ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το Σάββατο του Λαζάρου μετά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό των Αγίων Αικατερίνης και Γεωργίου στην Αστόριας αποφασίσαμε με μια μεγάλη – για τα δεδομένα του κορωνοϊού – παρέα να πάμε να γευματίσουμε και να συμβάλλουμε και εμείς στον ούριο άνεμο που πνέει τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες στην Μέκκα του Ελληνισμού.
Η Λεωφόρος Ντίτμαρς είχε σχεδόν παραδοθεί στους Αστοριείς που απολάμβαναν το γεύμα, είτε και το καφεδάκι τους. Στα ελληνικά εστιατόρια υπήρχε το ααδιαχώρητο και χρειάστηκε να περιμένουμε πάνω από είκοσι λεπτά για να ελευθερωθεί τραπέζι. Η φιλοξενία των οικοδεσποτών και το ευχάριστο περιβάλλον δημιούργησαν μια ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα και θυμηθήκαμε τις παλιές καλές εποχές.
Καθώς διανύαμε την 36η Οδό τα βλέμματά μας σκόνταψαν στο “Παρεκκλήσιο” τη Παναγίας Προυσιώτισσας και τα φλας των κινητών πήραν φωτιά. Πρόκειται για μια μινιατούρα της ιστορικής Μονής που οι ιδιοκτήτες του ακινήτου έφτιαξαν στο προαύλιο και διαφέρει από τα συνήθη εικονίσματα που οι Νοεϋορκέζοι όλων των εθνικοτήτων έχουν φτιάξει στα σπίτια τους.
Η Παναγία Προυσιώτισσα της Αστόριας είναι εξίσου επιβλητική και το βράδυ, διότι λάμπει από το φως των φωτοβολταϊκών.
Κάναμε τον σταυρό μας, φίλοι αναγνώστες, και προσευχήθηκαμε όπως η Παναγία η Προυσιώτισσα κάνει το θαύματος όπως έκανε προ ενός αιώνα την περίοδο της ισπανικής γρίππης.
