Σαράντα δύο γυναίκες με έναν κοινό παρονομαστή, τη ζωή τους στην Αυστραλία, και πολλές διαφορετικές διαδρομές, «ξεδιπλώνουν» πτυχές της προσωπικής τους ιστορίας -πολλές απ’ αυτές «σημαδεμένες» από φαινόμενα ρατσισμού, σεξισμού, άκρατης επιβολής πατριαρχικών προτύπων, ενδοοικογενειακής βίας, εκφοβισμού, παρενόχλησης και προκατάληψης- και εξηγούν πώς όχι μόνο κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που σαν άλλα βουνά όρθωσε μπροστά τους η ζωή, αλλά και να θριαμβεύσουν!
Σε αυτές τις 42 ξεχωριστές γυναίκες -30 ελληνικής καταγωγής και 12 μη Ελληνίδες- που ζουν και εργάζονται στην Αυστραλία έδωσε «φωνή» η Βαρβάρα Αθανασίου Ιωάννου, μέσα από το βιβλίο της «Her Voice: Greek women and their friends» (σ.σ. προς το παρόν κυκλοφορεί μόνο στα αγγλικά) που, όπως εξηγεί η συγγραφέας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, είναι ένα βιβλίο προφορικής ιστορίας που προβάλλει τη διαφορετικότητα και τη σπουδαιότητα της φιλίας.
Το «Her Voice: Greek Women and Their Friends» θέλει να στρέψει την προσοχή του αναγνώστη στα επιτεύγματα και τις προκλήσεις γυναικών, που είτε πήγαν στην Αυστραλία σε μικρή ηλικία, είτε είναι κόρες Ελλήνων μεταναστών, είτε χωρίς να ανήκουν στην ελληνική ομογένεια, έχουν μια ξεχωριστή ιστορία ν’ αφηγηθούν. Αυξημένες οικογενειακές προσδοκίες, αλλά και φαινόμενα εκφοβισμού, ρατσισμού που βίωσαν στον κοινωνικό τους περίγυρο, αλλά κι έξω απ’ αυτόν, έκαναν αυτές τις γυναίκες να χάσουν προσωρινά τον δρόμο και τη «φωνή» τους, αλλά χάρη στην ανθεκτικότητα, την αποφασιστικότητα και τη δύναμη της ψυχής τους κατάφεραν όχι μόνο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, δίνοντας μάχη και αγώνα, αλλά και να διαπρέψουν, σπάζοντας τη «γυάλινη οροφή» σε όλα τα επίπεδα.
Εκπαιδευτικός, επαγγελματίας ανθρώπινου δυναμικού και ιδρύτρια του δικτύου «Food for Thought», ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που «μετρά» 21 χρόνια ζωής στην Αυστραλία, η Βαρβάρα Αθανασίου Ιωάννου γνώρισε πολλές απ’ αυτές τις γυναίκες μέσα από το δίκτυο που έχει δημιουργήσει και θέλησε, προβάλλοντας τις βιωματικές ιστορίες τους, που κατέγραψε με τη μέθοδο προσωπικών συνεντεύξεων, να τούς δώσει «φωνή» μέσα από το βιβλίο της. «Γνωρίζω σχεδόν όλες τις γυναίκες (του βιβλίου) γιατί είχαν κάποια σχέση με το “Food for Thought”. Το βιβλίο καταγράφει τα βιώματα Ελληνίδων, ορισμένες εκ των οποίων έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και πήγαν σε μικρή ηλικία στην Αυστραλία και άλλες που είναι κόρες μεταναστών, και ζουν σε δυο κόσμους- τον κόσμο που οι γονείς θέλουν να διατηρούν μέσα στο σπίτι και τον έξω κόσμο, αυτόν που συναντούν όταν βγαίνουν έξω, πάνε στο σχολείο ή στη δουλειά τους. Οι γυναίκες αυτές προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους ώστε να μπορέσουν να πετύχουν», εξηγεί η συγγραφέας.
«Οι γυναίκες είχαν πάντα μια εξαιρετική ικανότητα να μοιράζονται τις ιστορίες τους, δεν φοβούνται να “αγγίξουν” την προσωπική τους ζωή για να συζητήσουν ανοιχτά τι τους βοήθησε. Μιλούν και μοιράζονται πρόθυμα τη ζωή και τις γνώσεις τους με την ελπίδα να εμπνεύσουν και να βοηθήσουν άλλες γυναίκες. Μοιράζονται λόγια σοφίας και το δικό τους προνόμιο να εμπνέουν και να προάγουν άλλες γυναίκες, που είναι και η πρόθεση αυτού του βιβλίου», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όπως λέει, στόχος της δεν ήταν απλώς να καταγράψει την επαγγελματική καριέρα αυτών των γυναικών. «Δεν ήθελα να μού πουν μόνο για την επαγγελματική τους καριέρα. Αυτά είναι πράγματα που μπορείς να βρεις σήμερα και στο LinkedIn. Ήθελα να μου πουν τι βίωσαν ζώντας σε έναν πολυπολιτισμικό κόσμο και τις δυσκολίες που βίωσαν, πώς τις ξεπέρασαν και τι συμβουλές θα έδιναν στις νεότερες γυναίκες. Μέσα από τις ιστορίες τους, λοιπόν, δεν αναδεικνύουμε μόνο τις δυσκολίες αλλά και τους θριάμβους», τονίζει η Βαρβάρα Αθανασίου Ιωάννου, σύμφωνα με την οποία έχουν επιλεγεί γυναίκες με διαφορετική οικογενειακή κατάσταση, διαφορετική σεξουαλικότητα, φυλή, πίστη κ.ά.
