ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ιστορική και άκρως διδακτική ήταν η συναυλία «Cafe Aman Amerika» με τον Γρηγόρη Μανινάκη που έλαβε χώρα το βράδυ του Σαββάτου, 5 Απριλίου 2025, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Πέτρος Γ. Πατρίδης» της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου Αστόριας.
Ήταν ιστορική, αφ ενός μεν διότι έλαβε χώρα τρεις περίπου δεκαετίες μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου δίσκου, αφ ετέρου δε διότι είχε ως πρωταγωνιστές τρία ιδρυτικά μέλη του μουσικού συνόλου «Cafe Aman Amerika» και συγκεκριμένα του Γρηγόρη Μανινάκη, του Γλαύκου Κοντεμενιώτη και του Λευτέρη Μπουρνιά. Πρόκειται για τα μέλη που προ τριών δεκαετιών παρουσίασαν τον δίσκο με συναυλίες στον Λυκαβηττό, στο Ηρώδειο, στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας και στις Βρυξέλλες του Βελγίου.
Ήταν διδακτική διότι παρείχε την δυνατότητα στο ακροατήριο να συνειδητοποιήσει καλύτερα ότι ο 20ός αιώνας ήταν ο αιώνας των Ελληνοαμερικανικών Γραμμάτων και των Τεχνών, καθώς συν τοις άλλοις άνθισε και η δισκογραφία.
Η εισαγωγική αφήγηση του Στέλιου Τακετζή, προέδρου του GAEPIS και συνάμα παραγωγού του «Cosmos FM» και η αναφορά του στον ρόλο των ραδιοφωνικών σταθμών της εποχής σε συνδυασμό με τα αποσπάσματα από τις ηχογραφημένες εκπομπές του Τζανέτου του 1932 έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην εισαγωγή του κοινού στο πνεύμα της συναυλίας και στην κατανόηση της εποχής που γράφτηκαν αυτά τα τραγούδια.
Η συναυλία διοργανώθηκε από την ιστορική κοινότητα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Τζάκσον Χάιτς με πρωτεργάτισσα την τέως πρόεδρό της Αμαλία Μπουρνιά. Και η συναυλία, όπως επεσήμανε η κ. Μπουρνιά είχε διττό χαρακτήρα. Ο πρώτος σχετίζονταν με την προβολή των τραγουδιών του ομώνυμου δίσκου και ο δεύτερος με την επιβράβευση του Γρηγόρη Μανινάκη που ως γνωστόν είναι ιεροψάλτης του ναού.
Ο Γρηγόρης Μανινάκης μοιράστηκε την σκηνή με την Αγγελική Ψώνη στο τραγούδι, τον Γλαύκο Κοντεμενιώτη στο πιάνο, τον Λευτέρη Μπουρνιά στο κλαρίνο, τον Κώστα Ψαρρό στο μπουζούκι – τραγούδι, τον Ερρίκο Βλήσμα στο μπάσο, τον Σπύρο Αρνάκη στα ντραμς και κρουστά και την Μέγκαν Γκουλντ (Megan Gould) στο βιολί και στον μπαγλαμά.
Το μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών ήταν άγνωστα για πολλούς από τους ακροατές, αλλά υπήρχαν και τραγούδια μεταξύ των οποίων και το «Γιατί Γλυκό μου Sweethart», τα οποία σιγοτραγούδησαν μαζί με τον Γρηγόρη Μανινάκη και την Αγγελική Ψώνη.
Μετά το πέρας της συναυλίας ο ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Τζάκσον Χάιτς, π. Απόστολος Χασάπης και ο πρόεδρος Γιώργος Καλυμνίου συγχάρηκαν τον κ. Μανινάκη και μαζί με τον π. Γρηγόριο Σταμκόπουλο που εκπροσωπούσε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρο του απένειμαν τιμητική πλακέτα.
B”H It’s been often cited, sometimes by me, that even well into the 21st century, nations cannot truly emerge from intellectual darkness unless they experience the liberating Western European waves of reform, often in the midst of sectarian bloodletting, under the rubrics of Renaissance-reformation-enlightenment! Alas, our native land can count such influencers in one hand: the late Salonica mayor Yiannis Boutaris, retired politician Evangelos Venizelos, and my frequent FB interlocutor, colleague of the college classroom, church liturgist, maestro of the Mikrokosmos Ensemble, and Cosmos-FM contributor Gregoris Maninakis. The last gentleman personifies the best of the human spirit in his understanding of our collective current travails in our adopted nation and the road still to traverse for modern Hellas to become a paragon of tolerance sans bigotry. Such heavy freight is set aside to vigorously applaud my dear friend Gregori’s musical program organized and presented at the social hall of Astoria’s St. Demetrios Greek Day School. The pictures and video clip amply depict the nostalgic reveries revisited; of performing triumphs in famed European and American concert halls, and in the iconic Athens Lycabetos. Commencing introductions were provided by another friend: Stelios Teketzis, president of GAEPIS, Inc., that operates the well-known not-for-profit Cosmos-FM radio station, a capacity crowd enjoyed the elevating genres of Greek music —- the oldies but goodies, but also popular favorites of recent vintage. As I reflect on my friend’s stage success, surrounded by priests with whom he regularly collaborates in church services, I am smitten with a thought. Wouldn’t it be wonderful for Gregori to gently remind his church hierarchs to cease and desist from blaming the Jews for the crucifixion? More than being anachronistic, the assertion is a Big Lie. Then, everyone can enjoy a Passover and Easter in the shared spirit of national freedom, for Jews, and love of and for Christianity’s savior! Καλό Πάσχα. Με αδελφική αγάπη, Ασερ, aka Zorba the Jew!
