Ανδρέας Σκιαδόπουλος: Ο όρος «ομογενής» δεν έχει αρνητικό πρόσημο για τον ΣΥΡΙΖΑ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ο Δρ. Ανδρέας Σκιαδόπουλος, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο «City University of New York» και συνάμα μέλος συντονιστικού της Οργάνωσης Μελών ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία – Νέας Υόρκης προθυμοποιήθηκε και απάντησε στα καίρια ερωτήματα που θέσαμε στα στελέχη και μέλη της οργάνωσης.

Εξέφρασε με παρρησία τις απόψεις του για την υποψηφιότητα του ομογενή Στέφανου Κασσελάκη, για τον διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας και γενικότερα για τον ρόλο της ομογένειας στα πολιτικά δρώμενα στην γενέτειρα.

Αναφερόμενος στην ενεργό συμμετοχή των ομογενών στην πολιτική ζωή της γενέτειρας επεσήμανε: «Ας μην ξεχνάμε ότι η διασπορά εκπροσωπείται στην Ελληνική Βουλή από τον Δρ. Όθωνα Ηλιόπουλο, μέλος του συντονιστικού της Ο.Μ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία Νέας Υόρκης και νυν βουλευτή επικρατείας. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία δεν έχει τίποτα να χάσει από την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη».

Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Δρα Ανδρέα Σκιαδόπουλου:  

Ερώτηση: Ποιος είναι ο λόγος που στην ομογένεια επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή τόσο για το μέλλον, όσο και τους υποψήφιους για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.  

Απάντηση: Σίγουρα βρισκόμαστε σε μία υποτονική φάση μετά από τις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, πιστεύω ότι το πολιτικό ενδιαφέρον στην ομογένεια της Αμερικής πρέπει να ενισχυθεί. Το φάρμακο στην αποπολιτικοποίηση είναι περισσότερη δημοκρατία και συμμετοχή στα κοινά. Στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία τα μέλη θα πρέπει να έχουν ουσιαστικό ρόλο στην όλη διαδικασία για την εκλογή της πολιτικής ηγεσίας. 

Ερώτηση: Η υποψηφιότητα του ομογενή Στέφανου Κασσελάκη ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι έτοιμο το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να παραδώσει τα ηνία σε έναν ομογενή – πλην όμως άπειρο στέλεχος:  

Απάντηση: Η εμπειρία δεν μας κάνει πιο σοφούς, αλλά μας κάνει πιο ικανούς. Σε τί, όμως; (αναρωτιέται ο Albert Camus). Χωρίς αμφιβολία, η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη για την διεκδίκηση της πολιτικής ηγεσίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία είναι ευπρόσδεκτη.

Τα μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία έχουν τη δυνατότητα, αλλά και την ευθύνη, να αξιολογήσουν με σεβασμό τις πολιτικές και οργανωτικές προτάσεις των υποψηφίων και να εκλέξουν τον ή την καταλληλότερη πρόεδρο. Όλες οι προτάσεις που οδηγούν στην ενεργοποίηση των μελών μπορούν να έχουν μόνο θετικό αποτέλεσμα.

Το ζητούμενο όμως δεν είναι εάν τα μέλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία είναι έτοιμα να παραδώσουν την ηγεσία σε έναν υποψήφιο Έλληνα της Διασποράς, αλλά εάν η/ο νεοεκλεγείς πρόεδρος θα έχει την ικανότητα να ασκήσει την μέγιστη ιδεολογική επιρροή σε ένα ευρύ εκλογικό σώμα.

Ο όρος «ομογενής» δεν έχει αρνητικό πρόσημο για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία. Ας μην ξεχνάμε ότι η διασπορά εκπροσωπείται στην Ελληνική Βουλή από τον Δρ. Όθωνα Ηλιόπουλο, μέλος του συντονιστικού της Ο.Μ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία Νέας Υόρκης και νυν βουλευτή επικρατείας. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία δεν έχει τίποτα να χάσει από την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη.  

