελεύθερων περιοχών μέσω των παράτυπων μεταναστών, που κατά χιλιάδες ωθούνται από την Τουρκία μέσω της πράσινης γραμμής προς τις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Αυτή η παράνομη εισβολή πληθυσμών στις ελεύθερες περιοχές, που αποτελεί ακόμη μια έκνομη ενέργεια της Τουρκίας, στόχο έχει τη δημογραφική αλλοίωση και αλλοτρίωση της χώρας μας, επιδιώκοντας ταυτόχρονα την πρόκληση οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων.
Ηδη η Κύπρος κατέχει την ανεπιθύμητη πρωτιά, να είναι το ΚΜ της ΕΕ με το μεγαλύτερο αριθμό αιτητών ασύλου που αισίως έφτασε να αριθμεί το 6% του πληθυσμού της χώρας μας. Ακτίδα αισιοδοξίας το πρόσφατο προσχέδιο Κανονισμού της Ευρωπαικής Επιτροπής που προωθήθηκε από την Τσεχική Προεδρία και με το οποίο μας αναγνωρίζεται επίσημα για πρώτη φορά, το δικαίωμα παρεμπόδισης εισόδου στη Δημοκρατία παράτυπων μεταναστών μέσω της Πράσινης Γραμμής διασαφηνίζοντας ότι αυτή δεν αποτελεί το εξωτερικό μας σύνορο.
Μπροστά σε αυτές τις απειλές η Κυβέρνηση μας δεν εφησυχάζει. Ακατάπαυστα και προς κάθε κατεύθυνση στηλιτεύουμε τις παράνομες ενέργειες, που αντιβαίνουν το διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, τονίζοντας την ανάγκη αναστροφής των τουρκικών ενεργειών, συμπεριλαμβανομένων των τετελεσμένων που επιχειρούν τόσο στην κλειστή πόλη των Βαρωσίων, όσο και της εργαλειοποίησης των μεταναστών.
Είναι η ώρα, η Τουρκία, μακριά από τακτικισμούς, να δείξει στην πράξη ότι διαθέτει την βούληση να κτίσουμε τις βάσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα να κηρύξει την επανέναρξη ενός επί ίσοις όροις διαλόγου.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει καλέσει επανειλημμένα τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας να αποδεσμευτούν από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος για να πορευτούμε μαζί στις προοπτικές και τα οφέλη που μας προσφέρει η Ευρωπαϊκή μας προοπτική σε μια επανενωμένη και απολύτως ανεξάρτητη πατρίδα, απαλλαγμένη από τις όποιες εξαρτήσεις.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Μιλάμε σήμερα για ένα νησί, που όπως εύστοχα έγραψε ο ποιητής Μιχάλης Πασιαρδής «ήταν όνειρο χτες, και θυμάρι κι αμίαντο, αλλά σήμερα ποτάμι οδύνης».
Σήμερα λοιπόν, στον 21ο αιώνα, όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν κεκτημένο του κάθε λάου και η ελευθερία ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρείται δεδομένη και αδιαμφισβήτητη, η Κύπρος μας είναι ίσως το μοναδικό κράτος που γιορτάζει τη μέρα της Ανεξαρτησίας της κάτω από συνθήκες συνεχιζόμενης κατοχής και καταπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Είμαστε δυστυχώς η μόνη Ευρωπαική χώρα που της «τρυπάει τα σωθικά» μια διαχωριστική γραμμή. Μια γραμμή που χωρίζει στα δυο τον λαό, τα εδάφη μας, τα χώματα και τις καρδιές μας, και που επιτείνει την ανθρώπινη τραγωδία και περιπλοκότητα του προβλήματος.
Η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτέλεσε, αγαπητοί μου, μια μεγάλη ιστορική κατάκτηση και την απαρχή ενός στοιχειώδους πλαισίου ελεύθερης διακυβέρνησης του κυπριακού λαού. Εμείς δεν μπορούμε παρά να συνειδητοποιήσουμε το νόημα αυτής της μέρας, να πάρουμε τη σκυτάλη του αγώνα και να περιφρουρήσουμε την κρατική μας υπόσταση σε συνθήκες ειρήνης και πραγματικής ανεξαρτησίας.
Εχουμε όμως και χρέος απέναντι στους ήρωες μας, στους οποίους υποκλινόμαστε, αποτίοντας τον οφειλόμενο φόρο τιμής. Σε Κύπριους και Ελλαδίτες αλλά και σε όσους άλλους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στον βωμό της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας.
Είμαστε σίγουροι, ότι εσείς, οι απόδημοι μας, οι καλύτεροι πρεσβευτές της Κύπρου μας, θα συνεχίσετε να κρατάτε το λάβαρο του Κυπριακού Ελληνισμού ανά το παγκόσμιο και θα αποτελέσετε τους συνοδοιπόρους σε αυτόν τον αγώνα, για να δημιουργηθούν οι απαραίτητες συγκλίσεις που θα φέρουν την πραγματική λευτεριά στον τόπο μας.
Για να ’ναι η επόμενη επέτειος, μια πραγματική επέτειος ανεξαρτησίας για το χρυσοπράσινο φύλλο της Μεσογείου. Για την Κύπρο μας.
Χρόνια Πολλά.
