ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο διακεκριμένος επιστήμονας και ερευνητής, ο ευπατρίδης, Δρ. Νικόλαος Σίμος (Nikolaos Simos) δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Το πρωί της Τετάρτης, 15 Ιουλίου 2020 βγήκε για την καθημερινή του βόλτα χωρίς ποτέ του να φανταστεί ότι ήταν η τελευταία της ζωής του. Τον πρόδωσε η καρδιά του σε ηλικία 62 ετών προκαλώντας θλίψη και συγκίνηση στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Η Νεκρώσιμη Ακολουθία θα ψαλεί το πρωί της Τρίτης, 21 Ιουλίου 2020 και ώρα 11.00 π.μ. στον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα στην διεύθυνση 1950 Breakwater Road, Mattituck, N.Υ. και αμέσως μετά θα λάβει χώρα ο ενταφιασμός του στο Κοιμητήριο «Wading River Cemetery» στην διεύθυνση 2201-2299 North Wading River Road, Wading River , N.Y. 11792.
Λόγω της πανδημίας και των απαγορευτικών μέτρων για τις συναθροίσεις μόνο οι άμεσοι συγγενείς μπορεί να εισέλθουν στον ναό για την Νεκρώσιμη Ακολουθία, ενώ οι υπόλοιποι μπορεί να παραμείνουν στο προαύλιο του ναού και σεβόμενοι τα μέτρα κοινωνικής απόστασης θα ακολουθήσουν την αυτοκινητοπομπή για να του απευθύνουν τον ύστατο χαιρετισμό στο Κοιμητήριο.
Η οικογένεια καλεί τους συγγενείς και φίλους όπως αντί ανθέων προσφέρουν δωρεές στη μνήμη του στο ομώνυμο Ταμείο «checks written to Nikolaos Simos Memorial Fund» για την ενίσχυση του Ορφανοτροφείου της Ηπείρου (Children’s Orphanage in Epirus) και στο Civil Engineering Project in Drosopigi, Greece και όπως αποστείλουν τις επιταγές στους Marina and Costas Chassapis 62 Cider Hill, Upper Saddle River, NJ, 07458.
O θάνατός του καταλυπεί την σύζυγό του Κατερίνα, το γένος Ζαρκαδούλα, την κόρη του Άννα – Ζωή, την αδελφή του στην Ελλάδα Βασιλική και τον σύζυγό της Χρήστο Κοτσίνα, τις κουνιάδες, Χριστίνα και Μαριάνθη Ζαρκαδούλα, τα ανίψια, τα ξαδέλφια τους λοιπούς συγγενείς και άπειρους φίλους εδώ και στην Ελλάδα.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1958 στην Δροσοπηγή, νομού Ιωαννίνων και είχε και μια αδελφή την Βασιλική που διαμένει στην Αθήνα. Οι αείμνηστοι γονείς του Αλέξιος και Ζωή Σίμου τον γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας. Ο πατέρας του πέθανε σε ηλικία 33 ετών και η ηρωίδα μητέρα του – η οποία απεβίωσε προ δύο περίπου μηνών – είχε επωμιστεί το δύσκολο έργο της ανατροφής των παιδιών και της διαπαιγώγησής των.
Από μικρός διακρινόταν για την φιλομάθειά του, για το φιλότιμο και για την αγάπη για τους συνανθρώπους.
Το 1981 ήρθε για τις διδακτορικές του σπουδές στην Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στην Σχολή Μηχανολόγων Μιχανικών του Σίτι Κόλετζ της Νέας Υόρκης (City College of the City University of New York) απ’ όπου αποφοίτησε το 1988. Μετά την ολοκλήρωση των μεταδιδακτορικών σπουδών στο «Earthquake Research Center of the City University of New York» προσελήφθη ως ερευνητής στο τμήμα Πυρηνικής Ενέργειας του «Brookhaven National Laboratory» και κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αναγορευτεί σε επιστήμονα (Senior Scientist) και να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά του άλλου.
Το 2012 βραβεύτηκε με το “Engineering Award 2012”, ένα από τα ανώτατα βραβεία που το Brookhaven Lab απονέμει στα στελέχη του.
Ο Νικόλαος είχε στο ενεργητικό του πάνω από 100 συγγράμματα σχετικά με την ανταπόκριση των πυρηνικών εγκαταστάσεων στις σεισμικές δονήσεις και άλλα παρεμφερή.
Μετά από 28 χρόνια συνταξιοδοτήθηκε με το στάτους του επιτίμου μέλους του Collider-Accelerator Department και του επίτιμου επιστήμονα (Senior Scientist Emeritus)
Ο Νικόλαος Σίμος δεν ήταν μόνο έναν εξαίρετος και πολυβραβευμένος επιστήμονας, αλλά και εξαίρετος οικογενειάρχης.
Εδώ γνώρισε την εκλεκτή της καρδιάς του την Κατερίνα το γένος Ζαρκαδούλα με την οποία προ 23 ετών έφεραν στον κόσμο ένα κοριτσάκι, την Αννα – Ζωή.
