NEA YORKH. (https://www.tribune.gr/) Ο Έντι Ζεμενίδης, επικεφαλής του πανίσχυρου ελληνοαμερικανικού λόμπι HALC, που συνεργάζεται στενά με την Αμερικανοεβραϊκή Επιτροπή και προωθεί τα κοινά συμφέροντα της συμμαχίας της Ανατ. Μεσογείου, αναχαιτίζοντας τους τουρκικούς σχεδιασμούς, συνέθλιψε την Άννα Διαμαντοπούλου σε νήμα αναρτήσεων του στο Twitter, με αφορμή ανάρτηση της τελευταίας στην οποία υποστήριξε ότι, «αν το σχέδιο ΑΝΑΝ είχε γίνει αποδεκτό η Αμμόχωστος θα είχε επιστραφεί εδώ και 17 χρόνια. Μετά το όχι, ποια ήταν η θετική κίνηση ώστε να μην περιμένουμε τον Ερντογάν να εισβάλει με χορούς και πανηγύρια; Πατριωτισμός σημαίνει να πολεμάς για το συμφέρον του λαού βλέποντας το μέλλον».
Είναι γνωστό ότι η Άννα Διαμαντοπούλου «ανήκει» στον εκσυγχρονιστικό χώρο. Είναι επίσης γνωστό ότι οι εκσυγχρονιστές δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθείς σε Ουάσιγκτον και Ιερουσαλήμ εξαιτίας των γεωπολιτικών θέσεων που κατά καιρούς εκφράζουν και είναι πασίγνωστο ότι στη νέα αρχιτεκτονική της Ανατ. Μεσογείου οι εκσυγχρονιστές δεν «χωρούν».
«Σε αρκετά θέματα -κυρίως στην κλιματική αλλαγή και στην αειφόρο ανάπτυξη- έχω βρει ότι η Άννα Διαμαντοπούλου είχε κάνει σημαντικές συνεισφορές και μελετημένες θέσεις.
»Αυτό σίγουρα δεν ισχύει για το Κυπριακό Ζήτημα», αποσαφηνίζει αμέσως ο Έντι Ζεμενίδης σημειώνοντας ότι «η υποστήριξή της στο Σχέδιο Ανάν ήταν λανθασμένη το 2004, η επίμονη επιμονή της ότι είχε δίκιο είναι διπλάσιο λάθος σήμερα».
«Αντί να συμβάλει στην παρούσα συζήτηση για την Κύπρο, ρίχνει ένα αβάσιμο αντίθετο γεγονός για να δικαιολογήσει την πολιτική της το 2004. #Ντροπή», τονίζει.
«Χλευάζει εκείνους που διαμαρτύρονται για τις προκλήσεις της Τουρκίας στα Βαρώσια λέγοντας ότι “εάν συμφωνούσατε μαζί μου το 2004 θα είχατε το Βαραώσια εδώ και 17 χρόνια”. #Ανοησίες!» επισημαίνει σε χάσταγκ.
«Ένα από τα θανατηφόρα ελαττώματα του Σχεδίου Ανάν ήταν η έλλειψη μηχανισμού επιβολής σε περίπτωση μη συμμόρφωσης», αναφέρει ο κ. Ζεμενίδης.
«Ίσως η κυρία Διαμαντοπούλου να μας διαφωτίσει: τι ακριβώς από τη συμπεριφορά της Τουρκίας στις διμερείς ή διεθνείς σχέσεις την οδήγησε να δηλώσει με αυτοπεποίθηση ότι τα καλύτερα σενάρια για τα οποία προφανώς ήταν τόσο πεπεισμένη το 2004, θα είχαν πραγματοποιηθεί;».
Και στη συνέχεια σφυροκοπά την Άννα Διαμαντοπούλου με ένα μπαράζ ερωτημάτων:
Ήταν:
Η προσέγγιση της Τουρκίας στα πρωτόκολλα της Αρμενίας;
Οι κινήσεις του Ερντογάν για την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ μετά τη συγγνώμη του Νετανιάχου για τον στολίσκο;
Η «ηγεσία» της Τουρκίας στη Συρία;
Οι μη τηρημένες υποσχέσεις για τη Σχολή της Χάλκης;
Η προσέγγιση της Τουρκίας στο Αιγαίο;
Η συνεχιζόμενη άρνηση της Τουρκίας για τη γενοκτονία;
Η έλλειψη δέσμευσης της Τουρκίας στο διεθνές δίκαιο (όπως αποδεικνύεται από την απόρριψη της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και ως μία (χώρα) από τους μεγαλύτερες χαμένες ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων);
Η σταθερή δέσμευση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ (ίσως της διέφυγε η διαμάχη για τους S-400);
Συμμετοχή της Τουρκίας στους πολέμους στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) και τη Λιβύη;
Η δέσμευση της Τουρκίας στο κράτος δικαίου στο εσωτερικό της;
Η αντιμετώπιση της Τουρκίας προς τους Κούρδους;
Η αλήθεια είναι, συνεχίζει, ότι η επιμονή της Διαμαντόπουλου ότι είχε δίκιο στο Σχέδιο Ανάν αγνοεί ότι η Τουρκία του Ερντογάν έχει αποκαλυφθεί από το 2004 και ακόμη και οι πιο γνωστοί ειδικοί σε θέματα Τουρκίας παραδέχτηκαν ότι έκαναν λάθος.
