ΝΕΑ YOΡΚΗ. Η ομογένεια την Κυριακή 21 Ιουλίου 2019 τίμησε τη μνήμη, των ηρώων και των θυμάτων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και εξέφρασε την αποφασιστικότητά της για τη συνέχιση του αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.
Οι εκδηλώσεις για τη μαύρη επέτειο ξεκίνησαν με το μνημόσυνο προεξάρχοντος του Αρχιεπίσκοπου Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρου που τελέστηκε στον ιερό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πορτ Ουάσιγκτον της Νέας Υόρκης και ολοκληρώθηκαν με την εκδήλωση μνήμης που έλαβε χώρα στην κοινοτική αίθουσα.
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκαν οι μόνιμοι Αντιπρόσωποι της Ελλάδας και της Κύπρου στον ΟΗΕ, πρέσβεις Μαρία Θεοφίλη και Ανδρέας Μαυρογιάννης, αντίστοιχα, η πρόξενος της Ελλάδας Λάνα Ζωχιού, ο γενικός Πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αλέξης Φαίδωνος – Βαντέ, ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής Κυριάκος Παπαστυλιανού, ο ύπατος ταμίας της ΑΗΕΠΑ, Σάββας Τσίβικος και άλλοι εκπρόσωποι της οργανωμένης ομογένειας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρος μετά το πέρας του μνημόσυνου ανέφερε: «Τελέσαμε αυτό το μνημόσυνο για τις ψυχές και αυτών που έπεσαν ενδόξως υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους, αλλά και για τις ψυχές όλων εκείνων των αθώων ψυχών οι οποίες χάθηκαν αδίκως, αντιμέτωπες με μία βαρβαρότητα, η οποία ασφαλώς για το έθνος μας δεν είναι πρωτόγνωρη».
Στη συνέχεια κάλεσε τον γενικό πρόξενο της Κύπρου Αλέξη Φαίδωνος να μιλήσει εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εμφανώς συγκινημένος ο κ. Φαίδωνος επεσήμανε: «Χθες συμπληρώσαμε 45 χρόνια από την έναρξη της βάρβαρης, απάνθρωπης και υπάνθρωπης τουρκικής εισβολής του 1974 ενώ σήμερα, μνημονεύουμε τους χιλιάδες νεκρούς αμάχους και οπλίτες που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της. Ανάμεσα στα θύματα, υπήρξαν γυναικόπαιδα, υπερήλικες και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Από τους οπλίτες πεσόντες μας, η πλειοψηφία των, ήταν νέα παιδιά, τα οποία, παρόλο που γνώριζαν την υπεροπλία του τουρκικού στρατού και παρόλο που γνώριζαν την τεράστια ανισότητα στο πεδίο της μάχης, δεν δίστασαν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της πατρίδας και να δώσουν σ’ αυτή, ότι πιο πολύτιμο είχαν – τη ζωή τους.
Δεν λησμονούμε ούτε τους αγνοούμενους αλλά ούτε τους εγκλωβισμένους – οι οποίο από 20.000 το 1975 παρέμειναν 300 σήμερα ως αποτέλεσμα της καταδιωκτικής πολιτικής που αντιμετώπισαν και που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν από το Τουρκικό Κράτος.
Δυστυχώς τα θύματα δεν περιορίστηκαν με το τέλος της Τουρκικής εισβολής. Από το 1975 μέχρι σήμερα, ο Τουρκικός στρατός και τα όργανα του Τουρκικού κράτους, δολοφόνησαν και άλλους ελληνοκύπριους.
Πέραν των θυμάτων του 1974, δεν λησμονούμε ούτε τους επτά εθνοφρουρούς που δολοφόνησαν οι – εν Κύπρω – Τουρκικές δυνάμεις κατοχής:
Το Μιχαλάκη Σοφοκλέους οποίος εκτελέστηκε εν ψυχρώ από Τούρκο αξιωματικό στις 9 Απριλίου 1976, όταν από αγνή νεανική αθωότητα, έπεσε σε παγίδα και εισήλθε στην νεκρά ζώνη για να δώσει τσιγάρα στον απέναντι Τούρκο στρατιώτη.
Το Χριστάκη Γεωργίου ο οποίος στις 21 Σεπτεμβρίου 1982, σε φυλάκιο στο Καϊμακλή, χωρίς κανένα λόγο πυροβολήθηκε από Τούρκο σκοπό ενώ βρισκόταν στην αυλή του φυλακίου του.
