Των Φώτη Παπαγερμανού και Δημήτρη Τσάκα
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το ηλιόλουστο πρωινό της Κυριακής, 16 Μαϊου 2021, προμήνυε μια από τις ωραιότερες ανοιξιάτικες ημέρες για τα δεδομένα της Μητροπολιτικής Περιοχής της Νέας Υόρκης και πολλαπλασίαζε την διάθεσή μας για τον καθημερινό αγώνα με τον χρόνο. Και ενώ περιμέναμε από τον φωτορεπόρτερ της ομογένειας τον Δημήτρη Πανάγο το σύνδεσμο του YouTube για να παρακολουθήσουμε διαδικτυακά την αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρου στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου στο Γουάικοφ της Νέας Ιερσέης, λάβαμε το πιο θλιβερό μήνυμα της εβδομάδας. «Ο πεθερός μου πέθανε. Η Ρεβέκκα είχε κλείσει εισιτήριο και ετοιμαζόταν για το Σάββατο».
Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Αν και είχαμε καθημερινή ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του πατέρα της Ρεβέκκας και προσευχόμασταν υπέρ της ανάρρωσής του, εν τούτοις ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι ο αγέροχος Ευστάθιος Παπαδόπουλος θα αναχωρούσε από τον μάταιο ετούτο κόσμο χωρίς να έχει στο πλευρό του την ύστατη στιγμή την πρωτότοκη κόρη και το καμάρι του, τον γαμπρό και συνάμα εκλεκτό συνάδελφό και φίλο τον Δημήτρη Πανάγο.
Από την μοιραία εκείνη στιγμή μέχρι και τα μεσάνυχτα της Κυριακής τα τηλέφωνα του Δημήτρη και της Ρεβέκκας πήραν φωτιά, διότι συν τοις άλλοι έπρεπε να ξεπεράσουν και τα διαδικαστικά εμπόδια για την εκπλήρωση της τελευταίας του επιθυμίας για την διακομιδή της σορού και την ταφή του στον οικογενειακό τάφο στο Μελισσοκομείο της Καβάλας.
Το λεξιλόγιό μου είναι πολύ φτωχό και ανίκανο για να περιγράψει την θλίψη και την οδύνη που βιώνει αυτές τις ημέρες η οικογένεια Πανάγου και η δημοσιογραφική οικογένεια της Νέας Υόρκης.
Ευπατρίδης – μαχητής – εξαίρετος οικογενειάρχης
Σε ηλικία 73 ετών έφυγε την Κυριακή, 16 Μαϊου 2021, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο στην Θεσσαλονίκη, ο Ευστάθιος Παπαδόπουλος, προσφιλής σύζυγος, πατέρας και παππούς. Ο εκλιπών ήταν πατέρας της εκλεκτής συναδέλφου, της δημοσιογράφου Ρεβέκκας Παπαδοπούλου και πεθερός του φωτορεπόρτερ της ομογένειας Δημήτρη Πανάγου και είχε διακριθεί για τις γνώσεις του στην δύσκολη και επικίνδυνη τέχνη της ηλεκτρο-συγκόλλησης μετάλλων και κατά το διάστημα που υπήρξε μετανάστης στην Γερμανία, εργάστηκε σε μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παρασκευής λεωφορείων, την γνωστή Neoplan.
Ο Ευστάθιος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Μελισσοκομείο της Καβάλας το 1949, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη μεταπολεμική περίοδο, όπου οι συνθήκες διαβίωσης δεν άφηναν περιθώρια επιλογής και σε οδηγούσαν να μπεις από μικρός στην βιοπάλη.
Γι αυτό κι εκείνος μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη στην κρίσιμη ηλικία των 12-13 ετών και άρχισε να μαθαίνει την τέχνη του ηλεκτροσυγκολλητή για να μπορεί να συντηρεί την οικογένειά του. Ήταν ο βενιαμίν της οικογένειας που την αποτελούσαν τρία κορίτσια και δύο αγόρια.
Αργότερα αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Γερμανία και να αναζητήσει εκεί ένα καλύτερο μέλλον.
Στο διάστημα της παραμονής του εκεί γνώρισε την συζυγό του Αργυρώ Κορσαβαϊδου και μαζί της απέκτησε δυο κόρες την Ρεβέκκα και την Ελισάβετ.
Πράγματι με την σκληρή δουλειά και με την εμπειρία που είχε αποκτήσει στο μεταξύ ο Ευστάθιος Παπαδόπουλος κατάφερε να ανέβει στην θέση του βοηθού προϊσταμένου στην γραμμή παραγωγής της Neoplan.
Βλέποντας όμως τα παιδιά του να μεγαλώνουν μακριά απο την πατρίδα τους, ο Ευστάθιος και η Αργυρώ, πήραν απο κοινού την απόφαση να επιστρέψουν στην Ελλάδα και στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 παλιννόστησαν και εγκαταστάθηκαν στην Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Τριανδρίας, όπου και φοίτησαν στο δημοτικό και στο γυμνάσιο οι δύο κόρες του.
Εκεί ο Ευστάθιος δούλεψε και πάλι ως τεχνήτης συγκολλητής και κατάφερε να θεωρείται ως ειδικευμένος.
Μεγαλώνοντας τα παιδιά ακολούθησαν τον δρόμο τους και η μεν Ρεβέκκα ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία, η δε Ελισάβετ με την τέχνη της κομμωτικής.
Η Ρεβέκκα ήρθε κατόπιν στην Αμερική, ως σύζυγος του Δημήτρη Πανάγου ενώ η Ελισάβετ νυμφεύθηκε τον Χρήστο Ρούμπο και απέκτησε δύο παιδιά, την Θεοφανία και την Ευσταθία-Μαρία.
Ανάμεσα στα άλλα καθήκοντά του, ο Ευστάθιος είχε πλέον και τον ρόλο του παππού και κατάφερε στα χρόνια που ακολούθησαν την συνταξιοδότησή του να γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο του εξυπηρετώντας με χάρη τις ανάγκες των εγγονών.
Η ανίατη ασθένεια χτύπησε τον τελευταίο χρόνο, μέσα στην πανδημία του Κορωνοϊού, τον Ευστάθιο και δεν του άφησε περιθώρια για να αντιδράσει.
Σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Μελισσοκομείο Καβάλας, όπου η οικογένεια και λίγοι στενοί συγγενείς είπαν το «στερνό αντίο» σε έναν έντιμο βιοπαλαιστή, σε έναν αγωνιστή της ζωής που με τόλμη και θάρρος αντιμετώπιζε τις δυσκολίες και που κατάφερε δημιουργήσει μια αξιοζήλευτη οικογένεια και παράλληλα να αποκτήσει έναν ενεργό και δραστήριο ρόλο στην κοινωνία.
‘Οσοι τον γνώριζαν ήξεραν ότι ένας από τους πιο αγαπημένους του τραγουδιστές ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης. Γιατί με τα τραγούδια του μιλούσε στην καρδιά των ανθρώπων που πάλευαν καθημερινά, για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Οι «Αναμνήσεις» εκφράζουν στην σύζυγο του Αργυρώ, στα παιδιά του Ρεβέκκα Παπαδοπούλου και Δημήτριο Πανάγο, Ελισάβετ και Χρήστο Ρούμπο στις εγγονές του Θεοφανία και την Ευσταθία-Μαρία και στους λοιπούς συγγενείς και φίλους τα ειλικρινή και εγκάρδια συλλυπητήρια.
Αιωνία του η μνήμη.
