ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Αικατερίνης Μαυρίδου – Λιβάνη «Από την Ύδρα με Αγάπη» διότι τόσο ο Αθανάσιος Λιβάνης, ο οποίος προλόγισε το βιβλίο, όσο και η συγγραφέας κατάφεραν να τους μεταδώσουν τη δίψα για να διαβάσουν το βιβλίο.
Η παρουσίαση έλαβε χώρα το βράδυ της Παρασκευής, 13 Δεκεμβρίου 2019, στο Αρχιεπισκοπικό Κέντρο στην Αστόρια και παραβρέθηκαν ο πρόεδρος του HELLAS – FM, Νίκος Φύλλας, ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αμερικής, Δρ. Γεώργιος Μελικόκης, η τέως διευθύντρια του Ημερήσιου Σχολείου «Βασίλειος Σπυρόπουλος» της κοινότητας του Αγίου Νικολάου στο Φλάσινγκ Αθηνά Κρομμύδα, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λακωνικών Σωματείων Θεόδωρος Παυλάκος, ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης και συνάμα διευθυντής του HELLAS – FM Δημήτρης Φιλιππίδης, καθώς επίσης και πολλοί φίλοι και συγγενείς της συγγραφέως.
Η παρουσίασε διέφερε από όλες τις προηγούμενες διότι πρωταγωνιστές ήταν μητέρα και γιος, οι οποίοι με το αφηγηματικό τους ταλέντο και με την ευφράδεια του λόγου τους κατάφεραν να καθηλώσουν το ενδιαφέρον του κοινού και να του δώσουν το έναυσμα να μελετήσει το βιβλίο.
Το εν λόγω βιβλίο, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» είναι το 8ο της Αικατερίνης Μαυρίδου – Λιβάνη και διαφέρει από όλα τα προηγούμενα διότι είναι η πρώτη της νουβέλα η οποία εστιάζει την προσοχή της στα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η σύγχρονη ελληνική οικογένεια και με τα παιγνίδια της μοίρας.
Αθανάσιος Λιβάνης
«Πάντα είναι δύσκολο να προλογίσει κανείς βιβλίο της Κυρίας Αικατερίνης Μαυρίδου Λιβάνη. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται γιά το πρώτο βιβλίο της σε τύπο νουβέλας μετά απο μια σειρά Ιστορικών βιβλίων που καταγράφουν τη διαχρονική μοίρα του Ελληνισμού», επεσήμανε ο κ. Λιβάνης .
Διάχυτη μέσα στις σελίδες των προηγούμενων βιβλίων ήταν η αίσθηση του δέους για την αιώνια δυνατότητα του Ελληνα για το μέγιστο, το μεγαλοπρεπές, το ηρωικό, την υπέρβαση. Αυτή η αίσθηση όμως συνοδεύεται πάντα απο τη λύπη για τις χαμένες ευκαιρίες, τις χαμένες πατρίδες, την τραγικότητα μιας σειράς ηττών μετά απο νικηφόρες προσπάθειες. Αν υπάρχει ένα συνεχές μοτίβο στα ιστορικά βιβλία της τοτε αυτο συμβολίζεται με τον Ίκαρο, έναν ήρωα ικανό, άνετο και χαρούμενο να ανπτύσσεται στα ύψη αλλα στιγματισμένος πάντα με την ειμαρμένη της πτώσεως.
Και βλέπουμε αυτόν το Ικάριο συμβολισμό σε όλη τη σειρά του έργου της. Στο «Ομογένεια, οι εκτος των Τοιχών Ελληνες» υπάρχει η καταγραφή όλων των δυνατοτήτων της Ελληνικής Ομογένειας στην Αμερική που δυστυχώς όμως καταδιώκεται συνεχώς από τον Οίστρο του Ελλαδικού κομματισμού και της Ελληνικής κατάρας των διχαστικών τάσεων με αποτέλεσμα να δημιουργεί τρομερές προσωπικότητες και ιδιοφυίες αλλά όχι την πίο δυνατή εθνικότητα.