Τον Τρύφωνα Τρύφωνος ο οποίος σκοτώθηκε από τα πυρά του απέναντι Τούρκου στρατιώτη στις 18 Δεκεμβρίου 1983 σε φυλάκιο του Αγίου Κασσιανού μόλις ανέλαβε χρέη σκοπού.
Το Χαράλαμπο Χαραλάμπους, ο οποίος στις 20 Μαΐου 1988 δολοφονήθηκε στην Αθηένου από Τούρκο υπαξιωματικό.
Το λοχία Ευαγόρα Ευαγόρου ο οποίος δολοφονήθηκε στις 31 Ιουλίου 1988 στην περιοχή του Αγίου Κασσιανού της Λευκωσίας τη στιγμή που και αυτός από αθωότητα, εισήλθε στη νεκρή ζώνη και πλησίασε τουρκικό φυλάκιο για να δώσει δώρο ένα μικρό ραδιοφωνάκι στον εκεί Τούρκο στρατιώτη.
Τον Αθανάσιο Κλεοβούλου, που δολοφονήθηκε στις 8 Απριλίου 1993 στο Καϊμακλί της Λευκωσίας, επειδή και αυτός προσπάθησε να πάρει ένα δώρο στον απέναντι Τούρκο στρατιώτη.
Το Στέλιο Παναγή ο οποίος δολοφονήθηκε στη νεκρή ζώνη της περιοχής του Αγίου Ανδρέα στη Λευκωσία όταν στις 3ης Ιουνίου 1996, θέλησε να δώσει δώρο στον απέναντι Τούρκο στρατιώτη.
Ακολούθησαν τα γνωστά επεισόδια της Δερύνειας με τους διαδηλωτές της ελευθερίας Τάσο Ισσάκ και Σολωμό Σολωμού που δολοφονήθηκαν από όργανα του Τουρκικού κράτους τον Αύγουστο του 1996. Ο δε δολοφόνος του Σολωμού, Κενάν Ακίν, εξακολουθεί να ζει ελεύθερα στα κατεχόμενα, παρόλο που καταζητείται από την Interpol για την εν λόγω δολοφονία.
Δεν ξεχνούμε ούτε το συνταξιούχο Πέτρο Κακκουλή, ο οποίος ενώ μάζευε σαλιγκάρια, – έχασε τον προσανατολισμό του -,με αποτέλεσμα, εκ παραδρομής, να εισέλθει στη νεκρά ζώνη και να δολοφονηθεί από τούρκους στρατιώτες στις 13 Οκτωβρίου 1996.
Αγαπητοί φίλοι,
Αυτή την περίοδο βιώνουμε νέες προκλήσεις από την Τουρκία – τις παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στην Κυπριακή υφαλοκρηπίδα με παρουσία και Τουρκικών πολεμικών πλοίων.
Τα επιχειρήματα της Τουρκίας κατά της οριοθέτησης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου με γειτονικές χώρες είναι αβάσιμα και δεν συμβαδίζουν με το Δίκαιο της θάλασσας.
Η δε Τουρκική πρόταση για δημιουργία μιας επιτροπής ε/κ – τ/κ για συζήτηση της αξιοποίησης των ενεργειακών πόρων της Κύπρου είναι αβάσιμη αφού έχει ήδη επέλθει σύγκλιση στις συνομιλίες ε/κ – τ/κ σύμφωνα με την οποία, – με τη λύση του κυπριακού προβλήματος, – η εκμετάλλευση των πόρων, θα αποτελεί ομοσπονδιακή αρμοδιότητα.
Πέραν τούτου, η Κυπριακή Βουλή έχει ψηφίσει Νόμο για θέσπιση εθνικού ταμείου αξιοποίησης των υδρογονανθράκων προς όφελος όλων των κατοίκων της Κύπρου, κατά το Νορβηγικό μοντέλο.
Κυρίες και Κύριοι,
Έφυγαν γενιές κυπρίων με το παράπονο ότι δεν είδαν την πατρίδα τους ελεύθερη και επανενωμένη. Μεταξύ αυτών, πριν λίγες ημέρες και ο Αλέξης Γαλανός – ο ακούραστος Δήμαρχος της κατεχόμενης Αμμοχώστου.
Προς λύπη μας, το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει εκτουρκιστεί και εξισλαμισθεί πλήρως ενώ η κατοχική σημαία μολύνει την οροσειρά του Πενταδάκτυλου επί μόνιμης βάσεως.
Εμείς ως Κύπριοι θέλουμε να ζήσουμε σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.
