Ο Γεώργιος Λεονάρδος (George Leonardos) την Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2018, έχασε την τελευταία μάχη της ζωής του σε ηλικία 63 ετών έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του.
Η σορός του το απόγευμα της Δευτέρας, 3ης Δεκεμβρίου 2018 από τις 5.00 – 9.00 μ.μ. θα εκτεθεί για προσκύνημα στο γραφείο τελετών «John G. Litras, Funeral Director Corp. – Dahill Funeral Home», στη διεύθυνση 2525 65th Street, Brooklyn, NY 11204.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί το πρόγευμα της Τρίτης, 4ης Δεκεμβρίου 2018, και ώρα 11.30 π.μ. στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη διεύθυνση 224 18th Street, Brooklyn, NY 11215.
Αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο ιστορικό κοιμητήριο Green-Wood Cemetery στη διεύθυνση 500 25th St, Brooklyn, NY 11232.
Ο θάνατός του καταλυπεί τη σύζυγό του Νίτσα το γένος Σφήκα, τα παιδιά του, Μιχάλη Λεονάρδο, Αργυρώ και Θεόδωρο Μάππα, τα εγγόνια Μαρκέλλα Μάππα και Ζωή – Γεωργία Μάππα, τη μητέρα Δήμητρα Λεονάρδου, τα αδέλφια Δέσποινα Γρίγου, Νικόλαο και Ευθυμία Λεονάρδου, τον πεθερό Μιχαήλ Σφήκα, τα γυναικαδέλφια Δέσποινα και Νίκο Φεγγουδάκη, Πόπη Σφήκα, τα ανίψια Δρ. Αγγελική Γρίγου, Ιωάννη Γρίγο, Ματθαίο Φεγγουδάκη, Μιχάλη Λεονάρδο, Δημήτρη Λεονάρδο, Νίκο Λεονάρδο, Άγγελο Λεονάρδο, τους θείους, τα ξαδέλφια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Ο πρόωρος θάνατός του έχει προκαλέσει θλίψη και συγκίνηση στους Δαφνουσίους της Νέας Υόρκης, καθώς επίσης και στις κοινότητες της Κοίμησης της Θεοτόκου και του Τιμίου Σταυρού στο Μπρούκλιν αφ’ ενός μεν λόγω της γενναιοδωρίας του αειμνήστου, αφετέρου δε λόγω της πολυσχιδούς προσφοράς και του ηγετικού ρόλου στο Σύλλογο Δαφνουσίων Χίου και στην κοινότητα της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Δαφνώνα Χίου. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του αειμνήστου Μιχαήλ Λεονάρδου και της Δήμητρας το γένους Σιδεράτου και ήταν ο προστάτης και συνάμα ο άγγελος φύλακας τόσο των γονέων του, όσο και των μικρότερων αδελφών του, της Δέσποινας και του Νίκου.
Μετά το δημοτικό σχολείο έπιασε δουλειά σε ένα σιδεράδικο, όπου έμαθε την τέχνη του ηλεκτροκολλητή. Σε ηλικία 15 ετών ακολούθησε τα χνάρια άλλων συμπατριωτών, και μπάρκαρε στα καράβια και έγινε καμαρότος, διότι ήθελε να γνωρίσει τον κόσμο. Ταξίδεψε σε διάφορες χώρες του κόσμου και επέστρεψε στη γενέτειρα να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό.
Τον Φεβρουάριο του 1976 οι γονείς του Μιχαήλ και Δήμητρα Λεονάρδου με τα μικρότερα αδέλφια, τη Δέσποινα και το Νικόλαο ήρθαν για μια καλύτερη τύχη στη Νέα Υόρκη. Μετά από δύο χρόνια και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 1978 ήρθε και ο Γεώργιος. Τα τρία πρώτα χρόνια ασχολήθηκε με το επάγγελμα του ηλεκτροκολλητή και αργότερα συνεργάστηκε με τον αδελφό του Νικόλαο και ανέλαβε τη συντήρηση των κτιρίων της εταιρείας «Dafnonas Estates, Ltd.». Και δεν αρκέστηκε μόνο με αυτό, αλλά επένδυσε και στην αγορά ακινήτων.
Η αγάπη του για τον Δαφνώνα και τη Χίο υπήρξε κινητήρια δύναμη σε όλη του τη ζωή. Το 1983 επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, Νίτσα το γένος Σφήκα. Μετά το γάμο επέστρεψαν στη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκαν στο Μπρούκλιν διότι την εποχή εκείνη αποτελούσε τη Μέκκα των Δαφνουσίων.
Το ζεύγος έφερε στον κόσμο δύο παιδιά, το Μιχάλη και την Αργυρώ και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Τους δίδαξαν την ελληνική γλώσσα και τους παρείχαν τη δυνατότητα να φοιτήσουν στο Σχολείο «Σωτήριος Έλληνας» της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν. Ο Μιχάλης είναι στέλεχος της εταιρείας «Dafnonas Estates, Ltd.», ενώ η Αργυρώ είναι δασκάλα στο Ελληνικό Σχολείο Τσάρτερ του Μπρούκλιν.
Η Αργυρώ είναι παντρεμένη με τον Θεόδωρο Μάππα και έφεραν στον κόσμο δύο υγιέστατα κοριτσάκια την Μαρκέλλα που είναι δύο ετών και τη Ζωή – Γεωργία που είναι μόλις πέντε μηνών.
Από τότε που γεννήθηκε η Ζωή – Γεωργία ο Γεώργιος έδινε μια μετά την άλλη τις μάχες της δικής του ζωής. Δε γόγγιξε ποτέ και έκανε όνειρα να γίνει καλά και να πάνε όλοι μαζί στον Δαφνώνα για να τελέσουν το μυστήριο της βάπτισης της Ζωής – Γεωργίας. Την Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου, άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο αείμνηστος ήταν ενάρετος, μεγαλόκαρδος και γενναιόδωρος όσο ελάχιστοι. Υπηρέτησε με πάθος το Σύλλογο Δαφνουσίων Χίου τόσο με την ιδιότητα του μέλους, όσο και με την ιδιότητα του στελέχους και του αντιπροέδρου. Παράλληλα υπηρέτησε με πάθος και το διοικητικό συμβούλιο της κοινότητας της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεά στη μνήμη του στην κοινότητα της Κοίμησης της Θεοτόκου (Kimisis tis Theotokou Church, 224 18th Street, Brooklyn NY 11215), είτε στους ιερούς ναούς: Αγίων Σαράντα στο Δαφνώνα Χίου και της Αγίας Παρασκευής, στις Καρυές της Χίου.