Ερώτηση: Ο Κασσελάκης επανεκκίνησε το θέμα διαχωρισμού κράτους – εκκλησίας. Τι πιστεύετε;  

Απάντηση: Είναι απαράδεκτο στον 21^ο αιώνα να ασχολούμαστε με θέματα που έπρεπε να έχουν ήδη λυθεί από τον 19^ο αιώνα. Οι συνθήκες για διαχωρισμό έχουν παραωριμάσει. Ο μόνος λόγος που δεν έχει λυθεί αυτό το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι η οικονομική εξάρτηση της εκκλησίας από το κράτος δίνει την δυνατότητα στην πολιτική εξουσία να ελέγχει και την θρησκευτική ζωή των Ελλήνων πολιτών μέσα από την εκκλησία.

Ο διαχωρισμός κράτους – εκκλησίας είναι ένα αναγκαίο βήμα κοινωνικοπολιτικού εκσυγχρονισμού για την υπεράσπιση του θεσμού της εκκλησίας ως θρησκευτικού  – και μόνο ως θρησκευτικού  – φορέα. Η ελεύθερη έκφραση της θρησκευτικής πίστης είναι προστατευόμενη από το Σύνταγμα.         

Ερώτηση: Παρακολουθούμε την ελεύθερη πτώση, την αβεβαιότητα, τις επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις και το αδιέξοδο των καπιταλιστικών χωρών. Ποιός/α από τους υποψηφίους για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη σας προτείνει εναλλακτική λύση στο αδιέξοδο;  

Απάντηση: Στην νεοφιλελεύθερη Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας κάθε μορφή συλλογικής ευθύνης για οποιαδήποτε πολιτική αποτυχία εξατομικεύεται, αποπολιτικοποιείται. Για την κρατική χρεοκοπία έφταιγε ότι «μαζί τα φάγαμε», για την πανδημία «η ατομική ανευθυνότητα», για την κατάρρευση του εθνικού συστήματος υγείας «τα φακελάκια και οι συνδικαλιστές», για τις καταστροφικές πυρκαγιές «οι μετανάστες και οι απροετοίμαστοι πυροσβέστες», για την σύγκρουση των  τρένων στα Τέμπη «ο σταθμάρχης», για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση «οι αιώνιοι και αναρχοάπλυτοι φοιτητές», για την πρώτο/δευτεροβάθμια εκπαίδευση «οι αναξιολόγητοι δάσκαλοι», κτλ.

Έτσι, η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου πολιτικού συστήματος μετονομάστηκε μέσω της ατομικής ευθύνης σε προσωπική ανεπάρκεια, με αποτέλεσμα ο Έλληνας σιγά-σιγά να μην συνειδητοποιεί την εκμετάλλευσή του αλλά ούτε και την κοινωνική και ηθική αλλοτρίωση του από την πιο βάρβαρη εκδοχή του καπιταλισμού.

Πιστεύω, ότι αυτήν την στιγμή, ο «αγράμματος» Μακρυγιάννης είναι πιο επίκαιρος από ποτέ: πρέπει να «είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ». Ο  Έλληνας πολίτης χρειάζεται να στραφεί προς το «εμείς», ώστε να υπάρξει μία συλλογική και δημοκρατική δράση εναντίον του ατομικισμού του νεοφιλελεύθερου πολιτικού συστήματος.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία είναι κόμμα της βάσης, είναι κόμμα του «εμείς», είναι κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο στρατηγικός στόχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Προοδευτική Συμμαχία είναι ο Σοσιαλισμός του 21^ου αιώνα με ισότητα, ελευθερία, και καθολική δικαιοσύνη. Όπως προ είπα, η ανερχόμενη πολιτική ηγεσία θα πρέπει να έχει την ικανότητα να ασκήσει την μέγιστη ιδεολογική επιρροή σε ένα ευρύ εκλογικό σώμα.    

-Advertisement / Διαφήμιση-