Η αγάπη του Νικολάου για την ιδιαίτερη πατρίδα τον ώθησε να τελέσει το μυστήριο της βάπτισης στην Δροσοπηγή νομού Ιωαννίνων και συνάμα να δώσει τη δυνατότητα στους καταγόμενους από την Λήμνο κουμπάρους Δρ. Κώστα και Μαρίνα Χασάπη και στους φίλους να γνωρίσουν τον τόπο στον οποίο γεννήθηκε.
Ο Δρ. Κώστας και η Μαρίνα Χασάπη μιλώντας στις «Αναμνήσεις» επεσήμαναν ότι η Δροσοπηγή είναι η μόνη περιοχή την οποία γνώριζαν χρόνια πριν την επισκεφθούν. Κι αυτό διότι ο Νίκος σε κάθε δοθείσα ευκαιρία μιλούσε για το χωριό του και όλα τα μαστοροχώρια της Ηπείρου.
«Ο Νίκος ήταν απλός, ταπεινός, ευσεβής, εξωστρεφής και ήξερε όσο ελάχιστοι να κλέβει τις καρδιές των ανθρώπων που είχαν την τύχη και το προνόμιο να συμπορευτούν μαζί του», επεσήμανε ο Δρ. Χασάπης ο οποίος τον γνώρισε κατά την διάρκεια των διδακτορικών τους σπουδών στο Σίτι Κόλετζ.
«Ο αείμνηστος είχε το χάρισμα να δημιουργεί φιλίες και το πιο σημαντικό να τις σέβεται και να τις αναβαθμίζει», συμπλήρωσε.
Συγκίνηση στη Νέα Υόρκη και στην γενέτειρα
Ο πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά, Δρ. Χαράλαμπος Βασιλειάδης εξέφρασε την θλίψη για τον πρόωρο θάνατο και εξήρε το σπάνιο του χαρακτήρα, την σοφία, την ευρυμάθειά του, την φιλαλληλία και την ανυπόκριτη αγάπη για την ομογένεια και την γενέτειρα.
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο του συγκινητικού μηνύματός του: «Έφυγε» ο Νίκος Σίμος…
Και μετά σιωπή. Παγωμάρα. Φίλος, συνάδελφος, συμπατριώτης, εξαιρετικός …ο Νίκος.
Τελευταία φορά τον συνάντησα τυχαία με την σύζυγο του στην περσινή εθνική μας παρέλαση στην 5η Λεωφόρο, το 2019. Στο πεζοδρόμιο, ταπεινά και πατριωτικά…
Είχα καιρό να τον δω. Έμενε μακριά, είχε σταματήσει να διδάσκει και στο City College… Χάρηκα ιδιαίτερα. Αν και δεν είχαμε τακτικές επαφές … μου ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και τον ένοιωθα δίπλα μου. Ήταν φίλος μου. Πάντα με χαμόγελο, με καλή διάθεση, με χιούμορ…Πρόσχαρος, ευγενικός, ρεαλιστής, πατριώτης…
Θυμηθήκαμε τα πάντα. Και είχαμε πολλά να θυμηθούμε… Από τα χρόνια που σπούδαζε και εργαζόταν ως σερβιτόρος για τα προς το ζειν μέχρι τις ακαδημαϊκές ενασχολήσεις μας, την κοινή μας πορεία στον KRIKOS, τις εξόδους μας ως εργένηδες στο Gus’ Place στο Village, τα κοινά κοινωνικά, πολιτικά και εθνικά ενδιαφέροντα… Και βέβαια σε κάθε του αποστροφή του λόγου αναφερόταν στο χωριό του, την Δροσοπηγή, στα ύψη της Πίνδου και στα θερινά του όνειρα για ανάπαυλα στην μητρίδα γη…
Δώσαμε ανοικτό ραντεβού κάθε χρόνο στην ίδια γωνία της 5ης Λεωφόρου την ημέρα της εθνικής μας παρέλασης. Ο κορωνoϊός είχε την δική του ατζέντα και η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ…
Σε ένα από τα τελευταία του email … μου έγραψε: «Έχουμε καιρό να βρεθούμε … αυτό δεν θα το αφήσουμε να ξανασυμβεί!». Το πίστευε. Το υποσχέθηκα. Ο Ύψιστος είχε άλλη άποψη…
Θα κρατήσω αυτό το email για πάντα ως μάθημα κατά της ματαιοδοξίας. Ως συμβουλάτορα μου σε κάθε αναποδιά της ζωής. Μια ανάσα μας χωρίζει από τον θάνατο. Τίποτα παραπάνω. Άρα το μήνυμα ζωής είναι…
Συνταξιοδοτήθηκε πρόσφατα και από το εθνικό εργαστήριο έρευνας που εργαζόταν με επιτυχία για δεκαετίες. «Ομότιμος» πλέον… Δυστυχώς για λίγες εβδομάδες μόνο…
Υπηρέτησε την επιστήμη με σθένος, αξιοκρατικά και με αξιοπρέπεια. Έκανε ατελείωτα ταξίδια για να ενημερώσει και να ενημερωθεί. Το στερνό του ταξίδι θα στερήσει από την διεθνή επιστημονική κοινότητα τις πολύτιμες γνώσεις του…
Στην αγαπημένη σύζυγο του Κατερίνα και την κόρη του Άννα-Ζωή που αγαπούσε και θαύμαζε τόσο … αφήνει μια τεράστια παρακαταθήκη ως πατέρας, ως επιστήμονας, ως ομογενής, ως Έλληνας … με σημείο αναφοράς το πινδοχώρι, την Δροσοπηγή, την Ελλάδα…
Είθε ο Κύριος να δώσει χρόνια πολλά στις δύο κυρίες της ζωής του για να τον θυμούνται με αγάπη και να σέβονται την μνήμη του με σεβασμό.
