ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ενωτική και άκρως συγκινητική είναι η αποχαιρετιστήρια εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου προς του αρχιερείς, ιερείς, διακόνους, προέδρους και μέλη των κοινοτικών συμβουλίων, τα σχολεία, τις Αδελφότητες της Φιλοπτώχου και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Η εγκύκλιος δόθηκε στη δημοσιότητα αμέσως μετά την αποδοχή της παραίτησης του Αρχιεπισκόπου από την Ιερά Σύνοδο και αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την απέραντη αγάπη του Δημητρίου για την Ομογένεια, την αφοσίωσή του στην προώθηση των εθνικών μας θεμάτων και την αγωνία του για την ολοκλήρωση της ανοικοδόμησης του Αγίου Νικολάου που καταστράφηκε ολοσχερώς από την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στο Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο της Νέας Υόρκης και την ανάπτυξη του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού στο Μπρούκλάιν της Μασαχουσέτης.
Ο Αρχιεπίσκοπος κάνει τον απολογισμό της 20ετούς ποιμαντορίας και μεταξύ άλλων αναφέρει «με πολλή ταπείνωση αλλά και καθαρή την συνείδηση, επαναλαμβάνω την υπέροχη ομολογία του Αποστόλου Παύλου τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα· (Β΄ Τιμ. 4:7)».
«Τέτοια μακρά και έντονη διακονία δεν ήταν απηλλαγμένη ανθωπίνων λαθών και πιθανών λανθασμένων ενεργειών. Εκφράζω την ειλικρινή μου θλίψη για όλα αυτά, συνοδευομένη από την διαβεβαίωση ότι τα όποια σφάλματα ή εσφαλμένες ενέργειες δεν ήταν αποτέλεσμα κακής προθέσεως, αδιαφορίας ή ιδιοτελείας. Εάν προκάλεσα πόνο σε οιονδήποτε, ζητώ συγγνώμη και συγχρόνως προσφέρω συγγνώμη σε όποιον τυχόν προκάλεσε πόνο σ᾽ εμένα», τονίζει ο Αρχιεπίσκοπος.
Το πλήρες κείμενο της Εγκυκλίου έχει ως εξής:
Προς τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς, τους Ευλαβεστάτους Ιερείς και Διακόνους, τους Μοναχούς και Μοναχές, τους Προέδρους και Μέλη των Κοινοτικών Συμβουλίων, τα Ημερήσια και Απογευματινά Σχολεία, τις Φιλοπτώχους Αδελφότητες, την Νεολαία, τις Ελληνορθόδοξες Οργανώσεις και ολόκληρο το Χριστεπώνυμον πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί και Αδελφές,
Χριστός Ανέστη!
Κατά την Αποστολική εντολή αληθεύοντες εν αγάπη (Εφεσ. 4,15), έχω σήμερα την μεγάλη τιμή της επικοινωνίας μαζί σας εν πνεύματι αληθείας και αγάπης, για να σας ενηρώσω μερικά θέματα τα οποία έχουν σχέση με την ζωή και την πρόοδο εν Χριστώ της καθ’ημάς Ελληνικής Ορθοδόξου Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Με την ευλογία του Θεού, προ είκοσι ετών, έλαβα εκ του Οικουμενικού ημών Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου την μοναδική τιμή της εκλογής μου εις Αρχιεπίσκοπον Αμερικής.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1999, στον Ενθρονιστήριο Λόγο που απηύθυνα, τόνισα την ανάγκη της καλλιεργείας τριών σημαντικών θεμάτων. Πρώτον, την καλλιέργειαν και ανάπτυξιν της Ορθοδόξου πίστεώς μας την οποία το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο έχει διατηρήσει ακέραια και αγνή. Δεύτερον, την θεμελίωσιν πνεύματος και δράσεως αγάπης, φιλανθρωπίας και φροντίδος για τον άνθρωπο χωρίς περιορισμούς, διακρίσεις ή δισταγμούς.
Και τρίτον, την προαγωγή αρραγούς ενότητος, ομονοίας, και ομοφωνίας του σώματος της Εκκλησίας και της Ελληνικής Ορθοδόξου Κοινότητος εν γένει ενθυμούμενος την προσευχή του Κυρίου Ιησού Χριστού προς τον Πατέρα Του, ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγω εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας(Ιωαν. ιζ΄, 21) .
Επί είκοσι έτη, με έντονες προσπάθειες ανταποκρίσεως των ποικίλων πνευματικών, εκπαιδευτικών και μορφωτικών αναγκών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, προσεπάθησα εν συνεργασία χάριτι Θεού να παραμείνω πιστός στα ανωτέρω θέματα της Πίστεως, της Αγάπης και της Ενότητος. Επί πλέον μείζονα θέματα συνδεόμενα με το σημαντικό δίπτυχο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, όπως είναι η θρησκευτική ελευθερία του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, η τραγωδία της ξένης κατοχής της Κύπρου και το Μακεδονικό ζήτημα, υπήρξαν επίσης περιοχές της μερίμνης και της δραστηριότητός μας.