Ακόμη και ο Μπάρακ Ομπάμα, στο βιβλίο του «A Promised Land», προσπάθησε να αντισταθμίσει το λάθος που έκανε με την Τουρκία υπενθυμίζοντας αυτό για τον Ερντογάν: «Έχω την ισχυρή εντύπωση ότι η προσήλωσή του στη δημοκρατία και το κράτος δικαίου θα μπορούσε να διαρκέσει μόνο εφόσον διατηρούσε τη δική του εξουσία».
Δεδομένου ότι τώρα γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι η Τουρκία του Ερντογάν, ας επεκτείνουμε το αντίθετο παιχνίδι.
Ας υποθέσουμε ότι η Διαμαντοπούλου πετύχαινε στο Σχέδιο Ανάν και, στη συνέχεια, εξετάστε όλες τις πανηγυρικές διπλωματικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο την τελευταία δεκαετία. Τώρα αναρωτηθείτε:
1. Θα υπήρχαν οι τριμερείς Κύπρος-Ελλάδα-Ισραήλ (διαδραματίζοντας κεντρικό ρόλο);
2. Θα απολάμβανε η Κύπρος αυξανόμενες διπλωματικές σχέσεις με την Αίγυπτο και τα ΗΑΕ;
3. Η ενεργειακή διπλωματία θα ένωσε τόσες πολλές χώρες στην περιοχή;
SPOILER ALERT: η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι ένα ηχηρό «Όχι».
Η τουρκική πολιτική επιρροή και το αποτελεσματικό βέτο (των Τουρκοκυπρίων) μέσα σε μια επανενωμένη Κύπρο, όπως κατοχυρωνόταν στο Σχέδιο Ανάν, και οι δηλητηριώδεις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τα Εμιράτα θα λειτουργούσαν καταστροφικά σε μία επανενωμένη Κύπρο.
Ο κ. Ζεμενίδης αναφέρεται στη συνέχεια σε μία παράλογη δομή διακυβέρνησης, που προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν, υπενθυμίζονταν το μοντέλο της Βοσνίας, στην οποία διαμορφώθηκε το Σχέδιο Ανάν.
Υπενθυμίζει «ότι η Κύπρος άρχισε να διαλύεται επειδή το αρχικό σύνταγμά της ήταν σκόπιμα σχεδιασμένο να είναι δυσκίνητο και να υπόκειται σε ξένη επιρροή.
»Είναι ακόμα εκπληκτικό το γεγονός ότι κανείς δεν έμαθε από αυτήν την αποτυχία και ότι πολλοί ήθελαν να επαναλάβουν το λάθος το 2004».
Και στη συνέχεια θέτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα, που δεν έχει απασχολήσει κανέναν μέχρι σήμερα: «ποιος επρόκειτο να πληρώσει την επανένωση;».
Κανένας από τότε δεν προσδιόρισε την πηγή προέλευσης χρημάτων που θα ήταν διαθέσιμα για την επανένωση της Κύπρου.
«Η Διαμαντοπούλου υπηρέτησε μια κυβέρνηση που διακήρυξε “Λεφτά Υπάρχουν” αλλά αυτό το είδος ευσεβούς τρόπου σκέψης δεν βοήθησε την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της οικονομικής της κρίσης και δεν θα είχε βοηθήσει και την Κύπρο τα τελευταία 17 χρόνια».
«Η Διαμαντοπούλου θα πρέπει να σταματήσει να ζητά δικαίωση για τις προηγούμενες μη δημοφιλείς θέσεις της» λέει ο κ. Ζεμενίδης υπενθυμίζοντας ότι σε δύο ημέρες η Τουρκία θα «γιορτάσει» τα 47 χρόνια της παράνομης κατοχής της Κύπρου.
Δεδομένου ότι είχε τη φιλοδοξία να ηγηθεί ενός μεγάλου διεθνούς οργανισμού (ΟΟΣΑ), θα περίμενε κανείς από τη Διαμαντοπούλου να δώσει προτεραιότητα στο διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ακολουθήσει μια προσέγγιση που να δίνει έμφαση στη δικαιοσύνη και την ισότητα.
Η επιμονή της να υποστηρίξει το Σχέδιο Ανάν, το tweet της -μαζί με την πολιτική μικροσκοπία και την απάθεια απέναντι στα συνεχιζόμενα εγκλήματα της Τουρκίας που αποδεικνύει- την καθιστούν ανάξεια τέτοιων ηγετικών φιλοδοξιών. Τουλάχιστον, θα πρέπει να διαγράψει το tweet.
Ο κακός σε αυτό το δράμα (κυπριακό) ήταν πάντα και συνεχίζει να είναι η Τουρκία, όχι εκείνοι που ψήφισαν δημοκρατικά το Σχέδιο Ανάν.
Η επιμονή σε αβάσιμες πολιτικές φαντασιώσεις αποθρασύνουν τον επιτιθέμενο, επισημαίνει.
Έτσι, το μήνυμα πρέπει να παραμείνει, Κάτω τα χέρια από τα Βαρώσια και η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να επιβάλει Κυρώσεις στην Τουρκία, καταλήγει.
Επισημαίνουμε με τη σειρά μας ότι επί δύο χρόνια έχουν «παγώσει» οι ενεργειακοί σχεδιασμοί. Το ρίξαμε στην Πράσινη Ανάπτυξη για να πλουτίσει η Γερμανία. Θα δώσουν σύντομα τη λύση οι Αμερικανοί.
