ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ταλαιπωρίας συνέχεια στο Αίγιο και στις τράπεζες. Αφού βεβαιώθηκα ότι μπήκαν χρήματα στον λογαριασμό από ΝΥ, προσπάθησα να βγάλω ένα μέρος των χρημάτων από κάποιο (ένα και μοναδικό) αυτόματο μηχάνημα της Εθνικής Τράπεζας στο κέντρο μιας κωμόπολης, (Σελιανίτικα) ανήμερα του Αγίου Φανουρίου.
Η τύχη για άλλη μια φορά δεν ήταν με το μέρος μου.
Έβαλα την κάρτα, ζήτησα αγγλικά για ταχύτερη συνεννόηση και αφού έγραψα το ποσό της ανάληψης, περίμενα υπομονετικά να πάρω τα ευρώ.
Αλλά φευ, που λένε στην τοπική διάλεκτο. Σιγά να μην λειτουργούσε. Τρία άτομα μετά από μένα που περίμεναν για αυτόματη συναλλαγή, μου είπαν ότι έχει συμβεί και σε εκείνους στο παρελθόν και «καλύτερα θα ήταν να πηγαίνατε στο Αίγιο».
Εκείνη την στιγμή ήθελα να πάρω ένα αυτοκίνητο και να πάω γρήγορα στην Αθήνα, στα κεντρικά και θα έβλεπες τι θα τους έλεγα. Ειδικά τους ανώτατους υπαλλήλους που ξέρουν ότι υπάρχει πρόβλημα με τα συγκεκριμένο ATM και κωφεύουν.
Θα σας περιγράψω στην συνέχεια αν βρήκα το πιο γρήγορο αυτοκίνητο της περιοχής και τι μου είπε ο ιδιοκτήτης του, ένας έντιμος επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει με χαμόγελο την πραγματικότητα.
Φεύγοντας από το ATM επέστρεψα σε μέρος με Wi-Fi και τηλεφώνησα στην Εθνική, γνωρίζοντας εκ των προτέρων την απάντηση. Ότι η κάρτα μου χάθηκε για πάντα. Διότι πολύ απλά ήταν από… πελάτη τράπεζας του Εξωτερικού.
Φτάσαμε στην Ελλάδα να μας θεωρούν «ξένους». Εμάς, τους Ομογενείς που παλεύουμε για τα Εθνικά Θέματα. Που μεθαύριο, θα έρθει πάλι ο Πρωθυπουργός και θα μας ευχαριστήσει για τους αγώνες μας.
Στο μεταξύ στην Ελλάδα η εμπειρία είναι τριτοκοσμική.
Η άλλη όψη… στο Αίγιο
Χθες (Δευτέρα βράδυ) παρακολούθησα τον Εσπερινό του Αγίου Φανουρίου, στο ναό του Αγιου Βασιλείου, στα Σελιανίτικα. Και μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ο ναός είχε γεμίσει και όλο το εκκλησίασμα είχαν φέρει τις φανουρόπιτες για να ευλογηθούν. Φυσικά μετά το εσπερινό, στο προαύλιο του ναού αρκετές κυρίες μοίρασαν τις πίτες στον κόσμο.
Το μεσημεράκι λοιπόν κι έχοντας νωπή ακόμα την εμπειρία του “ληστη” ΑΤΜ, ανέβηκα στο κέντρο της κωμόπολης κι εκεί θαύμασα ένα υπέροχο αυτοκίνητο ταξί. Μια Μερσεντές Ε53, πεντακάθαρη και γυαλιστερή.
Ρώτησα τον ιδιοκτήτη εάν έχει δουλειά κι εκείνος με χαμόγελο απάντησε ότι δεν έχει πολύ δουλειά (ας είσαστε καλά είπε και συμπλήρωσε “ας έχουμε υγεία”. Πρότεινε μάλιστα αν ήθελα μπορούσα να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω μια βόλτα.
Αυτόν τον θετικό άνθρωπο τον συναντάς ακόμη στην Ελλάδα και χαίρεσαι που βρίσκεσαι στην «Πατρίδα του Φιλότιμου».
Όσο για τα υπόλοιπα, δυστυχώς έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι να βρουν οι Ελληνικές τράπεζες τον δρόμο της ανάπτυξης και της προόδου.
Διαβάστε επίσης: https://www.anamniseis.net/apistefto-kai-omos-gegonos-enas-omogenis-sto-egio/