Όλα τα παραπάνω πραγματοποιήθηκαν με την ισχυρή και ουσιαστική συνεργασία των διακεκριμένων και αγαπητών αδελφών Ιεραρχών, τους ευσεβείς κληρικούς, διακόνους, μοναχούς και μοναχές και τον αφοσιωμένο λαό των μειζόνων οργανώσεων και οργανισμών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και της Ομογενείας, και με την εντυπωσιακή συμβολή και βοήθεια των υπέρ των πεντακοσίων ενοριών στην Αμερική. Ένα αναπόσπαστο μέρος της εικοσαετούς αυτής προσπαθείας υπήρξε η σταθερή φροντίδα και υποστήριξις παντί τρόπω του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Ας σημειωθεί με ειλικρίνεια ότι μία τέτοια εικοσαετής δραστηριότης έχει αντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις, απρόβλεπτες δυσκολίες, άδικες επιθέσεις και ενέργειες διαφόρων ανθρώπων, κάτι που έχει συμβεί στην Εκκλησία από την ιδρυσή της και συνεχίζεται έως σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, είχα κατά νού καθημερινώς τα λόγια του Αποστόλου Παύλου θύρα γαρ μοι ανέωγεν μεγάλη και ενεργής, και αντικείμενοι πολλοί. (Α΄ Κορινθ. 16:9) καθώς επίσης και το χωρίον από το Βιβλίο της Αποκαλύψεως ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύραν ηνεωγμένην, ην ουδείς δύναται κλείσαι αυτην (Αποκ. 3:8). Δόξα και τιμή και ευχαριστία ανήκουν στον Παντοδύναμο και Ελεήμονα Θεό, ο Οποίος δεν επέτρεψε να συντριβούμε αλλά αντιθέτως μας χάρισε ως δώρο εμπνευσμένα παραδείγματα πολλών πιστών κληρικών και λαϊκών που παρέμειναν ισχυροί και αφοσιωμένοι στον Θεό παρ’ όλες τις δυσκολίες.
Τέτοια μακρά και έντονη διακονία δεν ήταν απηλλαγμένη ανθωπίνων λαθών και πιθανών λανθασμένων ενεργειών. Εκφράζω την ειλικρινή μου θλίψη για όλα αυτά, συνοδευομένη από την διαβεβαίωση ότι τα όποια σφάλματα ή εσφαλμένες ενέργειες δεν ήταν αποτέλεσμα κακής προθέσεως, αδιαφορίας ή ιδιοτελείας. Εάν προκάλεσα πόνο σε οιονδήποτε, ζητώ συγγνώμη και συγχρόνως προσφέρω συγγνώμη σε όποιον τυχόν προκάλεσε πόνο σ᾽ εμένα.
Και τώρα, με την πολύ μεγάλη ευλογία να διανύω το εικοστό έτος της διακονίας μου ως Αρχιεπίσκοπος και με την Χάρη του Θεού να διατρέχω στο 92ο έτος του μακρού βίου μου, και έχων κατά νού την βιβλική συμβουλή από το βιβλίο του Εκκλησιαστή της Παλαιάς Διαθήκης οτι Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. (Εκκλ. 3:1), θεώρησα σκόπιμο και έγκαιρο να θέσω στην διάθεση και διάκριση του Οικουμενικού μας Πατριάρχη και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου την παραίτησή μου.
Παράλληλα, προσεύχομαι όπως ο διάδοχός μου στον ιερό θρόνο του Αρχιεπισκόπου Αμερικής λάβει εν αφθονία την χάρη και δύναμη του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Χριστού, ώστε να μπορέσει να πραγματοποιήσει σημαντικό και ιερό έργο στην Αμερική· και συγκεκριμένα να συνεχίσει και ολοκληρώσει την ανοικοδόμηση του ιστορικού Ναού και εθνικού προσκυνήματος του Αγίου Νικολάου εν Νέα Υόρκη και να αναπτύξει το Ελληνικό Κολλέγιο και Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού εν Μπρούκλάιν Μασσαχουσσέτης.
Στο νέο κεφάλαιο της ζωής μου, θα έχω την ευκαιρία να αφιερώσω πολύ χρόνο σε προσευχή· προσευχή όχι μόνο για σας τους αγαπητούς μου αδελφούς και αδελφές και για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, αλλά επίσης για την Ομογένεια και το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και για όλους τους ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες, βασάνους και τραγικές συνθήκες.
Ήδη κατακλείων και αναπολών το μακρύ διάστημα της θεολογικής και εκκλησιαστικής διακονίας μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσφέρω δοξολογία, ύμνο και ευχαριστία στον Θεό για την τιμή και την αγάπη που δείξατε αφθόνως προς το πρόσωπό μου. Και με πολλή ταπείνωση αλλά και καθαρή την συνείδηση, επαναλαμβάνω την υπέροχη ομολογία του Αποστόλου Παύλου τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα· (Β΄ Τιμ. 4:7).
Εσείς και οι ευγενείς οικογένειές σας έχετε τις συνεχείς και θερμότατες προσευχές μου υπέρ αφθόνου χάριτος Θεού, ευχάριστης προόδου και εκπληρώσεως όλων των πλευρών της ζωής σας και των προσπαθειών σας υπέρ πλήρους απολαύσεως της μεγαλειώδους βιβλικής ευλογίας Ευλογήσαι σε Κύριος και φυλάξαι σε. Επιφάναι Κύριος το πρόσωπον αυτού επί σε και ελεήσαι σε. Επάραι Κύριος το πρόσωπον αυτού επί σε και δώη σοι ειρήνην (Αριθμών Στ’ 24-26).
Μετά πατρικής αγάπης και ιδιαζούσης τιμής εν Χριστώ Ιησού
Παθόντι και Αναστάντι Κυρίω ημών,
† Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
