ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η κυρία Ελένη (Χέλεν) Ζιρπιάδη (Helen Zirpiades) ήταν το ένα από τα τέσσερα κορίτσια της οικογένειας, στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ένιωθε ενοχές γιατί κανένα μέλος από την οικογενειά της δεν θα υπηρετούσε την πατρίδα. Προερχόμενη από αυστηρή Ελληνική οικογένεια ο ρόλος των κοριτσιών ήταν να παντρευτούν και να δημιουργήσουν οικογένεια και όπως, λέει σήμερα, να κάνουν…μπακλαβά.
Κάτι όμως οι εκκλήσεις του Αμερικανικού Ναυτικού που ζητούσε να στρατολογήσει και γυναίκες και κάτι οι κρυφές ενοχές της, την οδήγησαν να αποφασίσει να εγγραφεί στο πρόγραμμα WAVES, από τα αρχικά «Γυναίκες Αποδεκτές για Εθελοντική Εργασία Εκτάκτου Ανάγκης». Όπως ήταν φυσικό η απόφασή της αυτή σόκαρε την οικογενειά της.
Σήμερα η κ. Ζιρπιάδη, ζει με τον βετεράνο συζυγό της, αλλά στεναχωριέται γιατί, πολλοί λίγοι μιλούν για το πρόγραμμα στο οποίο υπηρέτησε και στο οποίο οι γυναίκες έπαιξαν εξίσου σημαντικό ρόλο με τους άντρες.
Τον Ιούλιο του 1942 ο τότε Πρόεδρος Ρούσβελτ, υπέγραψε το διάταγμα για την δημιουργία του προγράμματος WAVES με στόχο να απελευθερώσει το ανδρικό δυναμικό από τις δευτερεύουσες δουλειές στο Ναυτικό και να τους στείλει στην πρώτη γραμμή.
Έτσι, μέχρι το 1945 είχαν εγγραφεί και υπηρετήσει σε διάφορες θέσεις πάνω από 104 χιλιάδες γυναίκες, δηλαδή πάνω από το 18% του προσωπικού του Ναυτικού.
Η κ. Ζιρπιάδη εκπαιδεύτηκε στην πόλη Μέμφις όπου ειδικεύθηκε στη συναρμολόγηση μηχανών αεροσκαφών και αργότερα μεταφέρθηκε στην πόλη Πενσακόλα της Φλόριδας, όπου και υπηρέτησε ως μηχανολόγος αεροσκαφών και επέβλεπε προσωπικό 25 τεχνικών.
Ήταν η εποχή που εκτός από τις τεχνικές γνώσεις η κ. Ζιρπιάδη γνώρισε από πρώτο χέρι και την φιλοσοφία της στρατιωτικής ζωής και έμαθε να ζει και να συνεργάζεται σε περιβάλλον πειθαρχίας.
Πολύ αργότερα το εθελοντικό αυτό πρόγραμμα υπηρεσίας στο Ναυτικό μετατράπηκε στο πρόγραμμα Women’s Army Corps. Σήμερα μια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Κολαράντο η κ. Κάθριν Ράιαν, έχει δημιουργήσει μια ιστοσελίδα με προσωπικές μαρτυρίες γυναικών που υπηρέτησαν την εποχή εκείνη και ως τώρα έχει καταγράψει τις ιστορίες 50 και πλέον γυναικών βετεράνων.
Η κ. Ζιρπιάδη περνάει πλέον τις μέρες της ανταλάσσοντας ιστορίες με τον συζυγό της Τσάρλι (92 ετών) που επίσης υπηρέτησε στο Ναυτικό με τον βαθμό Airman First Class. Της αρέσει μάλιστα να τον πειράζει, λεγοντάς του, ότι εκείνη είχε μεγαλύτερο βαθμό.
Ταυτόχρονα το ζευγάρι εξακουλουθεί να προσφέρει στην κοινότητα ως εθελοντές στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην περιοχή Νιου Πόρτ Ρίτσι, όπως υπογράμμισε ο κ. Γεώργιος Πσέτας, ιδρυτής και πρόεδρος της Κοινότητας, στην εφημερίδα «Τάμπα Μπέι Τάιμς», που φιλοξένησε την ιστορία της κ. Ζιρπιάδη με την ευκαιρία της «Ημέρας των Βετεράνων».
Το 2017 η κοινότητα εισηγήθηκε στον Ομοσπονδιακό βουλευτή κ. Γκας Μπιλιράκη να βραβεύσει τους δυο βετεράνους, αναγνωρίζοντας την προσφορά τους.
Όπως λέει η κ. Ζιρπιάδη, στο τέλος ο πατέρας της δεν αποδέχθηκε την απόφασή της να υπηρετήσει αλλά τόσο η μητέρα της όσο και οι αδερφές της ήταν πολύ περήφανες γι’ αυτή. Την ίδια περηφάνια που νοιώθει και η ίδια, που πλέον αναγνωρίζει ότι τα χρόνια της υπηρεσίας της στο Ναυτικό ήταν τα καλύτερα της ζωή της.
