ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η Ντίνα Χατζή Αργύρη λίγες ώρες μετά το στερνό αντίο στον 48χρονο θείο της Νικόλαο Τανέρη άνοιξε ειδικό λογαριασμό στον ιστότοπο https://www.gofundme.com/ με την επωνυμία «Nikolaos Taneris 48, gone too soon» και κάλεσε συγγενείς και φίλους να προσφέρουν τον οβολό τους για τα τρία ορφανά παιδιά.
Οι φωτογραφίες του αειμνήστου με τα παιδιά κόβουν στην κυριολεξία την ανάσα, διότι ο Νικόλαος δεν ήταν απλά και μόνον ο πατέρας τους, αλλά και ο φύλακας άγγελός τους που τα πρόσεχε καθημερινά και ειδικά τις ώρες που η σύζυγός του Γεωργία Μαραθέφτη εργαζόταν.
Η Ντίνα έθεσε ως αρχικό στόχο την συγκέντρωση πενήντα τουλάχιστον χιλιάδων δολαρίων προκειμένου να διατεθούν για την ανατροφή και την εκπαίδευση της Αρχοντούλας (9 ετών), του Άγγελου (6 ετών) και του Αριστοτέλη (2 ετών) και η ανταπόκριση είναι μεγάλη.
Στις δύο περίπου ώρες που μεσολάβησαν από την δημιουργία του λογαριασμού κατατέθηκαν $1.850 δολάρια. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι ο εγολάβος Κρις Φύλλας με την σύζυγό του Ρούλα και η δικηγόρος Μαρίνα Ζαπάντη προσέφεραν $500.00 εκάστου.
Οι “Αναμνήσεις” καλού όσους μπορούν και επιθυμούν να προσφέρουν τον όβολό τους για τα ορφανά παιδιά κάνοντας κλικ στο https://www.gofundme.com/f/nikolaos-taneris-48-gone-too-soon?qid=f8da86291e2ff719247c42cc41db7841
Ευπατρίδης – αγωνιστής
Ο Νικόλαος Τανέρης, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» συγκαταλέγεται στον μακρύ κατάλογο των ομογενών που έχασαν την ζωή τους από την πανδημία του κορωνοϊού και συνάμα κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις ως προς την ηλικία. Απεβίωσε το πρωί της Κυριακής, 28 Φεβρουαρίου 2021 και κηδεύτηκε χτες, Πέμπτη το πρωί.
Ο Νικόλαος πάλεψε με την ασθένεια όσο ελάχιστοι, αλλά οι επιπλοκές που προκάλεσε ο κορωνοϊός του στέρησαν την ζωή σε μια από τι πιο παραγωγικές περιόδους της ζωής του ανθρώπου και σε μια περίοδο που η σύζυγός του και τα τρία ανήλικα παιδιά του τον χρειάζονταν περισσότερο από ποτέ.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε στις 6 Απριλίου 1972 στο Ουάσινγκτον Χάιτς της Νέας Υόρκης σε μια οικογένεια με πατριωτικές παραδόσεις. Ο πατέρας του Ευριπίδης Τανέρης είχε γεννηθεί στην Βοστώνη και σε μικρή ηλικία έχασε την μητέρα του Μαρία. Ο πατέρας του μην έχοντας άλλη επιλογή τον πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να μεγαλώσει με την οικογένειά του.
Σε ηλικία 18 ετών επέστρεψε στην Βοστώνη και όταν η Ιταλία επιτέθηκε στην Ελλάδα έσπευσε να πολεμήσει με τον Ελληνικό Απελευθερωτικό Στρατό. Σε μια από τις μάχες συνελήφθη από τους Γερμανούς καταχτητές και κατέληξε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου της Γερμανίας. Επειδή ήταν Αμερικανός πολίτης ξέφυγε από τα νύχια τον Γερμανών, αλλά το δράμα του δεν έληξε εκεί, διότι φτάνοντας στην Ελλάδα βίωσε την εξορία στην Μακρόνησο. Μετά το τέλος του εμφυλίου γνώρισε την εκλεκτή της καρδιάς του την Αγγελική που έλκυε την καταγωγή της από την Οίτυλο (Ανατολική Μάνη) Λακωνίας και διέμεναν στον Περιστέρι της Αττικής. Παντρεύτηκαν και ενάμιση περίπου χρόνο μετά την απόκτηση του πρώτου τους τέκνου, της Μαρίας αποφάσισαν να έρθουν για μια καλύτερη τύχη στη Νέα Υόρκη.
