ΑΘΗΝΑ. (https://www.thinkfree.gr/) Πατρίδα στη μέση του κόσμου, με αφορμή την εθνική εορτή… Μ’ αυτό το γαλανόλευκο του Αιγαίου και του καλοκαιριού που αποτύπωσε ο Κώστας Πολίτης στην αφίσα της εκδήλωσης ο Σύλλογος Ελληνικού Πολιτισμού της Τασκένδης τιμά την 25η Μαρτίου.
Κι αυτό είναι μια αφορμή. Μια αφορμή μόνο για να χορέψουν δημοτικούς ελληνικούς και ουζμπέκικους χορούς, να τραγουδήσουν και να παίξουν Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζηδάκι, να πιαστούν χέρι χέρι και με κείνα τα γαλανά μάτια, τα παιδιά, τα εγγόνια των πολιτικών προσφύγων που έφυγαν …κάποτε από την Ελλάδα, να ονειρευτούν μια χώρα μακρινή, που πλέει στην θάλασσα. Μια πατρίδα.
Οι περισσότεροι πια απόγονοι , όσων Ελλήνων έφτασαν εδώ το 49 δεν μιλούν ελληνικά. Αγαπούν όμως τον πολιτισμό της χώρας . Αυτός είναι και ο σκοπός του Ελληνικού Συλλόγου Πολιτισμού της Τασκένδης : Να απλώσει γέφυρες φιλίας με κάθε γωνιά του κόσμου , όπου υπάρχει ελληνικός πολιτισμός.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Πολίτης αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, αν και αισθάνεται «πολίτης του κόσμου» , δηλώνει ότι ξαναγεννήθηκε όταν πριν από 16 χρόνια ήλθε σ αυτή την πόλη – σύνορο που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία, που φυσά ο ξηρός άνεμος της στέπας μέσα από τις κολώνες των νεοκλασικών κτιρίων της, που ακόμη ακούς τον απόηχο ανακατεμένων γλωσσών, πολιτισμών, κι ανθρώπινων φυλών αφού σ αυτή την πόλη μέχρι πριν λίγα χρόνια το 80% των κατοίκων της, δεν ήταν ουζμπέκοι…
«Θέλουμε να φέρουμε τον Ελληνικό Σύλλογο Τασκένδης σε ένα υψηλό πολιτιστικό επίπεδο, αντάξιο της Ιστορίας και του ελληνικού του ονόματος», λέει ο Πρόεδρος του Συλλόγου και έχει ήδη δημιουργήσει κι ένα blog με ειδήσεις που έχουν άρωμα…Ελλάδας .
«Λειτουργούμε τμήμα χορού, ζωγραφικής, θεάτρου, κάνουμε εκθέσεις, γιορτές. Στην εκδήλωση για την 25η Μαρτίου που έχουμε ετοιμάσει θα παρουσιαστεί το βιβλίο της καθηγήτριας Ιστορίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο και Δασκάλα της ελληνικής γλώσσας Τατιάνας Σαλίκοβα με θέμα “Η άνοδος και η πτώση του Μεγάλου Αλεξάνδρου”Αμέσως μετά θα παρουσιαστεί το Μιούζικαλ που έγραψε και υλοποίησε η ομάδα του συλλόγου μας με θέμα τον εξελληνισμό της Κεντρικής Ασίας από τον Μέγα Αλέξανδρο».
Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου γίνεται μία ακόμη αφορμή να συναντηθούν, να τραγουδήσουν Θεοδωράκη, Χατζιδάκη, να χορέψουν ελληνικούς χορούς, να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι. Μια ακόμη αφορμή να θυμηθούν κάποιοι, να σκεφτούν τη θάλασσα, το καλοκαίρι που θα έλθει και να στρέψουν το βλέμμα νοερά προς το μέρος που βρίσκεται η Ελλάδα.
Μιλώντας για την Ελλάδα και τους Έλληνες του Ουζμπεκιστάν, οι περισσότεροι πάντα ζούσαν στην Τασκένδη, είναι αδύνατον να μην ανασύρεις μνήμες , πόνο, θλίψη και μια αίσθηση μετεωρισμού ανάμεσα σε πατρίδες που δεν έκλεισαν ποτέ σφιχτά στην αγκαλιά τους ανθρώπους.
Και είναι αλήθεια ότι αυτή η Ελλάδα , στο τελευταίο ίσως σύνορο πριν από τη στέπα, πριν από την σκληρότητα των φυσικών συνθηκών, έγινε ο…ιμάντας που κράτησε τους έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες που έφυγαν από την Ελλάδα μέσα στη δίνη ενός ανελέητου εμφύλιου πολέμου. Αυτοί οι …απάτριδες , περήφανοι πάντα Έλληνες , ρίζωσαν ξανά κι ευδοκίμησαν …
Στη δεκαετία του 60 στο μακρινό Ουζμπεκιστάν ζούσαν περίπου 40.000 Έλληνες. Σήμερα είναι λιγότεροι από 9000 . Η ελληνική παροικία βρίσκεται στην πρωτεύουσα Τασκένδη και ο Ελληνικός Πολιτιστικός Σύλλογος είναι η πιο σημαντική οργάνωση που εκπροσωπεί Έλληνες. Ένας ακόμη συνδετικός κρίκος. Μια Ελλάδα. Στη μέση του κόσμου.