Στο «Γυναίκες στο Ιστορικό γίγνεσθαι» αναφέρεται σε ιστορικές άνασσες, σε μητέρες βασιλέων, σε κόρες βασιλέων αλλα και σε επιφανεις ηρωίδες που μεγαλούργησαν και ανταγωνίστηκαν εναντι των πρώτων ανδρών όμως με τραγικές επιπτώσεις και επακόλουθα, όχι απαραιτήτως γιατί ήταν γυναίκες αλλά ακριβώς επειδή ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνικού Πεπρωμένου.
Το «Από τον Φίλιππο στην Υπατία» διαγράφει την τραγική εξέλιξη του Μακεδονικού θαύματος από την επιβλητική γέννεση στον Φίλιππο, στον θρίαμβο του Αλεξάνδρου και στη κατοπινή συνεχή κατάρρευση μέσω των αδελφοκτόνων διαμαχών των επιγόνων και απογόνων που κατέστησαν την αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου ευάλλωτη και στο τέλος εύκολη λεία στο πέρασμα των Ρωμαίων και των Χριστιανών.
Στο «Βυζάντιο Η Κωνσταντίνου Πόλις» πάλι διαβάζουμε την ίδια τραγική κυκλική πορεία από το ασήμαντο σχετικά Βυζάντιο στην κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη στο «Εάλω η Πόλις». Είτε γράφει για πολιτιστικές πόλεις φωτός όπως στο «Αλεξάνδρεια η Κοσμολάλητη» είτε για δυνατές γυναίκες που ξεπερνούν τις κοινωνικές οριοθετήσεις και ταξικά εμπόδια για να μεγαλουργήσουν δημιουργώντας όμως εχθρούς και κατακραυγές όπως στο «Ασπασία η Εταίρα» η ακόμα και για ιστοριομυθικά μέρη όπως «Η Κρήτη του Μίνωα και της Ιστορίας» πάντα βλέπουμε την τραγικότητα της φυλής μας, αυτή τη συνεχή τιμωρία των θεών στην ύβρη των ηρώων που υψώνονται εν σχέσει με τους γείτονες τους σε όλες τις εποχές, σε όλες τις γωνιές της γης, σε όλους τους χρόνους.
Και νομίζω ότι στο τέλος η αναγνώριση αυτής της τραγικότητας είναι αυτό που ανάγκασε την συγγραφέα να στρέψει το ύφος της στη νουβέλλα. Αυτό της έδωσε την ευκαιρία αλλά και την ελευθερία να πλέξει μια πρίπλοκη ιστορία σε πρόσφατα χρόνια και καταστάσεις και να αποδώσει γλαφυρότητα σε διαλόγους και χαρακτήρες που ενώ συνδέονται με γεγονότα τα οποία είναι οικεία σε όλους, δημιουργούν πρότυπα που ουσιαστικά διέρχονται των αιώνων. Οι χαρακτήρες του Άρη και του Πέτρου είναι απόρροια και συνέχιση του Ίκαρου, όπου η εκστατική ύψωση ακολουθειται από την ακαριαία πτώση και που οι συνεχόμενα μεταβαλλόμενες και αντίξοες συνθήκες και συγκυρίες μεταφέρουν τον αναγνώστη σε ενα ταξίδι περιπέτειας, πλοκής και αγωνίας.
Η νουβέλλα είναι ο τρόπος για την συγγραφέα να δημιουργήσει μια νέα Οδύσσεια, η οποία αντί για τις Χώρες των Κικόνων και Λωτοφάγων εχει τις ίδιες εξωτικές και επικίνδυνες χώρες – παγίδες με λαγνολάλιστα ονόματα που κρύβουν και υπόσχονται περιπέτειες και κινδύνους – Κάνταχαρ, Λονδίνο, Καμπούλ…. αντί για Λαιστρυγόνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη θηριωδία των Ταλιμπάν.