Είναι σημαντικό θα θυμόμαστε ότι από τα 400 χρόνια συνύπαρξης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων στο νησί, τα 380 ήτο ειρηνικά. Μόνο στα 20 υπήρξαν διακοινοτικές ταραχές και σ’ αυτές συμμετείχαν μια πολύ μικρή μειονότητα ελληνοκυπρίων και μια πολύ μικρή μειονότητα τουρκοκυπρίων. Αυτό είναι σημαντικό να το θυμόμαστε.
Με όραμα το μέλλον, η Κυβέρνηση της Κύπρου θα συνεχίσει να κάνει ότι είναι στο χέρι της έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες επανέναρξης του διαλόγου με την τ/κ κοινότητα με σκοπό να φθάσουμε σε ειρηνική επίλυση του κυπριακού προβλήματος και απαλλαγή από την 45χρονη Τουρκική κατοχή.
Εκδήλωση μνήμης
Το συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε η Δέσποινα Αξιωτάκη, η οποία εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για την ηγεσία της κοινότητας και τους Κύπριους αδελφούς που προσέφεραν τα κυπριακά εδέσματα για τη μακαρία.
Ο Κρις Νεοκλέους μίλησε εκ μέρους των ηγετών της κοινότητας αναφέρθηκε στο Κυπριακό και μεταξύ άλλων τόνισε ότι «ο αγώνας συνεχίζεται» και ότι «δεν ξεχνούμε».
Αμέσως μετά προβλήθηκε βίντεο από την τουρκική εισβολή.
Ο πρόεδρος των Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής, Κυριάκος Παπαστυλιανού, είπε πως τιμούμε την μνήμη αυτών που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, αλλά τιμούμε και τη μνήμη εκείνων που σήκωσαν τα όπλα για να υπερασπιστούν τη δημοκρατία, με σημαντικότερο ιδανικό τους την αρετή.
«Μπορούμε να συγχωρούμε, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι κάποιοι σήκωσαν τα όπλα εναντίον αλλήλων και εναντίον της πατρίδας τους. Να μην ξεχνούμε ότι η Κύπρος ήταν ένα θύμα των λεγόμενων «μεγάλων πατριωτικών λόγων», ούτε και τα όσα δεινά προκάλεσε η διχόνοια».
Ο κ. Παπαστυλιανού τόνισε ότι τα εθνικά προβλήματα λύνονται μόνο με διάλογο και ομοφωνία και πρόσθεσε ότι έχουμε ιστορική υποχρέωση σ’ αυτούς που έχασαν τη ζωή τους, στις οικογένειες των αγνοουμένων, στους πρόσφυγες και στις μεταγενέστερες γενιές, να συνεχίσουμε τον αγώνα για μία ελεύθερη Κύπρο».
Τέλος κάλεσε τους ομογενείς να μεριμνούν καθημερινά ούτως ώστε το «Δεν Ξεχνώ» να μη μείνει κενό γράμμα».
Η πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Λάνα Ζωχίου, μετέφερε τους χαιρετισμούς του γενικού Προξένου, Δρ. Κωνσταντίνου Κούτρα και μεταξύ άλλων τόνισε ότι η κατοχή εδαφών της Κύπρου και της συνάμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί φρίκη.
«Δεν ξεχνάμε το έγκλημα που διαπράχθηκε στην Κύπρο 45 χρόνια πριν. Γι’ αυτό ως Ελληνισμός θα αγωνιζόμαστε μέχρι να δικαιωθούν οι ήρωές μας και να δούμε επιτέλους μία Κύπρο ελεύθερη, ασφαλή και ενιαία», επεσήμανε η κ. Ζωχιού.
Η μόνιμη αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, πρέσβης Μαρία Θεοφίλη, επεσήμανε ότι παρά τα αλλεπάλληλα ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ, η διεθνής νομιμότητα συνεχίζει να παραβιάζεται και η Κύπρος βιώνει ακόμη και σήμερα τις συνέπειες της βαρβαρότητας με την παράνομη στρατιωτική κατοχή.
«Η Ελλάδα δεν αποδέχεται και ουδέποτε πρόκειται να αποδεχθεί τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής. Ο τερματισμός της κατοχής και των συνεπειών της και η εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του κυπριακού στο πλαίσιο των σχετικών αποφάσεων του Σ.Α. και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, συνιστούν κορυφαία προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής», είπε, τονίζοντας ότι αναπόσπαστο κομμάτι της λύσης του κυπριακού είναι η κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων και η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων».
Ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ, Φίλιπ Κρίστοφερ είπε πως είμαστε Αμερικανοί πολίτες και στις 20 Ιουλίου του 1974 είδαμε στις οθόνες των τηλεοράσεων τους Τούρκους να εισβάλλουν στην Κύπρο με αμερικανικής κατασκευής όπλα, τα οποία πληρώθηκαν με τους δικούς μας φόρους. Και σήμερα, είπε, η Τουρκία επιχειρεί μία δεύτερη εισβολή σε βάρος της Κύπρου.
«Μας λένε εδώ και χρόνια ότι δεν πιέζουν την Τουρκία γιατί είναι μία αξιόπιστη σύμμαχος των ΗΠΑ. Όταν μετά την εισβολή στο Ιράκ δεν επέτρεψαν στα αμερικανικά στρατεύματα να περάσουν από το έδαφός τους, μας είπαν ότι η Τουρκία είναι κοσμική δημοκρατία. Και σήμερα βλέπουμε μία Τουρκία που στρέφεται προς τη Ρωσία και αγοράζει πυραύλους S-400, στρέφεται κατά του Ισραήλ, είναι υπέρ του Ιράν και του ISIS και γελοιοποιεί τις αμερικανικές αρχές και τα ιδανικά».
Ο κ. Κρίστοφερ υπενθύμισε ότι ως Αμερικανοί πολίτες και άτομα που προερχόμαστε από την γενέτειρα της δημοκρατίας και ζούμε στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου, έχουμε υποχρέωση να διασφαλίσουμε ότι θα προχωρήσει στο Κογκρέσο το νομοσχέδιο για την εταιρική σχέση στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία θα εγγυηθεί την συμμαχία της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα υποστήριξε ανάγκη επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία για την αγορά των S-400.
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ, πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης αναφέρθηκε στις δυσκολίες που δημιουργούν τα 45 χρόνια κατοχής.
«Η γενιά μου αγωνίστηκε για να υπάρξει λύση στο κυπριακό. Τα μικρά παιδιά που βλέπετε στις φωτογραφίες του 1974 είναι σήμερα πάνω από 50 χρονών. Κι αν ακόμη όπως επιβάλλεται δεν ξεχνούμε, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι ο χρόνος είναι μεγάλο πρόβλημα, γιατί οι μνήμες είναι σύντομες. Είναι δύσκολο να κινητοποιήσεις άτομα που δεν έχουν προσωπικές εμπειρίες».
«Έχουμε ευθύνη να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρις ότου επανενώσουμε την Κύπρο κι αποκαταστήσουμε την πατρίδα μας», κατέληξε ο κ. Μαυρογιάννης.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, είπε πως ως Αρχιεπίσκοπος μίλησε μέσω της Εγκυκλίου καθώς επίσης και στο μνημόσυνο και ότι απομένει να μιλήσει ως Έλληνας και Κωνσταντινουπολίτης.
«Το κυπριακό ασφαλώς το πλήρωσε πρώτα και βαρύτερα απ’ όλους ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και τη δική μου εμπειρία ως μικρό παιδί στην Κωνσταντινούπολη, πως ο Ελληνισμός της Πόλης έζησε το όλο γεγονός της αποβάσεως των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Πως το έζησαν οι εκκλησίες μας, το Πατριαρχείο μας, οι αρχιερείς της Κωνσταντινούπολης και της Ίμβρου και Τενέδου».
«Το κυπριακό το πληρώσαμε όλοι μας πολύ ακριβά και μας αφορά όλους μας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να το θεωρούμε ως μακρινό και σε απόσταση από μας. Αφορά όλο τον Ελληνισμό, όπου κι αν βρίσκεται», είπε ο κ. Ελπιδοφόρος, προτρέποντας όλους να αγωνιστούν για να αποκατασταθεί η αδικία, να επανέλθει η ειρήνη στο νησί και να βρεθεί λύση.
Γιατί αυτή η λύση θα αφορά όλον τον Ελληνισμό της Κύπρου, της Κωνσταντινούπολης, της Ελλάδας, των ΗΠΑ και κυρίως την Μητέρα μας Εκκλησία. Γιατί το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο αποδεκατίστηκε εξ αιτίας του κυπριακού ζητήματος και έχει φτάσει σήμερα στην έσχατη αυτή κατάσταση, να έχει μόνο 2.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη», κατέληξε ο κ. Ελπιδοφόρος.