Ήδη, το βιβλίο, που περιλαμβάνει της ιστορίες γυναικών όπως η Νόλα Καραπαναγιωτίδη, που είναι η πρώτη ελληνικής καταγωγής γυναίκα εισαγγελέας στη Βικτώρια αλλά και η Λύδια, η πρώτη γυναίκα από την κοινότητα των Αβοριγίνων που εξελέγη γερουσιαστής στη Βικτώρια, έχει «αγκαλιαστεί» από τους ομογενείς μας στην Αυστραλία, ενώ υπάρχουν σκέψεις για έκδοσή του και στα ελληνικά.
Από την Ήπειρο στην Αυστραλία και την πολύπλευρη κοινωνική δράση
Η Βαρβάρα Αθανασίου Ιωάννου γεννήθηκε στην Ήπειρο και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1972, αφού τέλειωσε το Λύκειο στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Μετά τις σπουδές της στις Παιδαγωγικές Επιστήμες ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα στο υπουργείο Παιδείας της Πολιτείας της Βικτώριας, αρχικά ως εκδότρια περιοδικών, εκπαιδευτικός και συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων και στη συνέχεια ως σχολική σύμβουλος, με ευθύνη την προώθηση γλωσσών και πολυπολιτισμικότητας στα κρατικά σχολεία της Βικτώριας.
Είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού δικτύου Food for Thought Network Inc και μετρά σχεδόν τέσσερις δεκαετίες ενασχόλησης με την εκπαίδευση διαφορετικών βαθμίδων, δέκα χρόνια εθελοντικής προσφοράς στον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Νεοελληνικών Βικτωρίας ως γραμματέας και πρόεδρος και 21 χρόνια προσφοράς στις γυναίκες της ελληνικής διασποράς και τις μετανάστριες.
Στα σαράντα της χρόνια, μετά μια επιτυχημένη αλλαγή καριέρας, βρέθηκε στον ιδιωτικό τομέα, σε τρεις από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Μελβούρνης, με αντικείμενο την εκπαίδευση, ανάπτυξη και ευζωία του ανθρώπινου δυναμικού. Παράλληλα, από το 1999 συνεχίζει το εκπαιδευτικό της έργο ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Swinburne, εστιάζοντας στην αξιοποίηση της διαφορετικότητας.
Το δίκτυο «Food for Thought» το ίδρυσε το 2001, με στόχο την ανάπτυξη και δικτύωση των Ελληνίδων, δράση για την οποία έχει τιμηθεί από την Πολιτεία της Βικτώριας (Victorian Honour Roll for Women) και το Ελληνο-Αυστραλιανό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (2004).
Η «εισβολή» του κορονοϊού στη ζωή όλων στον πλανήτη ήταν αυτή που την ώθησε να «μεταφέρει» μέρος της δράσης του δικτύου σε μια online διαδραστική πλατφόρμα, μέσω της οποίας, περισσότερες από 1600 Ελληνίδες της διασποράς συνδέονται και μοιράζονται γνώση σε εβδομαδιαία βάση, χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, εν μέσω καραντίνας, το 2020 διοργανώθηκαν 40 διαδικτυακές συνεδρίες, τις οποίες παρακολούθησαν Ελληνίδες από όλο τον κόσμο.
Οικογενειακά προβλήματα υγείας την έκαναν να αναπροσδιορίσει τις επαγγελματικές της προτεραιότητες και από το 2013, οπότε και ειδικεύτηκε στη διαδικτυακή μάθηση και διδασκαλία, μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας και παραδίδει διαδικτυακά σεμινάρια για το πώς ακαδημαϊκοί και επιχειρηματίες μπορούν να αξιοποιήσουν τη διαφορετικότητα στην τάξη ή την επιχείρησή τους, ενώ ως μέντορας βοηθάει τις γυναίκες πώς να έχουν μια επιτυχημένη και κυρίως ευτυχισμένη ζωή.
Για την πολύπλευρη προσφορά της στην εκπαίδευση έχει βραβευτεί -μεταξύ άλλων- από το Πανεπιστήμιο Swinburne (Vice Chancellor’s Excellence Award Higher Ed/2018), το Υπουργείο Παιδείας της Βικτώριας, (1993) και το αυστραλιανό κράτος (Presidential Αwards 1984).
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Σοφία Παπαδοπούλου