Στη νουβέλλα η συγγραφέας κατορθώνει τον Ελληνα να ξαναγίνει πρωταγωνιστής σε ενα χώρο όπου οι μεγάλες δυνάμεις και συμφέροντα θεριοπαλέυουν σαν τους θεούς της Ιλιάδας, και όπου τα μίση, η ζήλεια, η εκδίκηση και το παραλογο ειναι επιστήθιοι φίλοι του ήρωα που ψαχνει να βρει την ηρεμία και γαλήνη. Ο τίτλος πολύ συμβολικός μιας και όπως οι ήρωες του ξεπερνούν το ένα εμπόδιο μόνο για να τους παρουσιαστούν δεκάδες άλλα, μιμούμενοι τον Ηρακλή και Ιόλα μιας άλλης μακρινής μυθικής εποχης…
Στη νουβέλλα η συγγραφέας μπορεί να αναπλάσει την συνεχή Σοφόκλεια τραγωδία του γένους μας και τη μάχη μας με το πεπρωνένο, με τη μοίρα, με το μέλλον που ξέρουν μόνο οι θεοί, πλάθοντας τους ήρωές της με ανταύγειες απο τους προγόνους μας, σκιές των μαχών, παθών και επών που μας χαρακτηρίζουν σαν ιδιαίτερους βροτούς και αγαπημένων των ίδιων θεών που παίζουν μαζί μας.
Ετσι λοιπόν η συγγραφέας αποφάσισε να γράψει νουβέλλα για να συνεχίσει το έργο καταγραφής της φυλής μας στο γίγνεσθαι. Η συγγραφέας καταγνώσκει οτι η εμπεριστατωμένη ιστοριογράφηση δεν υπόκειται μόνο στις καθιερωμένες παραμέτρους της επιστήμης του Θουκιδίδη και Πολυβίου, αλλά εμπεριέχει και τα διδάγματα και πάθη της τραγωδίας, του έπους, ναι ακόμα και της αυτής νουβέλλας.
Στο βιβλίο η Ορέστεια εκδίκηση του Κασίμ, το δράμα της οικογένειας Χατζημέμιου, οι περιπέτειες του Πέτρου και η αγάπη του Αρη για τον αδελφό του, συνιστούν μια συνέχεια στα άπαντα της συγγραφέας η οποία μέσα από τα βιβλία της παρουσιάζει το ανθρώπινο των ηρώων, το προσιτό της μεγαλοφυίας, το δράμα που συνοδεύει τον θρίαμβο και τη συνεχόμενη αναζωπήρωση του Ελληνισμού μέσα από τους Έλληνες, είτε είναι ημίθεοι είτε γόνοι εφοπλιστικής οικογένειας, και είτε η μάχη με το πεπρωμένο δίνεται στο δρόμο για την Ιθάκη ή στα βουνά του Αφγανιστάν.
Θα με συγχωρήσετε για τη μακρυγορία, αλλά τόσο το θέμα με το οποίο ασχολείται τόσα χρόνια η συγγραφέας , δηλαδή το παρελθόν και μέλλον της φυλής μας, όσο και η συγγραφέας η ίδια μου είναι αγαπητά και οικεία. Με μεγάλη μου τιμή και ευχαριστηση θα ήθελα να παρουσιάσω την συγγραφέα Αικατερινη Μαυρίδου-Λιβάνη να μας μιλήσει για το νέο της βιβλίο «Από την Ύδρα με Αγάπη»!.
Η συγγραφέας
Η συγγραφέας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για τα δύο της παιδιά τον Αθανάσιο που ανέλαβε να προλογίσει το βιβλίο της, καθώς επίσης και τον Αχιλλέα, ο οποίος όπως επεσήμανε, είναι αυστηρός κριτής και την βοηθάει να αποφύγει τυχόν λάθη, καθώς επίσης και τις δύο εξ αγχιστείας κόρες της.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε στην παρουσία του προέδρου του Hellas –FM Νίκου Φύλλα μετά της συζύγου του, διότι ανέλαβαν την διαφήμιση της εκδήλωσης, καθώς επίσης και για την Χρυσούλα Τρίκουρου που ετοίμασε τα εδέσματα για την δεξίωση και τη συζήτηση που ακολούθησε.
«Ξεκινήσαμε με κάποιους από εσάς πριν 44 χρόνια να δημιουργούμε είτε εθελοντικά, είτε επαγγελματικά πολλά πράγματα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο, διότι έχω κοντά μου απόψε ανθρώπους από το παρελθόν και καινούργιους, νέους στην ηλικία και στο επάγγελμα», επισήμανε η κ. Λιβάνη, η οποία εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για τα παιδιά της και όσους συνέβαλαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης.