Φίλε Νίκο, ο επίγειος βιολογικός σου κύκλος διακόπηκε πρόωρα, ανέλπιστα. Κρίμα! Φίλε Νίκο, καλό ταξίδι…», καταλήγει το μήνυμα του Δρα Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
Ο επιστήθιος φίλος και συγγενής του εκλιπόντα Γεώργιος Κοτολούλης περιέγραψε με τον δικό του τρόπο την αγάπη του αειμνήστου για την Δροσοπηγή και αποκαλύπτει ότι με την δική του πρωτοβουλία τον Αύγουστο του 2012, διοργάνωσαν στο Συνεδριακό Κέντρο του χωριού, στη Δροσοπηγή, στα Μαστοροχώρια Κόνιτσας, το Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο με θέμα «Σεισμική Μηχανική και Δομική Διαρθρωτική Μηχανική» με την παρουσία επιστημόνων και ερευνητών από ΗΠΑ, Ευρώπη, Τουρκία και από Πανεπιστήμια της Ελλάδας.
Μετά παράκλησης πολλών συμπατριωτών του παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της ανάρτησης του κ.κ. Κοτολούλη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Face Book.
Αποχαιρετώντας για το μακρινό ταξίδι, τον φίλο, τον συγχωριανό «Καντσιώτη», τον συγγενή, Νίκο Σίμο, (62 χρόνων) τα λόγια βγαίνουν δύσκολα, οι λέξεις φαντάζουν ανούσιες και τα συναισθήματα είναι έντονα.
Παρακολούθησα από κοντά το ταξίδι και τον αγώνα της ζωής σου Νίκο, τις γυμνασιακές σπουδές σου, τα οικοτροφεία, το νυκτοκάματο στο Κέντρο «Ζυγός» στην Πλάκα, τις σπουδές σου στην Αγγλία, στην Ολλανδία, στην Αμερική κ.λ.π. και την καταξίωση των κόπων σου με την καριέρα σου ως Καθηγητής Πανεπιστημίου στην Αμερική, και την επιστημονική σου παρουσία σε όλο τον Κόσμο.
Μας ένωσε, πέραν των άλλων και η κοινή αγάπη για το χωριό μας, για τον τόπο μας ευρύτερα.
Μαζί και με πολλούς συγχωριανούς μας, τολμήσαμε και διοργανώσαμε , τον Αύγουστο του 2012,το Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο με θέμα «Σεισμική Μηχανική και Δομική Διαρθρωτική Μηχανική» στο Συνεδριακό Κέντρο του χωριού μας, στη Δροσοπηγή, στα Μαστοροχώρια Κόνιτσας, με την παρουσία επιστημόνων και ερευνητών από ΗΠΑ, Ευρώπη, Τουρκία και από Πανεπιστήμια της Ελλάδας.
Η διοργάνωση ενός διεθνούς συμποσίου και ειδικά σε ένα μικρό χωριό, απαιτούσε τη συμβολή πολλών. Η απόφαση εκείνη για την ανάληψη της οργάνωσης του συνεδρίου αυτού από την Αδελφότητα Δροσοπηγιωτών κέντρισε τα συναισθήματα εθελοντισμού των χωριανών, οι οποίοι ξεπερνώντας εαυτούς, όχι μόνο φιλοξενώντας συνέδρους και τις οικογένειές τους στα σπίτια τους, αλλά και παρέχοντας την απαιτούμενη φροντίδα που απαιτεί ένα τέτοιο συνέδριο με τις ποικίλες λεπτομέρειές του. Η συμμετοχή και προσφορά εθελοντισμού έδειξε ότι παρά τη δυσκολία των καιρών η έννοια «φιλοξενία» που χαρακτηρίζει τον τόπο μας παραμένει αναλλοίωτη.
Αυτή την εκδήλωση και πολλά άλλα από το χωριό τα είχες «ζωντανά» μέσα σου σε κάθε μας συνάντηση.
Τώρα δεν μας μένει λοιπόν παρά να λογαριαστούμε, συγχωριανοί και φίλοι, με την άνιση μάχη της μνήμης και της λήθης.
Και εμείς οι Καντσιώτες Νίκο δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε και δεν θα σε ξεχάσουμε», καταλήγει το μήνυμα του κ. Κοτολούλη.
