Το Σαββατοκύριακο των Χριστουγέννων ήταν περισσότερο ιδιαίτερο για μια οικογένεια ομογενών καθώς η «μητριάρχης» τους, Διονυσία Βασιλειάδη, συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής, το Σάββατο, 23 Δεκεμβρίου. Η ξεχωριστή αυτή ημέρα γιορτάστηκε στο σπίτι μιας από τις κόρες της στο Box Hill South, σε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα, με ζωντανή μουσική.
Η Διονυσία, όπως άλλωστε είθισται, έλαβε ευχετήριες κάρτες από τον βασιλιά Κάρολο και τη βασίλισσα Καμίλα, τον Γενικό Κυβερνήτη της Αυστραλίας David Hurley, την Κυβερνήτη της Βικτώριας Margaret Gardner, τον Πρωθυπουργό Anthony Albanese και την Πρωθυπουργό της Βικτώριας Jacinta Allan.
Σύμφωνα με τα όσα είπε η κόρη της Anne, η Διονυσία ή Ευνίκη ήταν τόσο ευτυχισμένη και υγιής που δεν στάθηκε ούτε ένα λεπτό όλο το Σάββατο.
«Ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή και ευτυχισμένη μέρα και κατά διαστήματα προσπαθούσαμε να την πείσουμε να κάνει ένα διάλειμμα, αλλά δεν ήθελε», λέει η Anne στον «Νέο Κόσμο».
Η ίδια είπε ότι η Διονυσία δεν ήθελε να απομακρυνθεί από τις συζητήσεις και να αφήσει τους ανθρώπους μόνους τους.
«Όλη την ημέρα η αντοχή της ήταν καταπληκτική και, μάλιστα, σηκώθηκε και αποχαιρέτησε τον κόσμο».
Αυτή η ενεργητικότητα, πιθανότατα έχει τις ρίζες της στα παλιά χρόνια, όταν βοηθούσε στο οικογενειακό γαλακτοπωλείο, φροντίζοντας τα μικρότερα αδέλφια της και, αργότερα, όταν απέκτησαν το δικό τους κατάστημα με τον σύζυγό της, ενώ παράλληλα μεγάλωνε τα παιδιά τους.
Η Διονυσία γεννήθηκε στην Αδελαΐδα το 1923 από Έλληνες μετανάστες από το Καστελλόριζο, τον Ιάκωβο και την Αναστασία Μπόλκα, οι οποίοι ήρθαν στην Αυστραλία για μια νέα αρχή με τον γιο τους Μιχαήλ, αφού είχαν χάσει τις τρεις κόρες τους.
Ο Μιχαήλ ήταν ο πατέρας του πρώην μέλους του Εργατικού Κόμματος και της Γερουσίας και υπουργού Μετανάστευσης, Nick Bolkus.
Το ζευγάρι απέκτησε άλλες τρεις κόρες στην Αυστραλία, τη Διονυσία που ήταν η μεγαλύτερη, την Chrissie και τη Reenie.
Η Διονυσία είναι η μόνη εναπομείνασα αδελφή.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι γονείς της διατηρούσαν μια μικτή επιχείρηση, δίνοντας κουπόνια, στην οποία η Διονυσία έπρεπε να εργαστεί εγκαταλείποντας το σχολείο, όταν η μητέρα της αρρώστησε από καρκίνο.
Το 1949 μετακόμισε στη Μελβούρνη και παντρεύτηκε τον αιγυπτιακής καταγωγής Βασίλη Βασιλειάδη, οι γονείς του οποίου ήταν επίσης από το Καστελλόριζο.
Απέκτησαν τρία παιδιά, την Ειρήνη, τον Ντάγκλας και την Anne και διατηρούσαν ένα καφέ και στη συνέχεια μια μικτή επιχείρηση, ενώ η Διονυσία ασχολείτο με την ραπτική.
Έστειλε μάλιστα τις κόρες τους να εκπαιδευτούν ως μοδίστρες.
Η Anne θυμάται ότι η μητέρα της πάντα εργαζόταν, πήγαινε στο σπίτι στις 7-8 το απόγευμα μέχρι τα 60 της χρόνια, και όταν δεν δούλευε ασχολιόταν με την κηπουρική.
Η Διονυσία πάντα διατηρούσε τη… φόρμα της μέχρι και σήμερα και μάλιστα χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
Της άρεσε το περπάτημα και περπατούσε κάθε πρωί πέντε ημέρες την εβδομάδα -μέχρι τα 90 της χρόνια- και το πιο εκπληκτικό ήταν ότι εξακολουθούσε να κουρεύει το γρασίδι στα 90 της χρόνια. Σταμάτησε μόνο όταν ένας γείτονας την αμφισβήτησε και από τότε ντράπηκε να συνεχίσει.
Όταν τα εγγόνια της ήταν μικρά, συνήθιζε να παίζει μαζί τους στο μονόζυγο (τότε ήταν στα 80 της).
Αν και η Διονυσία ζει πλέον σε οίκο ευγηρίας, «η μητρική της φύση δεν την έχει εγκαταλείψει» λέει η Anne, καθώς μιλάει σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των φροντιστών, οι οποίοι όλοι «την αγαπούν επειδή είναι αστεία».
Τα προβλήματα μνήμης που αντιμετωπίζει λόγω ηλικίας δεν είναι ικανά να μειώσουν τη λάμψη της προσωπικότητάς της. Μπορεί καμιά φορά να ξεχνά με ποιον μίλησε πριν από λίγο, αλλά η Διονυσία εξακολουθεί να είναι «φωτεινή και λαμπερή και έχει χαρούμενη και ευγενική φύση».
Πηγή: https://neoskosmos.com/el