Αναφερόμενη στους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να ξεφύγει από τα μυθιστορήματα και να προσφέρει στην Ελληνοαμερικανική Γραμματεία μια νουβέλα επεσήμανε ότι καταλυτικό ρόλο έπαιξαν μια σειρά γεγονότων.
«Είμαι βέβαια ότι καινούργια μου δουλειά θα σας εκπλήξει, για πάρα πολλούς λόγους, κυρίως διότι εγκατέλειψα έστω προσωρινά την αρχαιότητα και τους ελληνικούς κλασσικούς χρόνους και ασχολήθηκα με το σήμερα. Το σήμερα που αφορά, εσένα, εμένα και όλους μας. Και που κάποια στιγμή επειδή δεν μας αφορά ίσως άμεσα το αφήνουμε στην άκρη του μυαλού μας.
Στις σελίδες του βιβλίου θα συναντήσετε την ιστορία χωρίς να είναι ιστορικό το βιβλίο. Διαβάζοντάς το θα προβληματιστείτε με τα κοινωνικά φαινόμενα, τα οποία στην ουσία δεν είναι παρά επανάληψη κοινωνικών συμπεριφορών, φερειπείν έχουμε την ομοφυλοφιλία, η οποία προϋπήρχε, αλλά μέσα στις σελίδες του βιβλίου θα δούμε σε τι λαβύρινθο οδηγούνται οι άνθρωποι αυτοί και τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον.
Πάρα πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε η γνώση και ο σεβασμός για την ελληνική οικογένεια μέσα από την οποία διδασκόμαστε το ευ ζειν, διδασκόμαστε την πίστη, την οποία όσο και να λέμε ότι είμαστε εκσυγχρονισμένοι, άθεοι ή ο,τιδήποτε άλλο, την ώρα του κινδύνου και τις απελπισίας επικαλούμαστε την Παναγία και τον Χριστό.
Στις σελίδες του θα συναντήσετε και τον έρωτα, διότι χωρίς τον έρωτα δεν οδηγούμαστε πουθενά. Και επειδή βλέπω κάποιες κυρίες που χαμογελούν δεν εννοώ το σεξ, αλλά τον έρωτα εκείνο που με κάποια περίεργη δύναμη μας οδηγεί σε έναν δρόμο που από κοινού θα πρέπει να διανύσουμε με το σύντροφο της ζωής μας.
Και ακόμη θα συναντήσουμε ανθρώπους ευαίσθητους, ευάλωτους, που την ώρα της κρίσεως δεν μπορούν να διαχειριστούν με λογική το πρόβλημα, όποιο κι αν είναι αυτό, και αφήνονται στα χέρια της μοίρας και οδηγούνται όπου βγει.
Το καινούργιο βιβλίο προέκυψε από μια σύμπτωση και από την περιέργεια η οποία οδήγησε στη συγγραφή», επεσήμανε η κ. Λιβάνη υπενθυμίζοντας ότι καταλυτικό ρόλο έπαιξε μια από τις επισκέψεις στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, στο οποίο πήγαινε για να φωτογραφίσει τα έργα τέχνης.
Αν και η νουβέλα αναφέρεται σε πρόσωπα και γεγονότα, τα ονόματα ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Η συγγραφέας ανέφερε ότι η νουβέλα εστιάζεται στην ιστορία μια εφοπλιστικής οικογένειας του Λονδίνου και στην περιπέτεια του Πέτρου, του κεντρικού ήρωα της νουβέλας στο Λονδίνο, στην Ελλάδα και στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Παράλληλα επεσήμανε ότι έπρεπε να παντρέψει το δράμα της οικογένειας των εφοπλιστών με τους δύο πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και την εξαφάνιση των αρχείων της τράπεζας του Πακιστάν τα οποία χάθηκαν κατά την μεταφορά τους από τη CIA.
Μετά την παρουσίαση παρατέθηκε δεξίωση.