Τα τραύματα από τον πόλεμο και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έμειναν ανεξίτηλα σε όλη του την ζωή και ο Ευριπίδης υπόφερε όσο ελάχιστοι. Η ηρωίδα με όλη την σημασία της λέξεως σύζυγός του Αγγελική εργάστηκε σκληρά για να μην στερηθούν τίποτε τα παιδιά της.
Λίγο πριν την γέννηση του Νικολάου μετακόμισαν στο Ουάσινγκτον Χάιτς και συνδέθηκαν με την κοινότητα του Αγίου Σπυρίδωνα.
Ο Νικόλαος ήταν το στερνοπούλι, όπως έλεγε η μητέρα του, και πλημμύρισε με χαρά και ευτυχία το φτωχικό τους διαμέρισμα.
Τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια και συγκεκριμένα η Μαρία, η Αρχοντούλα και ο Αντώνης ήταν οι φύλακες άγγελοί του.
Οι αφηγήσεις των γονέων του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην απόφαση του Νικολάου να σπουδάσει ιστορία και να ασχοληθεί ενεργά με τον αγώνα της ομογένειας για τα εθνικά μας θέματα.
Ο παππούς του όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Αμερική από την Κωνσταντινούπολη το επώνυμό του το έγραψαν Tanery, αφ ενός μεν για να το προφέρουν ευκολότερα οι Αμερικανοί, αφ ετέρου δε για να αποφύγουν τις φυλετικές διακρίσεις εις βάρος των Ελλήνων μεταναστών.
Ο Νικόλαος, ο οποίος ήταν Ελληνοτραφής δεν ήθελε τα παιδιά του να φέρουν το αμερικανοποιημένο επώνυμο. Αποτάθηκε στο Δικαστήριο για την αλλαγή του επωνύμου του και ήταν ο μόνος από όλο το συγγενολόι που το επώνυμό του αναγραφόταν Τανέρης.
Ο αείμνηστος διακρινόταν για την δίψα για την γνώση και την ευρυμάθειά του. Αποφοίτησε από τα καλύτερα πανεπιστήμια, αλλά ποτέ δεν απώλεσε τους δεσμούς του με την ομογένεια. Από μικρός συμμετείχε στις παρελάσεις της ομογένειας και στις μεγάλες κινητοποιήσεις για το Κυπριακό, το Μακεδονικό και τα άλλα εθνικά θέματα.
Καταλυτικό ρόλο στην ενασχόλησή του με τα εθνικά θέματα έπαιξε και η σύζυγός του Γεωργία Μαραθέφτη, η οποία είχε γεννηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ οι γονείς της Μηνάς και Ανδρούλα κατάγονταν από τα Βαρώσια και πέθαναν με το όνειρο της επιστροφής στο πατρικό τους σπίτι που στέναζε κάτω από την μπότα του Ατίλλα.
Ο αείμνηστος και η Γεωργία έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην κινητοποίηση των ομογενών για την ματαίωση της συναυλίας της Τζένιφερ Λόπεζ στα κατεχόμενα τον Ιούλιο του 2010 και πάντοτε μιλούσε στα παιδιά του γι αυτό το κατόρθωμα το οποίο όπως έγραψε ο κυπριακός και διεθνής τύπος εξόργισε τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, κ. Έρογλου και την ίδια την Άγκυρα.
Ο Νικόλαος Τανέρης ήταν νυμφευμένος με την Γεωργία το γένος Μαραθέφτη με την οποία έφεραν στον κόσμο τρία παιδιά την Ανδρούλα, 9 ετών, τον Άγγελο, 6 ετών και τον Αριστοτέλη 2 ετών και τα γαλούχησαν με τις καλύτερες αρετές της φυλής μας.
